Η ταινία Darkest Hour στο… Προεδρικό

Ν Α ΣΥΓΧΑΡΟΥΜΕ τον νικητή των προεδρικών εκλογών κι επανεκλεγέντα, παρά τις δικές μας αντίθετες προσδοκίες, 7ο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Νίκο Αναστασιάδη. Να ευχηθούμε όπως κατορθώσει, για μια ακόμη 5ετία, τη διάσωση της Κ.Δ.. Ώστε το 2023, στο τέλος της δεκαετίας, στα 77 του χρόνια, να ‘ναι γερός και δυνατός - και εξίσου... αρχομανής - για να ξαναδιεκδικήσει, παρά τις «δεσμεύσεις» του, τρίτη θητεία στην προεδρία και να καταστεί ο πρώτος μετά τον Εθνάρχη Μακάριο μακροβιότερος στην εξουσία ΠτΔ...

Π Ρ Ο Ε Χ Ε Ι πρώτιστος στόχος: Η συνέχιση διάσωσης του κράτους της Κ.Δ. εις χείρας των Ελλήνων Κυπρίων. Τη μόνη παγκοσμίως αναγνωρισμένη νόμιμη κρατική υπόσταση της Κύπρου, κράτους μέλους του ΟΗΕ και της ΕΕ. Αυτό που οι Τούρκοι Κατακτητές ονομάζουν και θέλουν να καταστήσουν «εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία». Το κράτος, δηλαδή, το οποίο προσδοκεί και μεθοδεύει να υπαγάγει ολόκληρο υπό τον έλεγχό της η Τουρκία, με ελληνική υπογραφή. Με την επιμονή, την υπομονή και την αταλάντευτη μεθοδικότητά της, στις διζωνικές από το 1977 διαδικασίες διαπραγματεύσεων. Για ισότιμη τουρκική συγκυριαρχία εφ’ όλης της Κύπρου. Ονόματι από 11.2.2014 Ε.Κ.Ο. («Ενωμένη Κυπριακή Ομοσπονδία»), δύο ΙΣΟΥ καθεστώτος συνιστώντων κρατών...

Ω Φ Ε Λ Ι Μ Ο ΘΑ ΕΙΝΑΙ στην πρώτη συνεδρίαση του νέου Υπουργικού Συμβουλίου, πριν από άλλη συζήτηση, ο πρόεδρος Αναστασιάδης να διευθετήσει στο Προεδρικό άνετες πολυθρόνες, για να δει μαζί με το σύνολο των υπουργών του την πρόσφατη σπουδαία ταινία «Darkest Hour - Η Πιο Σκοτεινή Ώρα» για τον Ουίστον Τσώρτσιλ.

- ΕΚΕΙΝΗ η «πιο σκοτεινή ώρα», περιγράφεται εξαντλητικά στον 2ο από τους έξι τόμους του βιβλίου του Τσώρτσιλ για τον Β ́ Παγκ. Πόλεμο, που είχε διανείμει στους αναγνώστες της στην Κύπρο η λευκωσιάτικη έκδοση της αθηναϊκής «Καθημερινής» από 12 Ιανουαρίου 2014. Για να κατανοηθεί πληρέστερα η αντιπαράθεση του Τσώρτσιλ με την πολιτική του προηγούμενου πρωθυπουργού Νέβιλ Τσάμπερλεν και του λόρδου Χάλιφαξ έναντι του Αδόλφου Χίτλερ και της Ναζιστικής Γερμανίας, χρειάζεται η μελέτη και του πρώτου τόμου... Το 2014 που διανεμόταν το βιβλίο είχαμε δημοσιεύσει στο ΕΙΡΗΣΘΩ της «Σημερινής» το ακόλουθο αρθρίδιο:

ΠΑΤΕΡΑΣ της νίκης ονομάστηκε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ στον Β ́ Παγκόσμιο Πόλεμο, που οδήγησε, μέσα απ’ το μακελειό της ανθρωπότητας, στη συντριβή του Ναζισμού και του Φασισμού. Το ότι, όμως, ξέσπασε ο Β ́Π.Π. (1939 - 1945), το γεγονός ότι οι νικήτριες δυνάμεις του Α ́Π.Π. (1914 - 1918) απέτυχαν να αποτρέψουν τον 2ο, υπήρξε η Μεγάλη Ήττα της πολιτικής του Τσώρτσιλ. Η αποτυχία του να πείσει τους προ του πολέμου διαδοχικώς κυβερνήσαντες στο Λονδίνο και στο Παρίσι, (α) για την έγκαιρη και ορθή διάγνωση του χιτλερικού κινδύνου και (β) για την κατεπείγουσα αναγκαιότητα της πολιτικής τής Αποτροπής, την οποία ο ίδιος υποστήριζε, απέναντι στην πολιτική των Ψευδαισθήσεων και του Κατευνασμού που εκείνοι υλοποιούσαν.

