Το ψεύδος και ψευδάγγελοι

*** Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιοv... Αν υπάρχει κάτι που πράγματι φέρει ημερομηνία λήξης, είναι το ψεύδος ή το ψύθος, κατά το επικόν.

*** Κι όμως, αυτό το πρόσκαιρο της αναλήθειας, δεν την αποτρέπει.

*** Είναι φορές, που ο άνθρωπος άλλα έχει στο μυαλό κι άλλα λέει. Και είναι και φορές που η ψυχή βολεύεται ή κάνει πίσω υπό τον φόβο της συνέπειας και της τιμωρίας.

*** Είναι άλλοτε και φορές που το ψεύδος αποτελεί στάση ζωής με μοναδικό σκοπό το όφελος, το κέρδος και την εξουσία. Είναι και φορές που κάποιος ψεύδεται άνευ λόγου και αιτίας.

*** Συνεπώς, το ψεύδος -όπως και άλλα πράγματα στη ζωή- έχει τις διαβαθμίσεις του. Όχι πως το μέγεθός του αλλάζει ή διαφοροποιεί το αποτέλεσμα. Αλλά, είναι αλλιώς ο ψεύτης άνευ πρόθεσης και είναι αλλιώς ο ψεύτης από πρόθεση.

*** Πλειστάκις, γινόμαστε ηθελημένα ακροατήριο ψεύτικων λόγων και κάλπικων υποσχέσεων. Από ατολμία, από βλακώδη ευγένεια, από παραίτηση... Μα, όμως, εκεί είναι που οφείλουμε να φεύγουμε, διότι και η υποκρισία, ψεύδος είναι. Κάποιοι λένε, μάλιστα, πως η υποκρισία είναι η μάνα του ψεύδους.

*** Αν οι αναληθείς δεν είχαν ακροατήριο, τότε δεν θα υπήρχαν στο μέγεθος και στην έκταση, που τους βιώνουμε σήμερα σε κάθε επίπεδο της ζωής (πολιτική, κοινωνική, προσωπική). Όπως, επίσης, δεν θα πλειοψηφούσαν οι ψευδοκήρυκες.

*** Επομένως, βαραίνει και τις καθάριες ψυχές η ευθύνη. Διότι, όπως και να το κάνουμε, η ανοχή είναι σπορά και ότι σπέρνουμε θερίζουμε.

*** Κατά τον Ευριπίδη, ο λόγος της αλήθειας είναι απλός. Ναι, είναι μεν απλός, αλλά δεν είναι αρεστός. Μηδενός εξαιρουμένου –ίσως και λόγω της ανθρώπινης φύσης μας- θέλουμε να ακούμε αυτά που χαϊδεύουν τα αυτιά μας, αυτά που ικανοποιούν τα θέλω και τις προσδοκίες μας.

*** Και είναι γι’ αυτό που γεμίζουμε με ψευδάγγελους τη ζωή μας και είναι γι’ αυτό που βρίσκουν χωράφι οργωμένο οι λαοπλάνοι και σπέρνουν.

*** Μα, όμως, κάλλιο να σε χαράζουν μαχαίρια και να αιμορραγείς, παρά να σβήνεις με διμεθυλοϋδραργύρο (οργανική ένωση υδραργύρου, επιφέρει αργό αλλά επώδυνο θάνατο).

Παρεμπιπτόντως, θα ήταν καλά οι Ανώτατοι Δικαστές μας να αντιληφθούν ότι ουδείς υπεράνω κριτικής…

Και το άσχετον, διά της προσκρούσεως από τον σίδηρο και την πέτρα, γεννάται η φωτιά...