Οι σημειώσεις της μαύρης βροχής

Θυμήθηκα χθες την επίσκεψη στη Λευκωσία, πριν από δύο χρόνια, των οκτώ Hibakusha, των Γιαπωνέζων επιζώντων των ατομικών βομβαρδισμών της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, του Αυγούστου 1945...Τους είχαν καλωσορίσει και ξεναγήσει στη γραμμή αντιπαράταξης στη Λευκωσία, στην παρουσία του βουλευτή του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών Γιώργου Περδίκη, ο συγγραφέας-ερευνητής Πανίκος Νεοκλέους, μαζί με τον Τουρκοκύπριο Φετχί Ακιντζί.
Να πέντε από αυτούς, έξω από το Λήδρα Πάλας. Τους φωτογράφισα και πήρα και κάποιες σημειώσεις, για την καθεμιά και τον καθένα από αυτούς.
Από αριστερά η Yahata Teruko, από τη Xιροσίμα, ήταν 8 χρονών, ζει στο Aki της Χιροσίμα. Εκτέθηκε στην ατομική βόμβα ενώ έπαιζε στην πίσω αυλή του σπιτιού της, διόμισι χιλιόμετρα μακριά από το επίκεντρο της έκρηξης, που την εκτόξευσε σε απόσταση 5-6 μέτρων. Φέρει ακόμα το σημάδι που άφησε το κτύπημα στο μέτωπό της. Ενώ έφευγαν από την πόλη, είδε τεράστιες ουρές από ανθρώπους με βαριά εγκαύματα σε όλο το σώμα τους. Ήταν βρεγμένη και η ίδια από τη λεγόμενη «μαύρη βροχή». Ενώ ζούσε όλη τη μετατραυματική περίοδο μετά τον πόλεμο, παντρεύτηκε, μεγάλωσε παιδιά, εργάστηκε και είχε έτσι λίγες ευκαιρίες να μιλήσει δημόσια για τις εμπειρίες της.
Sasamori Shigeko, από τη Χιροσίμα, ήταν 13 χρονών, ζει στο Λος Άντζελες των ΗΠΑ. Είναι μια από τις «Κόρες της Χιροσίμα», που ταξίδεψε στις ΗΠΑ το 1955 για ιατρική περίθαλψη. Αν και επέστρεψε στην Ιαπωνία μετά τη νοσηλεία της, μετανάστευσε πίσω στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1958 και υιοθετήθηκε από τον Norman Cousins. Εργάστηκε σε νοσοκομείο στις ΗΠΑ ως νοσοκόμα. Μετά την αφυπηρέτησή της, συνεχίζει να περιγράφει τη μαρτυρία της και να τονίζει στους ανθρώπους πόσο πολύτιμη είναι η ζωή.
Omura Kazuko, από το Ναγκασάκι, ήταν 17 χρονών, ζει στο Nishinomiya, Hyogo. Έζησε τη λεγόμενη «έκθεση στη ραδιενέργεια της εισόδου στην πόλη» που επηρέασε ανθρώπους που μπήκαν στην πόλη μετά την έκρηξη της ατομικής βόμβας. Η έκρηξη συνέβη όταν βρισκόταν έξω από την πόλη. Το σπίτι της, που βρισκόταν 500 μέτρα από το επίκεντρο της έκρηξης, καταστράφηκε ολοσχερώς, με αποτέλεσμα τον θάνατο των γονιών και των τριών μικρότερων αδελφιών της.
Miyata Takashi, από τη Χιροσίμα, ήταν 5 χρονών, ζει στο Unzen, Nagasaki. Εκτέθηκε στην ατομική βόμβα στο σπίτι του, σε απόσταση δυόμισι χιλιομέτρων από το επίκεντρο της έκρηξης. Η οικογένειά του ήταν ασφαλής και δεν επηρεάστηκε. Μετά που αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο, εργάστηκε στα εργοστάσια της Mitsubishi. Μετά την αφυπηρέτησή του το 2005, άρχισε να περιγράφει δημόσια τη μαρτυρία του για την ατομική έκρηξη, με συχνές επισκέψεις σε σχολεία στο Ναγκασάκι.
Tsuboi Susumu, από τη Χιροσίμα, ήταν 17 χρονών, ζει στο Nishinomiya, Hyogo. Εκτέθηκε στην ατομική βόμβα σε ένα εργοστάσιο τεσσεράμισι χιλιόμετρα από το επίκεντρο της έκρηξης, από την οποία σκοτώθηκε η μητέρα του. Ο πατέρας του πέθανε λίγα χρόνια αργότερα και αναγκάστηκε να εργαστεί σκληρά, παρά την ευάλωτη υγεία του. Από τη δεκαετία 1950, βοηθά παιδιά που έχουν εγκαταλείψει το σχολείο ή που δεν μπορούν να πάνε σχολείο λόγω φτώχιας, να συνεχίσουν τη μόρφωσή τους. Τη θεωρεί -δίκαια- ως την καλύτερη προσφορά στην παγκόσμια ειρήνη.