Ο Αναστασιάδης, ο λαβύρινθος και ο μίτος Αριάδνης

Τ Η Ν ΑΠΟΤΥΧΙΑ όλων διαδοχικά των Προέδρων, στο Κυπριακό, ομολόγησε, ρητώς και απεριφράστως, στη συνέντευξη Τύπου της περασμένης Τρίτης, 6.11.2018, στο Προεδρικό Μέγαρο, ο 7ος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Νίκος Αναστασιάδης. Ομολόγησε ένα πασίγνωστο ήδη και αναμφισβήτητο γεγονός:

Τη συνολική αποτυχία της πολιτικής 1974-2018, η οποία δεν κατόρθωσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την τουρκική εισβολή - κατοχή και την εδραίωση, επί 44 χρόνια, της κατοχικής διχοτόμησης της Κύπρου.

Ήταν, από μια άλλη... σκοπιά, η επαλήθευση εκείνου του βιβλίου με τον τίτλο «ΕΞΙ ΠΡΟΕΔΡΙΚΑ ΠΟΡΤΑΙΤΑ - Πολιτικά βιώματα με τους Προέδρους της Κύπρου την ιστορική περίοδο των τελευταίων πενήντα χρόνων», του δημοσιογράφου, αρθρογράφου, διευθυντή, εκδότη κι επικεφαλής του Δημοσιογραφικού Οργανισμού ΔΙΑΣ, Κωστή Ν. Χατζηκωστή, που εκδόθηκε απ’ τον Ανδρέα Γερμανό το 2015, με πρόλογο και του Βάσου Λυσσαρίδη.

ΔΕΝ γνωρίζουμε αν ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ξέρει ότι ο Χατζηκωστής ετοιμάζει ήδη την επόμενη έκδοση του βιβλίου του με ολίγον αλλαγμένο τίτλο «ΕΠΤΑ ΠΡΟΕΔΡΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ», για να περιλάβει και την προεδρία του. Με την ομολογία ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ, της παρελθούσας Τρίτης, ωστόσο, ο ίδιος ο κ. Αναστασιάδης έθεσε πλέον τον δικό του ουσιώδη πρόλογο για τη συγγραφή τού... περί Αναστασιάδη κεφαλαίου του Χατζηκωστή...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όμως, για τον Ελληνισμό, δεν έθεσε και τη βάση, κάποιο δηλαδή θεμέλιο, για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της έως τώρα ομολογημένης ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ όλων, διαδοχικά, των επτά ΠτΔ και κατ’ επέκτασιν του συνόλου του πολιτικο-κομματικού συστήματος, όπως αυτό συγκροτείται επί μισό αιώνα, με καθοριστικά ισχυρότερες τις κομματικές ηγεσίες των ΔηΣυ & ΑΚΕΛ.

- Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ κι επαλήθευση της γνωστής άλλωστε τοις πάσι αποτυχίας, δεν οδήγησε τον κ. Αναστασιάδη, ούτε βέβαια και τους υπόλοιπους επικεφαλής του συστήματος της κομματαρχίας, να ψάξουν μέσα στον λαβύρινθο της 44ετίας, πού, πότε, πώς και γιατί έχασαν τον μίτο της Αριάδνης, ώστε ν’ αναζητήσουν επιτέλους τον τρόπο εξουδετέρωσης αφ’ ενός του Μινώταυρου κι εξόδου, αφ’ ετέρου, απ’ τα δαιδαλώδη αδιέξοδα.

ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ οι δεκαετίες έδειξαν ξεκάθαρα, σε όλους όσοι τόλμησαν ν’ αφαιρέσουν απ’ τους οφθαλμούς τους τις όποιες κατά καιρούς παρωπίδες, ποιος είναι και τι επιδιώκει ο τουρκικός Μινώταυρος:

Από Μεντερές και Νιχάτ Ερίμ, «Σεπτεμβριανά 1955», «Εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ 1956», «Επιτελικό Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου 1957» τουρκικού Γραφείου Ειδικού Πολέμου, μέχρι και των Ερντογάν - Νταβούτογλου νεο-οθωμανικό «Στρατηγικό Βάθος» 2001 έως 2018. Τουρκικό σχέδιο στρατηγικής, υλοποιούμενο μεθοδικά, αταλάντευτα, επίμονα κι υπομονετικά, απ’ όλες ανεξαιρέτως τις τουρκικές κυβερνήσεις, εκλελεγμένες ή πραξικοπηματικές, δεξιές ή αριστερές, αμιγώς κεμαλικές, κεμαλο-ισλαμικές, ή αμιγώς ισλαμικές.

Έδειξαν, συνάμα, όλες αυτές οι δεκαετίες και τον βρετανικής κατασκευής λαβύρινθο, διαρκούς αμερικανο-βρετανικής εποπτείας. Μέσα στον οποίο οι εγκλωβισμένοι Αθηνών & Λευκωσίας, έχασαν τον μίτο της Αριάδνης. Ανίκανοι και, προπάντων, απρόθυμοι ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμα του Θησέα...

ΤΗΝ ΗΤΤΑ του 1974, που προκάλεσαν οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» δικτάτορες της ανθελληνικής Χούντας των Αθηνών και οι εν Κύπρω διατεταγμένοι συνεργάτες τους, δεν τη διαδέχθηκε κανένα Σχέδιο Ανατροπής της Ήττας και καμία στρατηγική ΝΙΚΗΦΟΡΑΣ έκβασης του αγώνα για διάσωση της Κύπρου και απελευθέρωση των σκλαβωμένων από τον Αττίλα εδαφών της.

- ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ: Επιβλήθηκαν έκτοτε στο πολιτικο-κομματικό σύστημα Αθηνών τε και Λευκωσίας τα Ηττημένα Μυαλά. Εκείνα που, αντί να είχαν και να έχουν πρώτιστο μέλημά τους την ενδυνάμωση όλων των συντελεστών ελληνικής ισχύος και την προβολή αποτελεσματικής ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, εδώ και διεθνώς, στους Τούρκους Κατακτητές, σύρθηκαν μ’ ανεβασμένα στα κοντάρια τους άσπρα μαντήλια, στον συμβιβασμό και στην αποδοχή των διαδοχικών τουρκικών απαιτήσεων λύσης.

- ΕΚΕΙΝΑ τα Ηττημένα Μυαλά (διακηρύσσοντας ότι «είμαστε οι ηττημένοι - δεν μας μένει άλλος δρόμος»), που είχαν και έχουν εισέτι την ψευδαίσθηση ότι θα βρούνε με τους Τούρκους και θα καταλήξουν, εκ συμφώνου με την Τουρκία, σε έναν «έντιμο συμβιβασμό», μια «win-win situation», «kazan-kazan» τουρκιστί, με τον... Μινώταυρο!

Προσφέροντας, επί τέσσερεις δεκαετίες στους Τούρκους, όλες εκείνες τις αλλεπάλληλες επιμέρους «συγκλίσεις», που δημιούργησαν διαχρονικά στον Μινώταυρο τη βεβαιότητα ότι, με τη δική του επιμονή κι υπομονή, σιγά-σιγά, θα καταβροχθίσει εντέλει όλα όσα θέλει.

ΕΚΕΙΝΟ που κατάφεραν, έως τώρα, είναι:

Ένας ακόμη χειρότερος λαβύρινθος.

Κι ένας ακόμη πιο βουλιμικός Μινώταυρος.

Κατάφεραν, ωστόσο, να μην βάλουν ακόμη την ΤΕΛΙΚΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ τους στην ολοκληρωτική υποταγή.

Παραμένουν εισέτι άπαρτα, έστω και επικίνδυνα ροκανισμένα και τραυματισμένα, τα ελληνικά χαρακώματα που ονομάζονται Κρατική Υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ, άραγε, επιτέλους, κάποιος Θησέας και ο μίτος της Αριάδνης;
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