Η Maureen και η Stanna μιλούν για την Κύπρο

Μια συγκλονιστική παρέμβαση στη δημόσια συζήτηση για την εργασιακή εκμετάλλευση στην Κύπρο, προχθές (17 Φεβρουαρίου 2016), στο Σπίτι της ΕΕ στη Λευκωσία, έκανε η Maureen Achu από το Καμερούν, παντρεμένη με Κύπριο και μητέρα ενός παιδιού 6 χρονών. Τη φωτογράφισε η Sarah Malian, να μιλά για τη σημασία της έμπρακτης αλληλεγγύης. «Ζω για 11 χρόνια στην Κύπρο», είπε «και αποφάσισα να έρθω στην εκδήλωση αυτή, όπου όλοι μιλάτε για τον πόνο και τις ανησυχίες ανθρώπων που δεν τους βλέπετε και δεν τους γνωρίζετε.

Οι μετανάστριες είναι μητέρες, αδελφές, σύζυγοι που έφυγαν μακριά από τις οικογένειές τους για να έρθουν στην Κύπρο να φροντίζουν κυπριακές οικογένειες - τα παιδιά σας, τους γονείς σας, τους σκύλους σας, τους γάτους σας, τα σπίτια σας. Είναι ωραίο να καθόμαστε εδώ σήμερα, να χρησιμοποιούμε ωραίες λέξεις, αλλά το θέμα μας είναι η καταπάτηση στοιχειωδών δικαιωμάτων στην εργασία εκείνων που φροντίζουν την οικογένειά σας, χωρίς να ανταμείβονται όπως τους αξίζει. Δεν αρκούν οι ωραίες λέξεις και οι ωραίοι νόμοι, όταν μιλούμε για ανθρώπινες υπάρξεις.

Σε αυτή τη χώρα οι άνθρωποι αγωνίζονται για τα δικαιώματα των ζώων, περισσότερο από όσο αγωνίζονται για τα δικαιώματα των ανθρώπων. Είναι καιρός να φύγουμε από τα συνέδρια, τα σεμινάρια και τα ωραία λόγια και ν’ αρχίσουμε να κάνουμε πράξεις. Ο καθένας σε αυτή την αίθουσα, έχει γείτονες που αποκαλούν "μαυρού" τη Φιλιππινέζα οικιακή βοηθό και που συμπεριφέρονται άσχημα στον ξένο εργάτη. Βλέπω κάθε μέρα αυτούς τους ανθρώπους και μου έρχεται να λιποθυμήσω, όταν ακούω πώς τους συμπεριφέρονται οι Κύπριοι εργοδότες τους - πώς μπορείς να έχεις θέρμανση στο καθιστικό σου κι αυτός ο άνθρωπος να πρέπει να κοιμηθεί με τον σκύλο και τον γάτο, χωρίς θέρμανση;

Αυτό είναι το θέμα εδώ σήμερα: Απλή δράση για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σας παρακαλώ, σκεφτείτε ότι οι άνθρωποι έχουν παγώσει συναισθηματικά τόσο πολύ, που θα μπορούσα να πεθάνω δίπλα σε κάποιον και αυτός θα συνεχίσει να διαβάζει την εφημερίδα του. Πρέπει να ξυπνήσουμε συναισθηματικά τους ανθρώπους. Πού είναι τα αισθήματά τους και οι ευαισθησίες τους; Πώς θα αισθάνονταν και τι θα έκαναν, αν μάθαιναν ότι κάποιος άφησε την κόρη τους, ή τη μητέρα τους, να κοιμάται στο κρύο;».
Σε δική της παρέμβαση, η πολιτική μηχανικός από τον Πολωνία Stanna Wieclawska Κυριάκου, επίσης παντρεμένη με Κύπριο, είπε ότι «για 28 χρόνια, ζει σε αυτό τον τόπο, που είναι προορισμός θυμάτων εμπορίας προσώπων». Σχολίασε ότι «αν δεν σταματήσουμε να ζητούμε τις σεξουαλικές υπηρεσίες νεαρών γυναικών των καμπαρέ, θα είμαστε πάντα μια χώρα προορισμού trafficking. Ας το παραδεχτούμε ότι είμαστε ένα έθνος ρατσιστών και σεξιστών και ότι θα αλλάξουμε, μόνο μέσα από την εκπαίδευση, στο σχολείο. Έχουμε πρόβλημα σωματεμπορίου, γιατί τα παιδιά μας εκπαιδεύονται στον ρατσισμό και στον σεξισμό και αυτόματα θεωρούν κάθε γυναίκα ξένη, πόρνη. Αν δεν διδάξουμε στα παιδιά μας ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και ότι δεν είναι αποδεχτή η πορνεία, δεν πρόκειται να εξαλείψουμε το σωματεμπόριο από αυτό το νησί».