Στα αγγελούδια που κάνουν τον πόνο ελπίδα

*** Η ζωή δεν μαθαίνεται. Σε μαθαίνει. Σε μαθαίνει στις απειροελάχιστες στιγμές και στα απρόσμενα συναπαντήματα.

*** Κι είναι φορές που, έστω, ένα βλέμμα αρκεί. Αρκεί να σε συνεφέρει και να στρέψεις πλάτη στα ευτελή της δικής σου δεδομένης μεν, μίζερης δε καθημερινότητας.

*** Η μπλε πολυθρόνα εφαπτόμενη στον τοίχο, ήταν κάπως ψηλή για τα δικά του μέτρα.

*** Το πληγωμένο χεράκι από τις βελόνες και ο ορός δυσκόλευαν την προσπάθειά του να σκαρφαλώσει και να φτάσει στο παράθυρο.

*** Όμως, εκείνο το ανοιξιάτικο πρωϊνό δεν ήταν μόνο οι ηλιαχτίδες που προκαλούσαν τη θέλησή του. Ήταν κι οι ήχοι από τις χαρούμενες φωνές και τα παιδικά γέλια, που διαπερνούσαν τους τοίχους στο παιδικό νοσοκομειακό δωμάτιο.

*** Ήταν η ζωή έξω από το παράθυρο. Η αυτονόητη για τα συνομήλικά του πιτσιρίκια, άλλα όχι για τον ίδιο.

*** Το σοκολατάκι που κρατούσε κι έτρωγε λαίμαργα ο Κωστάκης, αλλά ο ίδιος είχε μήνες να γευτεί.

*** Επιχείρησε, ανεπιτυχώς, αρκετές φορές ν' ανέβει την πολυθρόνα. Ήταν φανερό πως είχε αρχίσει να τον πονάει και το τρυπημένο του χεράκι, που πιεζόταν, καθώς σήκωνε το βάρος του σώματός του.

*** Όμως ο πόνος δεν τον έσκιαζε πια. Ήταν μόνιμος σύντροφός του τους τελευταίους μήνες. Οι δοκιμασίες των διαγνωστικών εξετάσεων κι έπειτα οι χημειοθεραπείες, του έδωσαν βίαια κυρίαρχη θέση στη ζωή του.

*** Ήθελε τόσο, μα τόσο, πολύ να κοιτάξει έξω απ' το παράθυρο. Τόσο, όσο ήθελε ν' ανέβει επιτέλους στο τρένο και να κάνει το ταξίδι μιας φυσιολογικής ζωής.

*** Τράβηξε και έβγαλε τη βελόνα, ρίχνοντας κάτω και τον ορό. Άρπαξε τα χερούλια της πολυθρόνας και σκαρφάλωσε τελικά στο παράθυρο.

*** Το ταλαιπωρημένο προσωπάκι φωτίστηκε. Έγινε ένα με τις ηλιαχτίδες που ζέσταναν το δωμάτιο. Αυτό ήταν. Τα κατάφερε.

*** Έμεινε, όμως, στο τζάμι το σημάδι -από το ματωμένο πια χεράκι- να θυμίζει πώς δίνονται οι αληθινές μάχες για τη ζωή. Πώς μετατρέπεται ο πόνος σε ελπίδα.

*** Αφιερωμένο στα αγγελούδια που έχουν γεννηθεί νικητές.

*** Παρεμπιπτόντως, όλοι εμείς από την άνεση του καναπέ μας, ευχαριστούμε όλους εσάς που αυτές τις μέρες ανεβήκατε στα δίκυκλα για να μας θυμίσετε την αξία της εθελοντικής προσφοράς. ("Διαδρομή Αγάπης", "Ένα όνειρο μια ευχή").

*** Αντί του άσχετου, κάντε μια ευχή για τα παιδιά. Τα παιδιά μας και τα παιδιά του κόσμου όλου.