Η Γη Ανθρώπων σε άγνωστο προορισμό

Η μη κυβερνητική, ανθρωπιστική οργάνωση στην Κύπρο «Hope For Children» UNCRC Policy Center ανακοίνωσε ότι συνεργάζεται με τον διεθνή οργανισμό προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών, Terre des Hommes («Γη Ανθρώπων») που ηγείται της εκστρατείας «Άγνωστος Προορισμός» («Destination Unknown»), στην Ευρώπη, για την προστασία των μετακινούμενων παιδιών, συμπεριλαμβανομένων των ασυνόδευτων παιδιών και προσφύγων. Ανακοίνωσε γραπτό μήνυμα της Terre des Hommes, με αναφορά στην εικόνα του τρίχρονου αγοριού Αϊλάν Κουρντί, που ξέβρασε η θάλασσα στις ακτές του Μποντρούμ (Αλικαρνασσός) της Τουρκίας και συγκλόνισε τον κόσμο.

Το μικρό αγόρι, μέλος κουρδικής οικογένειας από το Κομπάνι της Συρίας, που αποπειράθηκε να μετακινηθεί στην Ευρώπη, εξαιτίας του βάρβαρου πολέμου στη χώρα τους, πνίγηκε μαζί με τον πεντάχρονο αδελφό του Γκαλίπ και τη μητέρα του Ριχάν, ενώ επέβαιναν φουσκωτής βάρκας που βούλιαξε, κατευθυνόμενη προς το ελληνικό νησί της Κω. Επιβίωσε μόνο ο πατέρας, Αμπντουλάχ Κουρντί, που προχθές Παρασκευή συνόδευσε τα άψυχα σώματά τους πίσω στη γενέτειρά τους, Κομπάνι, όπου και τάφηκαν.
Η Terre des Hommes έχει ως σύμβολο της εκστρατείας «Άγνωστος Προορισμός» ένα παιδικό κόκκινο μπλουζάκι και ένα μπλε κοντοπαντέλονο, εντυπωμένα στα πανιά ενός καϊκιού, μη θέλοντας ν’ αναπαράγει την αυθεντική φωτογραφία του νεκρού Αϊλάν. Σύμφωνα με την περιγραφή της οργάνωσης, το παιδί «αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του, όπου ήταν ανεπιθύμητος, ζητώντας καταφύγιο σε ένα νησί που δεν τον ήθελε και πέθανε στις ακτές της Ευρώπης που, πιθανόν, να μην τον ήθελαν περισσότερο από οπουδήποτε αλλού.

Αυτή η τραγική σκηνή σοκάρει. Θα χαραχθεί σαν μία από εκείνες τις εικόνες παιδιών που μεταβάλλουν τη συνείδησή μας. Η εικόνα του Αϊλάν υπενθυμίζει τoν πυρήνα της πραγματικότητας και αναδεικνύει εκ νέου μία γνωστή διαμάχη. Από τη μία, η ανάγκη προβολής της πραγματικότητας. Από την άλλη, το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα στον σεβασμό για τον Αϊλάν και το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια για τη μητέρα του, τον αδερφό του και την υπόλοιπη οικογένειά του, που επιβίωσε. Καθώς τα παιδιά είναι η ανεκτίμητη κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας, είναι καθήκον όλων να τα φροντίσουν».
Δεν είναι άτοπο να τονισθεί εδώ, ότι στην αιματοβαμμένη Συρία συμβαίνει τα τελευταία πέντε χρόνια μια πραγματική γενοκτονία, σε όλα τα επίπεδα, με πιο τραγικά θύματα τα παιδιά. Τα στοιχεία της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) και της UNICEF αναφέρονται σε «ρεκόρ-ντροπή», του αριθμού των παιδιών προσφύγων της συριακής κρίσης, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και που υπερβαίνουν το ένα εκατομμύριο. Όπως παρατήρησε ο Διευθυντής της UNICEF Anthony Lake, «κάθε παιδί πρόσφυγας δεν είναι, απλώς, ένας ακόμη αριθμός. Είναι ένα παιδί που απομακρύνθηκε με τη βία από το σπίτι του, ίσως ακόμη και από την οικογένειά του, το οποίο έχει αντιμετωπίσει φρίκη, που δεν μπορούμε καν να συλλάβουμε».