Εξ Αφορμής

Θα δικαιωθεί ο Hamza Al-Khateeb;

Ενώ σήμερα κλείνουν πέντε χρόνια από τον συνεχιζόμενο, άγριο εμφύλιο πόλεμο της Συρίας, την τερατογένεση της δικτατορίας Άσαντ, είναι όσο ποτέ άλλοτε επίκαιρο αυτό το σκίτσο του Carlos Latuff, με το αιματοβαμμένο φάντασμα του 13χρονου Hamza Al-Khateeb, να κυνηγά τον Μπασάρ αλ Άσαντ. Μας θυμίζει ότι η λαϊκή επανάσταση στη Συρία άρχισε ουσιαστικά στις 15 Μαρτίου 2011, όταν μερικοί έφηβοι μαθητές έγραψαν στους τοίχους των σχολείων, της πόλης Ντεράα, το σύνθημα: «Ο λαός θέλει τη πτώση του καθεστώτος». Οι νεαροί συνελήφθησαν, κλείστηκαν στη φυλακή και υπέστησαν βασανιστήρια.
Ο Άσαντ αρνήθηκε να καταδικάσει τη βαρβαρότητα των αστυνομικών που κακοποίησαν μέχρι θανάτου τον 13χρονο Hamza Al-Khateeb, συλληφθέντα στις 29 Απριλίου 2011. Το πτώμα του επιστράφηκε στην οικογένειά του ένα μήνα αργότερα, με σημάδια άγριων βασανιστηρίων. Έγινε γνωστό ότι δεν ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για την πολιτική, αλλά εκείνη τη μέρα είχε πάει με μέλη της οικογένειάς του σε μια διαδήλωση εναντίον της πολιορκίας της Ντεράα, από τον συριακό στρατό, που είχε αρχίσει στις 25 Απριλίου 2011. Είχε περπατήσει με φίλους και συγγενείς μιαν απόσταση 12 χιλιομέτρων, όταν εμφανίστηκαν αστυνομικοί και μυστικοί πράκτορες του καθεστώτος που άρχισαν να πυροβολούν, τραυματίζοντας και σκοτώνοντας δεκάδες διαδηλωτές, ενώ συνέλαβαν δεκάδες από αυτούς, συμπεριλαμβανομένου του Hamza.
Η οικογένεια του 13χρονου κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο βίντεο και φωτογραφίες του κακοποιημένου πτώματος, διάτρητου από σφαίρες, με σπασμένα κόκαλα, πληγές από κάψιμο με τσιγάρα και κομμένα τα γεννητικά του όργανα. Άλλα τραύματα υπέδειχναν χρήση ηλεκτροσόκ και μαστίγωμα με συρματόσκοινο. Η γνωστοποίηση του βίντεο προκάλεσε τεράστια αντίδραση των διαδηλωτών κατά της κυβέρνησης και το όνομα του παιδιού έγινε συνώνυμο με την αντίσταση στη δικτατορία και με το γενικότερο αίτημα της Αραβικής Άνοιξης, για απαλλαγή από τις διεφθαρμένες εξουσίες στις χώρες της περιοχής. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση της Χίλαρι Κλίντον, τότε Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, που τον Μάιο 2011 είπε ότι η δολοφονία του Hamza Al-Khateeb «αποτελεί κρίσιμη καμπή στη συριακή εξέγερση και συμβολίζει, για πολλούς Σύρους, την πλήρη αποτυχία της συριακής κυβέρνησης να συνεργαστεί και ν’ ακούσει τον ίδιο τον λαό της».
Τώρα, πέντε χρόνια μετά, είναι ακόμα δυνατή η ειρήνη στη χώρα; Με την κοινή παρέμβαση των μεγάλων δυνάμεων ΗΠΑ και Ρωσίας, άρχισαν χθες οι διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης, την ετοιμασία νέου Συντάγματος και την οργάνωση βουλευτικών και προεδρικών εκλογών, αλλά οι εμπόλεμοι συνεχίζουν ν’ αλληλοσκοτώνονται και το καθεστώς εδραιώνει την ισχύ του με την ένοπλη ρωσική στήριξη, με σχεδόν άθικτες τις δομές εξουσίας του και με τις φυλακές του γεμάτες ακόμα με πολιτικούς διαφωνούντες, που υποβάλλονται σε φριχτά βασανιστήρια και δολοφονούνται καθημερινά.
Θα δικαιωθεί, άραγε, ο μικρός Hamza Al-Khateeb, ενώ η πατρίδα του μετρά σχεδόν 300 χιλιάδες νεκρούς, ανάμεσά τους 14 χιλιάδες παιδιά και συνολικά 80 χιλιάδες αμάχους, 14 εκατομμύρια εκτοπισμένους και πρόσφυγες, με 5 εκατομμύρια από αυτούς να έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και να έχουν δημιουργήσει το μεγαλύτερο προσφυγικό και μεταναστευτικό πρόβλημα στη Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη, από τον Β ́ Παγκόσμιο Πόλεμο;