«Χαλάστε, μωρέ, την αρμονία»

*** Το επικίνδυνο άμα γράφεις είναι πως εκθέτεις εαυτόν στα μάτια τρίτων και το ακόμα πιο επικίνδυνο είναι που είναι δύσκολο να δει κανείς με τη θωριά σου και μοιραία παρεξηγείσαι.

*** Πας να καταθέσεις την επιθυμία για ελευθερία της ψυχής σου και σκέφτονται οι άλλοι πως έχασες το γουρούνι απ' το σακί.

*** Αρνείσαι το νάιλον και το ψηφιακό και σε περνάνε για συντηρητικό και αγράμματο.

*** Διαβάζεις, κοιτάς, σωπαίνεις και άμα διαολευτεί η ψυχή σου και γράψεις καμιά γραμμή, ανασυντάσσονται οι μαέστροι της κοινωνικής δικτύωσης και προσπαθούν να εκφυλίσουν τα γραπτά και τις σκέψεις σου...

*** Να γιατί οι άνθρωποι σιωπούν. Δεν σιγούν, σιωπούν. Άλλο η σιωπή και άλλο η σιγή.

*** Όμως, άμα καμώσεις τα πράγματα ώς το μεδούλι, το χάραμα γίνεται αλλόκοτο απ' τα άλλα. Και δεν είναι αλλόκοτο γιατί το αγέρι είναι βαρύ και σου διαπερνά τα κόκκαλα και στα θρυμματίζει. Ούτε να 'θες, γίνεται αλλόκοτο από τη σάρκινη φωτιά των πρώτων ηλιαχτίδων.

*** Είναι, αλλιώς, γιατί τα πάντα αρχίζουν να αποπνέουν ένα άρωμα εσωτερικής ελευθερίας.

*** Ποιος είπε ότι ο άνθρωπος κοιμάται και ξυπνά το πρωί στα πούπουλα και παίρνει αποφάσεις; Φτηνά τα συλλογιέμαι τα κλισέ του τύπου «μια νέα μέρα ξημερώνει», «θα γυρίσει ο τροχός», «εμείς είμαστε η αλλαγή και θα κυβερνήσουμε αλλιώς». Όλα αυτά μου φαίνεται πως αναδίδουν μια μυρωδιά από νάιλον και ξεφτιλίζονται μες στα τηλεοπτικά δελτία.

*** Τις αποφάσεις σαν θέλει να τις πάρει ο άνθρωπος δεν τις σφυρηλατεί με ατσάλι και πέτρα. Είναι το αποτέλεσμα μιας ατέρμονης συλλογής και μιας πάλης της συνείδησής του με την αλήθεια και την τιμιότητα. Το δίλημμα, λοιπόν, δεν τίθεται στα συνθήματα.

*** Το δίλημμα είναι: Παραμονή στα δεσμά που σε εγκλωβίζουν οι στερεότυπες αντιλήψεις μιας μικρόψυχης νάιλον φαινομενικής πραγματικότητας, ή να αποτινάξεις τα βαρίδια και ελεύθερα να αποδεχτείς, να σεβαστείς και να αγαπήσεις αυτό που είσαι, και ελεύθερα να συλλογιέσαι και να πράττεις με αλήθεια.

*** Βέβαια, κατά τον Καζαντζάκη, είναι «ακριβή πραμάτεια η λευτεριά, γιατί χαλάει την αρμονία».

*** Όμως, γι' αυτό ακριβώς θαυμάζω τους λεύτερους, γιατί τολμούν να χαλούν την αρμονία… Και οι άνθρωποι πλαστήκαμε για να προκαλούμε τη μοίρα μας και να ανεβαίνουμε βουνοκορφές. Έτσι δεν είναι;

*** Παρεμπιπτόντως, η διαφθορά είναι στο αίμα μας. Δεν κατοικεί μόνο στα ανώτατα δώματα. Έχει την ιδιότητα να καταρριχάται από τα ψηλά στα χαμηλά και να παλινδρομεί σ’ ένα φαύλο κύκλο.

*** Και το άσχετον: Η αλλαγή είναι πρώτα υπόθεση προσωπική και μετά συλλογική.