Π Ε Ρ Ι ΤΗΣ πρωταίτιας «Τριάδας Αντιλήψεων Ήττας» η οποία από την 16η Αυγούστου 1974, της κατάπαυσης του πυρός με τον Αττίλα Εισβολέα & Κατακτητή, έως και σήμερα, επικρατεί «κυβερνώσα» στα Ηττημένα Μυαλά των έκτοτε διαδοχικών ηγεσιών του Ελληνισμού, έχει ενδιατρίψει πολλάκις η στήλη. Η 3δα εγκλωβισμένων έκτοτε αντιλήψεων ότι, (α) «είμαστε οι ηττημένοι», (β) «είμαστε αδύναμοι κι ανάξιοι ν’ ανατρέψουμε το σε βάρος μας τουρκικό ανισοζύγιο δυνάμεων» και (γ) ως εκ τούτου, «πρέπει να συνθηκολογήσουμε με τις διζωνικές απαιτήσεις των Τούρκων Κατακτητών», υπήρξε πρωταίτια του συνόλου της 43χρονης, 1974-2017, πολιτικής. Η οποία ουδέποτε αποτόλμησε να σχεδιάσει και να υλοποιήσει σταθερή στρατηγική επίμονης αντικατοχικής, σθεναρά απελευθερωτικής επιδίωξης. Α Υ Τ Η η 3δα Ήττας, είναι και η μήτρα η οποία κυοφορεί, μετά το 1974, ως τέκνο της, την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ). Και την εγκυμονεί έκτοτε επί τέσσερεις 10ετίες. Με επαπειλούμενη κατά διαστήματα την τερατογένεσή της. Από τις Τέσσερεις Κατευθυντήριες Γραμμές Μακαρίου - Ντενκτάς 12ης Φεβρουαρίου 1977, μέχρι και τις διαπραγματεύσεις Αναστασιάδη - Ακιντζί 2015 έως 2017... Ε Ι Ν Α Ι ΚΑΙ μια απεχθής και φρικτή, αλλά παραστατική ίσως αντιστοίχιση, για την μήτρα όπου κυοφορήθηκε και συνεχίζει να κυοφορείται η ΔΔΟ: Από 20η Ιουλίου έως 16η Αυγούστου 1974 ο τουρκικός Αττίλας εισέβαλε και κατέκτησε, με πλήθος εγκλημάτων πολέμου κι ανείπωτη βαρβαρότητα, το 37% του κυπριακού εδάφους, ατιμάζοντας τον Ελληνισμό: Όλους μας. - ΓΝΩΣΤΟ είναι ότι στα σκλαβωθέντα εδάφη, 100δες ανυπεράσπιστες γυναίκες, σκλάβες αίφνης των ενόπλων δυνάμεων του τουρκικού κράτους, υπέστησαν αποτρόπαιους βιασμούς από άνδρες του τουρκικού στρατού εισβολής. - ΗΤΑΝ τόσο μεγάλο το απεχθές πρόβλημα απ’ τις εγκυμοσύνες των βιασμών, ώστε ο τότε προεδρεύων της καθημαγμένης Κύπρου Γλαύκος Κληρίδης, Οκτώβριο του 1974, μέσω του εν Κύπρω εκπροσώπου του διεθνούς Ερυθρού Σταυρού κ. Ζουγκέρ, ζήτησε τη συνδρομή των νοσοκομείων των βρετανικών βάσεων στο Ακρωτήρι, για τις αναγκαίες εκτρώσεις. (Βρετανικά έγγραφα στη σελ. 174 του βιβλίου «Αιματηρή αλήθεια - Bloody truth», Λ/σία 2009)... Τ Ο ΑΛΛΟ, όμως, προϊόν του αποτρόπαιου βιασμού του 1974, έκτοτε κυοφορούμενη στην βιασμένη μήτρα του Ελληνισμού, η απεχθής ΔΔΟ, όχι μόνο δεν εισήχθη για έκτρωση, αλλά και βρήκε προτού καν τεχθεί και πρόθυμους, παρ’ ημίν κηδεμόνες... Εμφορούμενους αμετακίνητα από την 3δα Αντιλήψεων του «είμαστε οι ηττημένοι, είμαστε οι αδύναμοι και πρέπει να συμβιβαστούμε»... Σ Χ Ε Τ Ι Κ Ο Ι , επ’ αυτού, υπήρξαν οι στίχοι του αείμνηστου ποιητή Παντελή Μηχανικού, στην «Κατάθεσή» του, του έτους 1975. Ο τίτλος του ποιήματος ήταν το «Ίτε». Παρμένο απ’ το «ίτε παίδες Ελλήνων, ελευθερούτε πατρίδα, νυν υπέρ πάντων αγών», της τραγωδίας «Πέρσες» του Μαραθωνομάχου το 490 π.Χρ. και Σαλαμινομάχου το 480 π.Χρ. Αισχύλου, για την καταναυμάχηση του στόλου του Ξέρξη, τον Σεπτέμβριο του 480 π.Χρ., στη Σαλαμίνα του Σαρωνικού μας. Όμως, το «Ίτε» του 1975, εμφανώς κι εκ προθέσεως ανάστροφο, στους στίχους του Π. Μηχανικού, έγραφε τα εξής: «Και τι περιμένεις από ανθρώπους που τους βιάσανε τις γυναίκες μπροστά στα μάτια τους και δεν τραβήξανε το σουγιά τους. Απαθώς τότε. Κι απαθώς σήμερα ζητάνε απλώς διαζύγιο. Τέτοιοι ρουφιάνοι δεν μπορούν να πολεμήσουν για τίποτε.» Α Υ Τ Η ΔΥΣΤΥΧΩΣ είναι έκτοτε μια άθλια, μα αληθινή, ψηφίδα ντροπής και στιγματισμού της συλλογικής μας αυτογνωσίας... ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΡ 13.6.17 Αλλά, πώς δεν πέτυχαν, επί 43 χρόνια δια της δημαγωγίας (ήτοι, της συστηματικής κομματαρχικώς εξαπάτησης των ψηφοφόρων) τα διαδοχικώς εκλεγόμενα Ηττημένα Μυαλά, να πείσουν την Απορριπτική πλειοψηφία του κυπριακού Ελληνισμού να υποταχθεί στη ΔΔΟ συνθηκολόγηση με τους Κατακτητές και, ως εκ τούτου, πριν από τις κάθε εκλογές οι δημαγωγοί σπεύδουν να ενδύονται τις Φουστανέλλες, είναι άραγε η άλλη, αληθινή κι ελπιδοφόρα, ψηφίδα της συλλογικής μας προοπτικής; Που αναζητεί άξια, πρόθυμη και ικανή ηγεσία απαλλαγμένη ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ από τα Ηττημένα Μυαλά; Λάζ.Α.Μαύρος
