Οι έμποροι στη φυλακή, τα ναρκωτικά στον δρόμο

Ενδιαφέρουσα η... λογιστική της κατασταλτικής πολιτικής του κράτους στο ζήτημα της χρήσης ναρκωτικών, που περιγράφει σε σημείωμά του στη στήλη ο επιστημονικός διευθυντής ΚΕΝΘΕΑ, νευρολόγος ψυχίατρος Δρ Κυριάκος Βερεσιές, μετά την ανακοίνωση ότι τα δικαστήρια επέβαλαν ποινές 668 χρόνων, για ένα χρόνο, σε 141 εμπόρους παράνομων ουσιών εξάρτησης.
«Αυτά κάνουν 243.820 μέρες φυλάκισης», αναφέρει και συνεχίζει: «Η κάθε μέρα παραμονής στην φυλακή στοιχίζει στο κράτος 75 ευρώ. Αυτό κάνει 18 εκατομμύρια και 286 χιλιάδες ευρώ για ένα χρόνο. Αν υπολογίσουμε πως ο πληθυσμός της Κύπρου είναι σήμερα 810.000 άτομα, αναλογούν σε κάθε κάτοικο 22.60 ευρώ τον χρόνο, για τα επόμενα 4,7 χρόνια, που είναι ο μέσος όρος των ποινών.

Δηλαδή κάπου 100 ευρώ το άτομο, θα επιβαρυνθεί για τη συντήρηση των 141 ατόμων. Αυτά αφορούν μόνο την κάλυψη των εξόδων της κράτησής τους στις Κεντρικές Φυλακές. Εδώ δεν περιλαμβάνονται οι απώλειες από την παραγωγικότητα 141 ατόμων, που χάνεται λόγω της φυλάκισής τους. Ακόμη δεν περιλαμβάνονται τα έξοδα που θα επωμισθούν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς τους για να τους βοηθούν, να τους επισκέπτονται, καθώς επίσης και τα έξοδα συντήρησης των οικογενειών τους, αφού πολλές από αυτές θα αναγκαστεί το κράτος να τις βοηθήσει.
»Εμείς λέμε πως πολύ σωστά αυτά τα άτομα, που εμπορεύονται τις ζωές των νέων μας, πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά. Δυστυχώς όμως η λύση δεν βρίσκεται μόνο στην καταστολή. Βρίσκεται στη μείωση της ζήτησης. Και αυτό επιτυγχάνεται με προώθηση προγραμμάτων πρόληψης, με την αλλαγή κοινωνικών δομών που θα εξασφαλίσουν νόημα στη ζωή των νέων ανθρώπων, με προσφορά υπηρεσιών θεραπείας και ψυχολογικής στήριξης, με τη δημιουργία προγραμμάτων κοινωνικής επανένταξης και αποκατάστασης.
»Αν συγκρίνουμε πόσα χρήματα δίνονται για την πρόληψη και πόσα για τη θεραπεία, μπορούμε να καταλάβουμε σε ποιο λανθασμένο δρόμο βρισκόμαστε. Με βάση προηγούμενές μας διαπιστώσεις, η Κύπρος ξοδεύει κάθε χρόνο 25 χιλιάδες ευρώ για τη νομική διαχείριση του προβλήματος για κάθε ένα προβληματικό χρήστη και μόνο 1.500 ευρώ για τη θεραπεία του. Αν διαιρέσουμε δε τα κονδύλια για την πρόληψη για τους μαθητές/παιδιά/εφήβους/νέους/στρατιώτες που αναφέρονται στον προϋπολογισμό του κράτους για το 2015, είναι λίγα σεντ, που δεν υπερβαίνουν τα δέκα για τον καθένα, για ολόκληρο τον χρόνο!
»Για τα τελευταία πέντε χρόνια, η επένδυση της κοινωνίας στην τιμωρητική λύση -στη φυλάκιση- θα ανέβει στα σχεδόν 100 εκατομμύρια ευρώ. Ενώ για την πρόληψη, με τους καλύτερους υπολογισμούς, στο 1-2 εκατομμύρια...
»Πιστεύω πως με την ανάλυση αυτή, είναι εύκολο να γίνει κατανοητό, ποιον δρόμο ακολουθούμε. Ο καταιγισμός πληροφοριών προς τον πληθυσμό έχει στόχο τη δημιουργία της εντύπωσης της πλήρους διαφάνειας και πληροφόρησης. Χάρη σ’ αυτή την ψευδαίσθηση της πλήρους ενημέρωσης, ο πολίτης έχει ήσυχη την συνείδησή του ότι ικανοποιείται η συμμετοχική του θέση στα δημοκρατικά δρώμενα και μπορεί να κοιμηθεί ήσυχα το βράδυ. Δηλαδή τα ΜΜΕ λειτουργούν ως ένα αποτελεσματικό κοινωνικό ναρκωτικό.
Η “μάστιγα των ναρκωτικών”, “το πρόβλημα των ναρκωτικών”, “η κοινωνία των ναρκωτικών”, μετατρέπονται σε αφηρημένη έννοια-δομή, η οποία δεν αφήνει ούτε καν υπονοούμενα για τον ηθικά υπεύθυνο για την ύπαρξη και διάδοση του προβλήματος».