Π Α Σ Ι Γ Ν Ω Σ Τ Ο είναι ότι... πλειοψηφούν οι ποδοσφαιρόφιλοι. Παιδιόθεν. Αταλάντευτοι με την ομαδάρα τους ή την ομαδούλα τους, στην πλειονότητά τους. Οι οποίοι, άπαντες, εξ απαλών ονύχων άχρι γήρατος, κατανοούν και θεωρούν αυτονόητους και φυσιολογικούς τους κανόνες των αέναων αναμετρήσεων στα γήπεδα. Με πιο λογικό απ’ όλα το ότι:
- Η ΟΜΑΔΑ που υπέστη ήττα, το πρώτιστο που φροντίζει είναι να μην ηττηθεί ξανά και, επιπλέον, να νικήσει η ίδια. Τόσο απλό και ξεκάθαρο. Διαρκές, παντοτινό κι αναλλοίωτο. Που γεννάει πάντοτε δύο θεμελιώδη καθήκοντα:
ΑΛΦΑ : Να εξιχνιάσει τους λόγους της κάθε ήττας.
- ΒΗΤΑ : Να φροντίσει τις δέουσες αλλαγές για να διεκδικήσει τη νίκη.
Τόσο απλό και ξεκάθαρο.
Α Π’ ΟΛΟΥΣ, φίλους ή αντιπάλους ή ουδέτερους, πλήρως - πληρέστατα κατανοητό. Αποδεκτό, άνευ ουδεμιάς αντιρρήσεως λογικό. Παιδιόθεν αναλλοίωτο:
Ηττήθηκες;
Φροντίζεις να μην το ξαναπάθεις.
Φροντίζεις ταυτόχρονα να προετοιμάζεσαι, προπάντων, για να νικήσεις.
Τι χρειάζεται γι’ αυτόν τον σκοπό;
Όσα χρειάζονται προσπαθείς διαρκώς να τ’ αποκτήσεις. Να τα έχεις. Να τα οργανώσεις. Στον βέλτιστα αποτελεσματικότερο τρόπο και βαθμό. Αλλάζεις παίκτες με ικανότερους. Αλλάζεις προπονητές. Αλλάζεις διοικητικά συμβούλια. Αλλάζεις προέδρους. Αλλάζεις ό,τι μπορείς. Για να νικήσεις επιτέλους «ρε γαμώτο»...
Κ Α Ι ΕΝΩ όλ’ αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά, λογικά, κατανοητά κι απ’ όλους αποδεκτά, προτρεπόμενα, ευχόμενα κι επιδιωκόμενα, σχεδιαζόμενα κι υλοποιούμενα για την ομάδα, το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει δυστυχώς για την πατρίδα.
- ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ισχύουν τ’ ανάποδα και τ’ αντίστροφα: Τα διοικητικά συμβούλια (κόμματα), οι διαδοχικοί πρόεδροι (ΠτΔ), οι εκάστοτε προπονητές (βουλευτές), οι εναλλασσόμενοι παίκτες (υπουργοί) σού λένε την απολύτως αντίθετη λογική:
- ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ το 1974 και πρέπει να πληρώσουμε το τίμημα της ήττας, λένε. Να υποκύψουμε στους νικητές, εννοούν. Να συμβιβαστούμε με τις διζωνικές του απαιτήσεις. Και, λένε ότι, είναι σχιζοφρενικά παράλογο να ελπίζουμε σε οτιδήποτε άλλο.
