Εξ Αφορμής

Έγκλειστος στη Μενόγεια, πάει… Μαλαισία

Η υπόθεση του Ιρανού μετανάστη Aghshehloo Davood, που κρατείται για σχεδόν δύο χρόνια στον κακόφημο Χώρο Κράτησης Άτυπων Μεταναστών Μενόγειας, προς απέλαση, απασχόλησε τη στήλη τον Νοέμβριο 2015 και χθες (12 Φεβρουαρίου 2016), πήρε νέα απροσδόκητη τροπή. Ενώ δηλαδή το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ανακοίνωσε στη Νομική Υπηρεσία ότι θα αφεθεί ελεύθερος, εξέδωσε, ταυτόχρονα, νέο διάταγμα κράτησής του!
Ο δικηγόρος του και γνωστός ακτιβιστής υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων Μιχάλης Παρασκευάς, στην αίτησή του στο Ανώτατο Δικαστήριο για απόλυση του πελάτη του από τα κρατητήρια Μενόγειας, αναφέρεται στις προδικαστικές ενστάσεις του Υπουργού Εσωτερικών και του Διευθυντή του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, και υπογραμμίζει ότι το επίδικο ζήτημα είναι αποκλειστικά και μόνο η παράνομη διάρκεια της κράτησης του Ιρανού, πέραν των 21 μηνών. Τονίζει ότι ο Ιρανός, που φέρεται να έχει καταδικαστεί πριν από έξι χρόνια για σοβαρό ποινικό αδίκημα, «δεν κρατείται με σκοπό την απέλασή του, συνεπεία ποινικής κύρωσης».
Επισημαίνει ότι ο Υπουργός και ο Διευθυντής, στην ένορκη δήλωσή τους, «καταγράφουν το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος χρήζει ψυχολογικής και ψυχιατρικής παρακολούθησης για την ίδια την ασφάλειά του, και ότι έχει νοσηλευτεί για λόγους ψυχικής υγείας στο νοσοκομείο Αθαλάσσας».
«Μια πρώτη παρατήρηση», συνεχίζει ο Μ. Παρασκευάς, «είναι το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν με τόση ελαφρότητα και ελαφρά τη καρδία αυτό το συγκλονιστικό γεγονός, ότι ένας άνθρωπος έχει ψυχολογικά προβλήματα και όμως τι πράττουν; Θέλουν απλά να τον 'πετάξουν' σε κάποια άλλη χώρα, ακόμα και στη Βενεζουέλα, τη Μαλαισία, ή όπου αλλού! Κατ' αρχήν, τίθεται εν αμφιβόλω η νομιμότητα όλων αυτών των διαδικασιών, γιατί ενδεχομένως ο άνθρωπος αυτός να μην είναι σε θέση να προβαίνει σε οποιεσδήποτε ενέργειες που αφορούν τη ζωή του, όπως το αν θέλει να μεταβεί ή όχι σε κάποια άλλη χώρα.


»Είναι όντως συγκλονιστικό το γεγονός της απάθειάς τους (Υπουργού και Διευθυντή), οι οποίοι αντί να φροντίσουν να προβούν στις κατάλληλες ενέργειες ψυχολογικής στήριξης και θεραπείας αυτού του άνθρωπου, τον έχουν έγκλειστο σε μια εντελώς ακατάλληλη εγκατάσταση, μαζί με άλλους ανθρώπους και παντελώς ανεκπαίδευτους φύλακες, οι οποίοι δεν μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν την κατάστασή του και, αντίθετα, τι πράττουν; Τον καταγγέλλουν και καταχωρίζουν ποινικές υποθέσεις εναντίον ενός ανθρώπου ψυχικά άρρωστου.


»Οι ίδιοι παραδέχονται ότι ο ίδιος, σύμφωνα με τον ψυχίατρο, είναι επικίνδυνος για τον εαυτό του και την ασφάλειά του. Εισηγούνται να αφεθεί ο άνθρωπος αυτός ισόβια και επ’ άπειρον έγκλειστος στα κρατητήρια Μενόγειας; Να μείνει έγκλειστος μέχρι να 'σπάσει' και να επιλέξει να φύγει από την Κύπρο; Είναι αυτή η αντιμετώπιση, συμπεριφορά η οποία εμπίπτει στις ανθρώπινες αξίες; Η οδηγία 115/2008, έθεσε ως μάξιμουμ όριο κράτησης για σκοπούς απέλασης, τους 18 μήνες, γιατί θεωρήθηκε ότι πέραν αυτού του ακραίου χρονικού σημείου, εκπίπτει και δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ανθρώπινης αξιοπρέπειας.


»Δεν θα σχολιάσω τα όσα αναφέρθηκαν περί της καταδίκης του από το κακουργιοδικείο, η οποία δεν έχει σχέση με το επίδικο θέμα, όσο σοβαρό και αν είναι το γεγονός της ποινικής του συμπεριφοράς και, εν πάση περιπτώσει, ο άνθρωπος αυτός εξέτισε την ποινή και επαναλαμβάνεται ακόμα μια φορά, ότι στα ίδια τα διατάγματα αναφέρεται άλλος λόγος».