Εξ Αφορμής

Η τελευταία μέρα για την κάνναβη

Ενώ αύριο (7 Απριλίου 2016) συζητείται για τελευταία φορά στην κοινοβουλευτική Επιτροπή Γεωργίας το τελικό προσχέδιο του νομοσχεδίου για την παραγωγή και την εμπορία βιομηχανικής (κλωστικής) κάνναβης, που είναι νόμιμη σε ευρωπαϊκό επίπεδο και θα εμπλουτίσει τη γεωργική καλλιέργεια στην Κύπρο, παραμένει η ανησυχία ότι οι ασφαλιστικές δικλείδες στο νομοσχέδιο την καθιστούν ουσιαστικά απαγορευμένη, τώρα που νομιμοποιήθηκε... Κι αυτό, γιατί συμπεριλήφθηκε η πρόνοια που απαιτούσε αρχική απαίτηση της Υπηρεσίας Καταπολέμησης Ναρκωτικών, για την υποχρέωση του προσώπου που ζητά άδεια παραγωγού να υποβάλει ταυτόχρονα και βεβαίωση για Λευκό Ποινικό Μητρώο.
«Με την πρόνοια αυτή», μου είπε χθες ο βουλευτής του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών Γιώργος Περδίκης, όταν κλήθηκε από τη στήλη να σχολιάσει το νομοσχέδιο, που θα οδηγηθεί για ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής στις 14 Απριλίου 2016, «στοχοθετούνται οι επίδοξοι παραγωγοί βιομηχανικής κάνναβης, σαν να είναι εν δυνάμει εγκληματίες».
Άλλη πρόνοια του νομοσχεδίου αναφέρει ότι «πρόσωπο το οποίο παράγει, πωλεί ή εκθέτει προς πώληση, ή διαθέτει δωρεάν, ή επεξεργάζεται, ή κατέχει βιομηχανική κάνναβη, γνωρίζοντας ότι δεν πληροί τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, είναι ένοχο αδικήματος και υπόκειται, σε περίπτωση καταδίκης, σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πενήντα χιλιάδες ευρώ, ή σε φυλάκιση η οποία δεν υπερβαίνει τα δύο χρόνια ή/και στις δύο αυτές ποινές».
Στο προσχέδιο καθορίζεται ότι «βιομηχανική κάνναβη σημαίνει ολόκληρα φυτά ή μέρη φυτού, ακατέργαστα ή κατεργασμένα (στουπί), του είδους Cannabis sativa, που η περιεκτικότητά τους σε τετραϋδροκανναβινόλη (THC) δεν υπερβαίνει το 0,2%, και τους σπόρους που προέρχονται από ποικιλία της βιομηχανικής κάνναβης, με περιεκτικότητα σε THC, που δεν υπερβαίνει το 0,2%».
Να θυμίσω ότι «η κλωστική κάνναβη δεν προσφέρεται για ανθρώπινη κατανάλωση, είτε για ψυχαγωγικούς, είτε για ιατρικούς σκοπούς, αφού αποτελεί γεωργικό προϊόν, που αξιοποιείται για την παραγωγή διαφόρων προϊόντων, από υφαντά και χαρτί, μέχρι βερνίκια, βαφές και συμπληρώματα διατροφής», σύμφωνα με τη διατύπωση του Αντιναρκωτικού Συμβουλίου Κύπρου.
Για την προκατάληψη των πολιτικών πάνω στο ζήτημα αυτό, μου είχε μιλήσει ο Γιώργος Περδίκης σε συνέντευξη τον Σεπτέμβρη 2015, επισημαίνοντας ότι «οι βουλευτές φοβούνται ότι, ψηφίζοντας αυτήν τη νομοθεσία, εκτίθενται στην κοινωνία ότι τάχα προωθούν τις ναρκωτικές ουσίες, ενώ δεν έχει καμιά σχέση η κλωστική κάνναβη με τις ναρκωτικές ουσίες».
Όπως υπέδειξα και άλλοτε, υπήρξε μακρύς και δύσβατος ο δρόμος που διανύθηκε, μέχρι το κράτος ν’ αναγνωρίσει την αναγκαιότητα γεωργικής και βιομηχανικής αξιοποίησης της κλωστικής κάνναβης (σε πρώτο στάδιο, αφού νομοτελειακά θα ακολουθήσει αξιοποίηση για ιατρικούς σκοπούς) και να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση και άρση της απαγόρευσής της, όπως προνοεί η κοινοτική νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η βοτανική συγγένεια του συγκεκριμένου φυτού κάνναβης με την ψυχοδραστική, παράνομη, απαγορευμένη «αδελφή» της κρατούσε μακριά, την τελευταία δεκαετία, τους αρμόδιους του κυπριακού κράτους, αλλά και όλα σχεδόν τα κόμματα, που δεν τολμούσαν ν’ αγγίξουν το θέμα και προσποιούνταν ότι είναι ένα θέμα που... δεν υπάρχει! Αυτή η στρουθοκαμηλική πολιτική, που αγνοούσε για χρόνια τις φωνές των οικολόγων, των αγροτών και των οργανωμένων φίλων της κάνναβης, προς την κατεύθυνση νομιμοποίησής της, προφανώς εξάντλησε την ισχύ της.