Ερασιτέχνες νάρκισσοι, ψυχροί φονιάδες

Mε παρεμβάσεις του σε συνεδριάσεις της Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωκοινοβούλιο, ο ευρωβουλευτής Κώστας Μαυρίδης έθεσε το ζήτημα της αντιμετώπισης από την ενωμένη Ευρώπη, των αιτιών που προκάλεσαν την ανθρωπιστική κρίση, με τη μαζική φυγή προσφύγων, ιδιαίτερα από την εμπόλεμη Συρία.
Είπε ότι «η σταθερότητα και η ασφάλεια δεν μπορεί να υπάρξουν χωρίς εκρίζωση του ISIS» και ότι «μια τέτοια μάστιγα εναντίον της ανθρωπότητας, δεν αντιμετωπίζεται μόνο με κοινωνικές πολιτικές και χρηματική βοήθεια, με πλαδαρότητα και θεωρίες. Απαιτείται ανάλογη στρατιωτική δράση και οφείλουμε να στοχεύσουμε με συμμάχους σε μια τέτοια εκστρατεία».
Δεν διαφωνώ με τη βασική ριζοσπαστική θέση του Κύπριου ευρωβουλευτή, αλλά η υπόδειξη του ισλαμιστικού ανταρτικού κινήματος, ως της αποκλειστικής γενεσιουργού δύναμης, πίσω από τη συριακή κόλαση, αθωώνει τον μεγάλο ένοχο της φρικιαστικής σφαγής και της προσφυγοποίησης του λαού της Συρίας, που είναι το εγκληματικό καθεστώς Άσαντ.
Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι τον εμφύλιο στη Συρία, με τους περίπου 300 χιλιάδες νεκρούς, ανάμεσά τους χιλιάδες παιδιά και πολιτικοί διαφωνούντες που πέθαναν από βασανιστήρια σε κρατικές φυλακές και με τους 9 εκατομμύρια πρόσφυγες, μέσα και έξω από τη χώρα, δεν τον προκάλεσε το Ισλαμικό Κράτος, αλλά η δικτατορία Άσαντ.
Η μεγάλη μάστιγα εναντίον της ανθρωπότητας είναι η κυβέρνηση της χώρας, που για πέντε σχεδόν χρόνια πραγματοποιεί, καθημερινά, μια πραγματική γενοκτονία κατά του συριακού λαού, με τη χρήση της πολεμικής αεροπορίας, του βαρέος πυροβολικού, των τανκ και του χημικού της οπλοστασίου.
Στο Χαλέπι, τη μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη της χώρας, ο θάνατος έρχεται από τον ουρανό. Το καθεστώς ανακάλυψε και χρησιμοποιεί ένα νέο όπλο μαζικής καταστροφής - βαρέλια γεμάτα καύσιμα και εκρηκτικές ύλες που ρίχνονται από ελικόπτερα και καίνε ζωντανούς, μαχητές αντάρτες και άμαχο πληθυσμό, κυρίως γυναικόπαιδα.
Στην πρωτεύουσα Δαμασκό, η κρατική πολεμική αεροπορία βομβαρδίζει, αδιάκριτα, κατοικημένες περιοχές και ισοπεδώνει «εχθρικές» συνοικίες. Όταν τα αεροπλάνα τελειώσουν τις αποστολές τους, οι ανατιναγμένοι δρόμοι γεμίζουν με ανθρώπινα φαντάσματα που περιπλανιούνται ανάμεσα στα χαλάσματα, ψάχνοντας μάταια για τροφή ή για φάρμακα.
Στη Χομς, την τρίτη μεγαλύτερη πόλη, με έντονη παρουσία αντικαθεστωτικού πληθυσμού, διαπράχθηκε σε συστηματική βάση ένα από τα πιο βάρβαρα εγκλήματα πολέμου, με την πολύμηνη πολιορκία από τον κυβερνητικό στρατό, που διήρκεσε ολόκληρο το 2012, μέχρι και τον Ιούλιο 2013 και είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο και τον τραυματισμό εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων γυναικοπαίδων και ηλικιωμένων.
Στη διάρκεια της πολιορκίας, ο συριακός στρατός καταδίκασε εκατοντάδες αμάχους σε θάνατο από την πείνα, τη δίψα και το κρύο, αφού απέκοψε εσκεμμένα τον ηλεκτρισμό και την υδατοπρομήθεια. Οι αγριότητες του στρατού μεταδίδονταν από μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα, όπως και οι μαρτυρίες για ξυλοδαρμούς, για σφαγές και για ψυχρές εκτελέσεις αιχμαλώτων τραυματισμένων ασθενών, σε νοσοκομεία της πόλης.
Οι ισλαμιστές δήμιοι του ISIS είναι ερασιτέχνες νάρκισσοι, μπροστά στους επαγγελματίες, κυβερνητικούς φονιάδες.