Μικρά έντομα και μεγάλα έντομα

Τέλειωσε χθες (25 Σεπτεμβρίου 2015), στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, η γνώριμη στους αναγνώστες δίκη του 39χρονου «ανυπάκουου» δικηγόρου και πολιτικού ακτιβιστή Μιχάλη Παρασκευά, κατηγορουμένου ότι ως αυτοτελώς εργαζόμενος, δεν πλήρωσε τις εισφορές του στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων (ΤΚΑ), με τη δικαστή Δώνα Κωνσταντίνου να τον κρίνει, «πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας», ένοχο και στις δύο κατηγορίες που αντιμετώπιζε. Η δίκη είχε αρχίσει τον Μάρτιο 2014 και ο Μ. Παρασκευάς την είχε αξιοποιήσει, στην προσπάθειά του να διευρύνει σε μαζικό κίνημα την πολιτική ανυπακοή του.
Η δικαστής δεν έλαβε υπ' όψιν της την επίκληση, εκ μέρους του, της πολιτικής ανυπακοής, σχολιάζοντας ότι αυτή «είναι όρος άγνωστος στο νομικό σύστημα». Αφού διάβασε τη μακροσκελή απόφασή της, τον κάλεσε να αγορεύσει για μετριασμό της ποινής του και ο κατηγορούμενος επικαλέστηκε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 2011, ότι απαγορεύεται η ανάμιξη της πολιτικής εξουσίας με τη διοικητική λειτουργία του κράτους, εννοώντας ότι ο Υπουργός Οικονομικών, ο οποίος διαχειρίζεται το ΤΚΑ, παρανομεί και συνεπώς παραβιάζει το άρθρο 59 του Συντάγματος, αφού το αξίωμα του Υπουργού είναι ασυμβίβαστο με οποιοδήποτε άλλο αξίωμα.
Επικαλέστηκε, ακόμα, μια ρήση του Σόλωνα του Αθηναίου, ότι «ο Νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης, που παγιδεύει μόνο τα μικρά έντομα. Εγώ προφανώς είμαι μικρό έντομο, ενώ τα μεγάλα έντομα τον ξεσκίζουν και τον διαπερνούν».
Ως μεγάλα έντομα, ο Μιχάλης Παρασκευάς παρομοίασε τους Υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας, οι οποίοι, όπως είπε, διαπράττουν ποινικό αδίκημα και παραβαίνουν το άρθρο 73 του νόμου περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ατιμώρητοι και έχοντας ασυλία, αφού, αγνοώντας υπόδειξη του Γενικού Ελεγκτή, δεν κατέθεσαν μέχρι τον Μάρτιο 2010 νομοσχέδιο, για ανεξάρτητη διαχειριστική επιτροπή του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων και για δημιουργία ικανοποιητικού αποθεματικού του Ταμείου.
Η δικαστής παρατήρησε ότι ο κατηγορούμενος «δεν αγόρευσε καθόλου για μετριασμό της ποινής του, αλλά επέλεξε να συζητήσει την απόφαση του δικαστηρίου, την οποία σαφώς έχει δικαίωμα να συζητήσει, αλλά δεν είναι το παρόν δικαστήριο αρμόδιο να ελέγξει την απόφαση, υπάρχουν διαδικασίες, τις οποίες σαφώς έχει κάθε δικαίωμα ν' ακολουθήσει. Τα αδικήματα που διέπραξε και στα οποία βρέθηκε ένοχος κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας είναι, χωρίς αμφιβολία, σοβαρά, κάτι που φαίνεται και από την ποινή που προβλέπει ο νομοθέτης, που είναι ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει το ένα έτος, ή χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις 3.400 ευρώ ή και τις δύο αυτές ποινές. Στην πρώτη κατηγορία, επιβάλλεται πρόστιμο ύψους 350 ευρώ. Δεν επιβάλλεται οποιαδήποτε ποινή στη δεύτερη κατηγορία, όμως διατάσσεται να καταβάλει στο ΤΚΑ το οφειλόμενο ποσό των 827 ευρώ και 21 σεντ».
Σχολιάζοντας την απόφαση μετά τη δίκη, ο Μιχάλης Παρασκευάς μού είπε ότι δυστυχώς, δεν μπορεί να θέσει πουθενά το θέμα της αντισυνταγματικότητας του νόμου (περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων), εφόσον δεν μπόρεσε να το θέσει στο δικαστήριο. «Αυτή είναι η ξεκάθαρη απόδειξη ότι το δικαστήριο είναι μια κλειστή κάστα ανθρώπων που κατέχουν την εξουσία και ως μέρος του κράτους, είναι ένας φοροεισπρακτικός μηχανισμός».
Πρόσθεσε ότι «δεν τέλειωσε η υπόθεση, τώρα έχει αρχίσει»...