Ε Π Ι ΣΑΡΑΝΤΑ τρία χρόνια, 1974 - 2017, αυτό λένε. Και το χειρότερο: Αυτό σκέπτονται. Και, προπάντων κι επί πάντων, αυτό κάνουν. Μοιάζει μ’ ένα είδος μανιοκατάθλιψης, ψυχασθένειας, ένα εγκεφαλο-κλείδωμα κι αυθυποβολή, ώστε δεν επιτρέπουν καν στα Μυαλά τους να σκεφτούν ή να διανοηθούν καν το στοιχειωδέστερο της Κοινής Λογικής: Πώς άραγε θα μπορέσουμε να νικήσουμε;
Α Υ Τ Η ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ είναι η ουσία και το περιεχόμενο της έννοιας που πριν από πολλά χρόνια ορίσαμε ως Ηττημένα Μυαλά. Ανίκανα, ανάξια και απρόθυμα να σκεφτούν και να σχεδιάσουν πώς να καταστούν Νικηφόρα Μυαλά. Διαχρονικά ανίκανα, ανάξια κι απρόθυμα να λειτουργήσουν με τη φυσιολογική, αυτονόητη, απλή και ξεκάθαρη λογική της ποδοσφαιρικής ομάδας που ηττήθηκε και πρέπει να νικήσει...
Τ Η Ν ΠΑΡΕΛΘΟΥΣΑ Δευτέρα, η στήλη υπενθύμισε το πρώτιστο καθήκον για να έχει η πατρίδα βάσιμες ελπίδες: Να αποκτήσει την αναγκαία ΙΣΧΥ. Να μειώσει τη δυσμένεια τού σε βάρος της ανισοζυγίου δυνάμεων στη γεωγραφική θέση όπου βρίσκεται. Ν’ αποκτήσει Πολεμικό Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία. Δηλαδή: Δύναμη Ικανή. Αξιόπιστη. Τόσο αξιόπιστη, ώστε να πείθει προπάντων εκείνους εκ των «γειτόνων», έναντι των οποίων υπάρχει. Για να είναι βέβαιοι τι κόστος θα υποστούν αν, σε κάποια βουλιμική τους αλαζονική τρέλα, δοκιμάσουν ν’ ανοίξουν την πόρτα του φρενοκομείου. «Προς τε γαρ τους αστυγείτονας πάσι το αντίπαλον και ελεύθερον καθίσταται = Διότι τότε μόνον εξασφαλίζει κανείς την ελευθερίαν του απέναντι των γειτόνων, όταν είναι ικανός και έτοιμος ν’ αντιμετωπίζη αυτούς» (Δ-92 Θουκυδίδης: Δημηγορία Παγώνδα Αιολάδου προς Βοιωτούς)...
- ΗΓΟΥΝ: Δύναμη Αποτροπής. Ώστε, αποτρέποντας αξιόπιστα τις απειλές κι εξουδετερώνοντας τον στρατιωτικό εξαναγκασμό που επιχειρεί ο Τούρκος αντίπαλος, να έχεις την ευχέρεια άσκησης της όποιας, άλφα ή βήτα, ή γάμμα και ούτω καθεξής, λιγότερο ή περισσότερο ορθής πολιτικής. Δοκιμάζοντας, σε κατάσταση μιας περίπου ισορροπίας ισχύος πλέον, τις αντίπαλες διαθέσεις: Αν θα καταστούν όντως πρόθυμοι για έναν πράγματι έντιμο συμβιβασμό, αμοιβαίως αποδεκτής επίλυσης, στις διαπραγματεύσεις οι Τούρκοι. Εκείνο το «δίκαια μεν εν τω ανθρωπείω λόγω από της ίσης ανάγκης κρίνεται», του πρώτου μισού στο Ε-89 του αδυσώπητου αιωνίως Μηλίων Διαλόγου στον Θουκυδίδη...
Π Ο Λ Ε Μ Ι Κ Ο Ναυτικό και Πολεμική Αεροπορία, στα πιο θεμελιώδη διασφάλισης της ύπαρξής μας. Απ’ τις εκβολές του Έβρου, σ’ όλο το Αιγαίο κι απ’ το Καστελόριζο ώς την Πάφο και έως τις νοτιότερες οριοθετήσεις της κυπριακής ΑΟΖ. Με δύο λόγια: Π.Ν. & Π.Α. Ελλάδος και Κύπρου. Δύο Π.Ν. και δύο Π.Α. δύο συμμάχων ανεξαρτήτων κρατών, σε πλήρη συνεργασία και με 24ωρο συντονισμό»...
