Το πάθος… στη βάση δεδομένων DNA

Ασφαλώς θα του ήρθε κεραμίδα στο κεφάλι, του 56χρονου James Warnock από το Golders Green του βόρειου Λονδίνου, όταν οι άντρες της μητροπολιτικής Αστυνομίας τού ανακοίνωσαν ότι είναι ύποπτος για τον βιασμό και τον φόνο της 17χρονης Ελληνοκυπρίας Γιαννούλας Γιάννη το 1982!

Η συγκλονιστική αυτή υπόθεση οδηγήθηκε χθες στο δικαστήριο του Hendon, που διέταξε την κράτηση του κατηγορουμένου, 34 ολόκληρα χρόνια μετά το έγκλημα! Ο Warnock είχε συλληφθεί για άσχετο αδίκημα, αλλά τα γενετικά χαρακτηριστικά του ταυτοποιήθηκαν με το υλικό που βρέθηκε στη σκηνή του εγκλήματος, ύστερα από έλεγχο στη βάση δεδομένων DNA της Αστυνομίας.
Το έγκλημα διαπράχθηκε τον Αύγουστο 1982, όταν η έφηβη μαθήτρια έμεινε μόνη στο σπίτι της στο Hampstead, για μερικές ώρες. Τη βρήκαν νεκρή οι γονείς της, όταν επέστρεψαν νωρίς το απόγευμα από τη δουλειά τους. Είχε πέσει θύμα βιασμού και στραγγαλισμού.
Η αξιωματικός της Μητροπολιτικής Αστυνομίας Julie Willats, του τμήματος ανθρωποκτονιών και σοβαρών εγκλημάτων, είπε ότι οι υποθέσεις δολοφονιών που δεν έχουν διαλευκανθεί μένουν πάντοτε ανοικτές, ανεξαρτήτως του πόσος καιρός έχει περάσει από τη διάπραξη του εγκλήματος. Η Μητροπολιτική Αστυνομία έχει λάβει πάνω από χίλιες μαρτυρικές καταθέσεις για την υπόθεση, όλα αυτά τα χρόνια, καθώς κάθε τόσο γινόταν επανεξέτασή της. Για πρώτη φορά όμως, έγινε σύλληψη υπόπτου.
Η εξέλιξη αυτή μού θύμισε την ανεξιχνίαστη τετραπλή δολοφονία του νεαρού ζεύγους Christine και Cliff Walker και των μικρών παιδιών τους Jimmie, 3 χρονών, και Debbie, 2 χρονών, τον Δεκέμβρη 1959 στην περιοχή Sarasota της Φλόριδα των ΗΠΑ, που απασχολεί την αμερικανική Αστυνομία για περισσότερο από μισό αιώνα!

Το παλιό αυτό έγκλημα ήρθε πριν από τρία χρόνια ξανά στην επικαιρότητα, όταν οι αστυνομικοί ντετέκτιβ που ασχολούνται με την υπόθεση ξέθαψαν από το κοιμητήριο φυλακής στο Κάνσας τα πτώματα δύο διαβόητων δολοφνων, των Richard Hickock και Perry Smith, που εκτελέστηκαν με απαγχονισμό το 1965 για τον τετραπλό φόνο της οικογένειας Clutter τον Νοέμβριο 1959, για να πάρουν γενετικό υλικό από τα κόκκαλά τους και να διαπιστώσουν με τη μέθοδο του DNA κατά πόσον ενέχονται και στον φόνο των Walker.
Συνέκριναν το υλικό αυτό με σπέρμα που βρέθηκε στο εσώρουχο της Christine Walker, αφού ο δολοφόνος βίασε την κοπέλα πριν τη σκοτώσει και πριν σκοτώσει, στη συνέχεια, τον σύζυγο και τα παιδιά της, που πήγαν αργότερα στο σπίτι. Το Γραφείο του Σερίφη ανακοίνωσε, λίγες μέρες μετά, ότι ήταν αδύνατο να γίνει επαρκής επιστημονική σύγκριση του γενετικού υλικού, λόγω της φθοράς που υπέστη μέσα στα χρόνια, ή της μόλυνσης στη διάρκεια της αποθήκευσης.
Σκέφτομαι τελικά ότι η Γιαννούλα Γιάννη και η Christine Walker έχουν γίνει ένα με το χώμα, εδώ και πολύ καιρό, αλλά το σεξουαλικό πάθος των δολοφόνων τους είναι ακόμα ζωντανό, κάτω από το αστυνομικό μικροσκόπιο...