Ι Σ Ω Σ ΑΥΤΟ είναι το σημαντικότερο από τις διδαχές που περιέχει -για όσους δεν είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως- η 6τομη ιστορία του Β ́ Π.Π. του Τσώρτσιλ, που τώρα κυκλοφορεί, ξανά, σε τομίδια σύνοψης του Denis Kelly και μετάφραση Γιάννη Καστανάρα, από την εφημερίδα «Καθημερινή».

Ο Π Ω Σ τους Κερκυραίους, στην Ιστορία του Θουκυδίδη, πριν ξεσπάσει ο Πελοποννησιακός Πόλεμος (431 - 404 π.Χρ.) που προέτρεπαν τους Αθηναίους ότι, έναντι των Κορινθίων και Λακεδαιμονίων, θα ́πρεπε «προεπιβουλεύειν αυτοίς μάλλον ή αντεπιβουλεύειν» = «να τους προλάβωμεν μάλλον εις τα σχέδιά των παρά να ματαιώσωμεν αυτά εκ των υστέρων» (Α-33,4), έτσι κι ο Τσώρτσιλ προσπαθούσε, ΜΑΤΑΙΩΣ ΟΜΩΣ, να πείσει τους διαδοχικούς πρωθυπουργούς Stanley Baldwin και Neville Chamberlain, ν’ ανακόψουν τον Χίτλερ πριν ενδυναμωθεί κι αποθηριωθεί. Η πολιτική τους, μαζί με των όμοιών τους στο Παρίσι, πολιτική του Καλού Παιδιού, Πολιτική του Κατευνασμού, μ’ αποκορύφωμα το Σύμφωνο του Μονάχου (1938), άνοιξε τις ορέξεις του Ναζιστή σφαγέα να σφαγιάσει την ανθρωπότητα...

Ο Τ Α Ν η εισβολή του Χίτλερ στην Πολωνία 1.9.1939 σήμανε την έναρξη του Β ́ Π.Π. ο Τσώρτσιλ σημείωνε: «Έτσι φτάνουμε στην κορύφωση αυτής της θλιβερής ιστορίας των εσφαλμένων αποφάσεων [...] Τώρα επιτέλους ήταν το τέλος της βρετανικής και της γαλλικής υποταγής. Αυτήν τη φορά είχε παρθεί επιτέλους η απόφαση, την πιο ακατάλληλη στιγμή και υπό τις λιγότερο ευνοϊκές συνθήκες, που σίγουρα θα οδηγούσε εκατομμύρια ανθρώπους στη σφαγή. Εδώ υπήρχε μια δίκαιη υπόθεση που είχε εξελιχθεί εσκεμμένα και με τους χειρότερους δυνατούς χειρισμούς σε έναν θανάσιμο αγώνα, αφού τα πλεονεκτήματά της και τα ατού είχαν σπαταληθεί με τόση απρονοησία. Ωστόσο, αν δεν πολεμήσεις για το δίκαιο όταν είναι εύκολο να νικήσεις χωρίς αιματοχυσία, αν δεν πολεμήσεις όταν η νίκη είναι σίγουρη και χωρίς μεγάλο κόστος, μπορεί να έρθει μια στιγμή που πρέπει να πολεμήσεις με όλες τις πιθανότητες εναντίον σου και έχοντας μόνο μιαν αβέβαια πιθανότητα να επιβιώσεις. Υπάρχει, όμως, και μια ακόμα χειρότερη περίπτωση: να αναγκαστείς να πολεμήσεις, όταν δεν υπάρχει πλέον ελπίδα να νικήσεις, επειδή ο θάνατος είναι προτιμότερος από τη σκλαβιά» (σ.260)...

Ι Σ Ω Σ δεν θα ́πρεπε να υπάρχει πολιτικός που να θεωρεί εαυτόν επαρκώς καταρτισμένο στην πολιτική, αν δεν έχει μελετήσει προσεκτικά τουλάχιστον τον 1ο τόμο του Ουίνστον Τσώρτσιλ, για την αποτυχία Αποτροπής του Β ́ Παγκοσμίου Πολέμου...
Λάζ. Α. Μαύρος
(ΕΙΡΗΣΘΩ Τρίτη 21.1.2014 «Σημερινή»)