Π Ρ Ο Φ Α Ν Ω Σ το Ενωτικό Δημοψήφισμα του 1950 δεν αποτελεί πλέον ένα, αλλά δύο ιστορικά γεγονότα: Γεγονός πρώτο, ήταν η διεξαγωγή του την Κυριακή, 15η Ιανουαρίου 1950. Για να τιμάται, απ’ του νεότερους, ως κορυφαία δημοκρατική στιγμή των αγώνων για ελευθερία, του υπόδουλου τότε στους Εγγλέζους αλλ’ απροσκύνητου κυπριακού Ελληνισμού. Το δεύτερο γεγονός είναι η ατίμωση του πρώτου: Η απόφαση των Τριάκοντα Βουλευτών ΔηΣυ & ΑΚΕΛ στην Ολομέλεια της Βουλής, την Παρασκευή, 7η Απριλίου 2017, οι οποίοι ψήφισαν τον «Νόμο Ακιντζί», εναντίον της απόδοσης τιμών στο Δημοψήφισμα του ’50.
Τ Ο ΠΡΩΤΟ, του 1950, αποτελεί την ανεξίτηλη καταγραφή στην ιστορία, της βούλησης του υπόδουλου λαού για απελευθέρωση της πατρίδας. Με τις αυτοπρόσωπες και ιδιόχειρες ολόγραφες υπογραφές των 215.108 γονέων, παππούδων και γιαγιάδων της σημερινής γενιάς. Αποτελούσαν το 95,7% των τότε ψηφοφόρων. Που δεν ήθελαν πλέον να είναι υπήκοοι - σκλάβοι της αποικιοκρατικής Βρετανίας στην Colony of Cyprus. Και το απέδειξαν κατόπιν με τις ηρωικές θυσίες των γενναιότερων νέων τους, στον 4ετή επικό ένοπλο απελευθερωτικό αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. Τεκμήριο: Τα Φυλακισμένα Μνήματα...
Τ Ο ΔΕΥΤΕΡΟ, του 2017, είναι η ανεξίτηλη καταγραφή στην ιστορία, της υποταγής και της υποδούλωσης των Τριάκοντα Βουλευτών των κ.κ. Αναστασιάδη, Αβέρωφ και Άντρου, των ΔηΣυ & ΑΚΕΛ, στις προσταγές των Τούρκων Κατακτητών. Όπως τις απαίτησε ο εντεταλμένος του κατοχικού ψευδοκράτους του συνεχιζόμενου Αττίλα, κ. Μουσταφά Ακιντζί. Έμπρακτο δείγμα της προθυμίας τους για διζωνική παράδοση της κρατικής υπόστασης της πατρίδας, στην «ισότιμη» τουρκική συγκυριαρχία...
Σ Τ Ο ΠΡΩΤΟ, του 1950 πρωταγωνιστές η τότε Εθναρχία μ’ επικεφαλής τον από Κυρηνείας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Β ́. Μαζί με την τότε ηγεσία του ΑΚΕΛ και όλων των άλλων τότε κομμάτων και οργανώσεων του αγωνιζόμενου για απελευθέρωση από την αγγλική σκλαβιά και για Ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα, υπόδουλου κυπριακού Ελληνισμού.
Σ Τ Ο ΔΕΥΤΕΡΟ, του 2017, πρωτοστάτες ατίμωσης του πρώτου και πρόθυμοι υποταγής στις απαιτήσεις των Τούρκων Κατακτητών, ο εκ του Συναγερμού ΠτΔ κ. Νίκος Αναστασιάδης, οι ηγέτες του ΔηΣυ και του ΑΚΕΛ κ.κ. Αβέρωφ Νεοφύτου και Άντρος Κυπριανού, με τα Τριάκοντα «ναι» στη Βουλή υπέρ του «Νόμου Ακιντζί».
Χ Θ Ε Σ στο Προεδρικό, σε νέους που τον επισκέφθηκαν, ο κ. Αναστασιάδης μίλησε για το «πολύκροτο ζήτημα της... διδασκαλίας περί του Ενωτικού Δημοψηφίσματος στα δημόσια σχολεία και είπε ότι η ιστορία πρέπει να διδάσκεται, αλλ’ όχι μέσα από την προπαγάνδα. Ακόμη και αν κάτι ήταν λάθος ιστορικά πρέπει να διδάσκεται για να μαθαίνουμε από τα λάθη μας», είπε.
- ΠΟΙΟ ακριβώς ήταν «λάθος ιστορικά», είτε το 1950 είτε το 2017, δεν διευκρίνισε. Ούτε για την προπαγάνδα του ιδίου και των ΑΚΕΛ - ΔηΣυ υπέρ του «Νόμου Ακιντζί», εξήγησε.
- ΕΞΑΛΛΟΥ η ίδια η Ιστορία έδειξε και απέδειξε, διαχρονικά, ότι ο κάθε εκάστοτε δημαγωγός, την κόβει και την ράβει στα μέτρα του. Σαν χρήσιμη παλλακίδα - ελπίζει - των εκάστοτε δικών του ιδιοτελών, κομματικών, φατριαστικών πολιτικών επιδιώξεων. Πρωτίστως της αρχομανίας.
Τ Ο ΠΡΟΕΙΠΕ, μάλιστα, πριν από 2.500 χρόνια κι ο παππούλης μας ο Θουκυδίδης, «Πατέρας της Ιστορίας» και του Πολιτικού Ρεαλισμού: «Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει = για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους, άλλαξαν ακόμα και τη σημασία των λέξεων» (Γ-82,4)....
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ
ΕΡΩΤΗΣΗ
Τι να την κάνει την (προεδρική) Καρέκλα αν η πατρίδα του διχοτομηθεί, ρώτησε δημαγωγώντας και πάλιν ο κ. Αναστασιάδης και δεν βρέθηκε, άραγε, κανείς εκεί να του εκφωνήσει κατάμουτρα: «ό,τι ακριβώς την κάμνεις πέντε σχεδόν χρόνια, σε μια ήδη διχοτομημένη πατρίδα, καρπωνόμενος κι απολαμβάνοντας με τους αρίστους σου τα λάφυρα της Εξουσίας»;
