Μια «τυχερή» οικιακή εργαζόμενη

Με σημειώματά τους στη στήλη, δύο αναγνώστες δίνουν συνέχεια στο θέμα της πολυσυζητημένης κλήρωσης σε χριστουγεννιάτικη γιορτή μαθητών δημοτικού σχολείου της επαρχίας Λάρνακας, καταβολής εξόδων, για εργοδότηση οικιακής βοηθού από το εξωτερικό. Το δώρο αυτό, που πρόσφερε ιδιωτικό γραφείο εύρεσης εργασίας και προσωπικού, έγινε αποδεκτό από τον Σύνδεσμο Γονέων του σχολείου και περιλήφθηκε στην κλήρωση με τα υπόλοιπα δώρα που προορίζονταν για τους μικρούς μαθητές.

Το περιστατικό καταδίκασαν με δηλώσεις τους σε ΜΜΕ στελέχη της ΠΟΕΔ και της ΟΕΛΜΕΚ, ο διευθυντής δημοτικής εκπαίδευσης και άλλοι φορείς, αναφερόμενοι στην ευαισθητοποίηση των μαθητών κατά του ρατσισμού, που γίνεται στα σχολεία.
Τα δύο σημειώματα έχουν ένα κοινό σημείο, ότι επισημαίνουν υποκρισία και στρουθοκαμηλισμό, στις αντιδράσεις αυτές.
«Δεν είναι λίγο υποκριτικό, από όλους αυτούς που επέκριναν και επικρίνουν την κλήρωση και το σχολείο, να κάνουν πως πρόκειται για δραματικό αμάρτημα, τη στιγμή που ανέχονται -και οι περισσότεροι αξιοποιούν, άμεσα ή έμμεσα- την εισροή οικιακών βοηθών;», διερωτάται στο σχόλιό του ο Νέλσων Νεοκλέους, πρώην Διευθυντής του Τμήματος Εργασίας στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, που προσθέτει τα εξής: «

Για μένα, δεν είναι παράξενο αυτό που συνέβη με τη χριστουγεννιάτικη κλήρωση, αλλά είναι κρίμα που το παιδί που κέρδισε το συγκεκριμένο δώρο, "έβαλε τα κλάματα", σύμφωνα με κάποιο ρεπορτάζ, αφού βέβαια θα προτιμούσε να κέρδιζε ένα παιγνίδι, ή έστω ένα είδος ένδυσης. Η οικιακή εργασία από μετανάστες έχει καταστεί μέρος της κοινωνίας μας και των κοινωνικο-οικονομικών μας πραγμάτων.

Τόσο πολύ μάλιστα, που όταν προτείνεται αύξηση του μισθού τους, πάρα πολλοί διαμαρτύρονται, γιατί αυτό θα τους ταλαιπωρήσει. Το κράτος πληρώνει άμεσα ή έμμεσα μισθούς φροντιστών, που παρέχουν υπηρεσίες σε λήπτες δημόσιου βοηθήματος ή/και λήπτες ΕΕΕ. Γι' αυτό, κάποια κρατικά τμήματα (και το Υπουργείο Οικονομικών) συχνά διαφωνούν με την αύξηση των μισθών των οικιακών βοηθών, που στο κάτω-κάτω θα βελτίωνε τους όρους εργασίας των ατόμων αυτών και θα μείωνε την προτίμησή τους έναντι Κυπρίων ανέργων, ή κυπριακών υπηρεσιών φροντίδας και υπηρεσιών καθαρισμού σπιτιών κ.λπ. Τέτοιες υπηρεσίες προς νοικοκυριά δεν έχουν αναπτυχθεί, εν μέρει ένεκα του ανταγωνισμού από φθηνούς οικιακούς βοηθούς».
Στη δική της παρέμβαση και με το απολαυστικό, σαρκαστικό ύφος της, η επίτιμη πρόεδρος της οργάνωσης Cyprus Stop Trafficking, Ανδρούλα Χριστοφίδου Henriques, θέτει κάποια ερωτήματα: «Μήπως η μεγαλόνησος είναι και σε ό,τι αφορά τις οικιακές βοηθούς χώρα μοναδική στην Ευρώπη; Και γι’ αυτό συγχυστήκαμε τόσο, γιατί ένας ατζέντης δώρισε σε σχολικό λαχνό τα έξοδα εισαγωγής μιας οικιακής βοηθού; Αγία υποκρισία, έλα σε βοήθειά μας! Ή μήπως είναι οι ενοχές μας, που μας έσπρωξαν να βγούμε στις επάλξεις και να φωνάζουμε ότι βάλαμε στο λαχείο μια οικιακή βοηθό;».
Η κυρία Henriques κάνει μιαν υποθετική αντιστροφή της κατάστασης, υποβάλλοντας ότι μια αλλοδαπή οικιακή βοηθός στην Κύπρο θα θεωρείτο τυχερή, «αν κέρδιζε στο λαχείο μιαν οικογένεια που δεν την υποχρεώνει να εργάζεται παραπάνω από 8 ώρες την ημέρα, που δεν την υποχρεώνει να καθαρίζει τρία σπίτια και που ο παππούς δεν της ζητά σεξ-υπηρετήσεις»....