Έχουν, άραγε, τη βούληση, τον σχεδιασμό και την επιδεξιότητα;

Μ Α Ζ Ι ΣΤΗΝ Ιερουσαλήμ την Πέμπτη και μαζί στο Κάιρο προχθές Παρασκευή, σε διαδοχικές τριμερείς συνομιλίες με τους ομόλογούς τους στον Ισραήλ και στην Αίγυπτο, πήγαν οι υπουργοί Εξωτερικών του ελλα-δικού μας και του κυπριακού μας κράτους, Νίκος Κοτζιάς και Νίκος Χριστοδουλίδης. Στον Ισραήλ Υπουργός Εξωτερικών είναι ο και Πρωθυπουργός της χώρας Βενιαμίν Νετανιάχου, στη δε Αίγυπτο ο Σαμέχ Σούκρι. Προς περαιτέρω ανάπτυξη κι εμβάθυνση αμφοτέρων των Τριμερών Συνεργασιών. Οι οποίες κρίνονται σπουδαίας σημασίας για το παρόν και το μέλλον των διακυβευομένων στην περιοχή εθνικών συμφερόντων.

Με, πρώτα συμφέροντα, τις προοπτικές επωφελούς αξιοποίησης των υποθαλασσίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου.

Ως ελπιζομένων συντελεστών αύξησης ισχύος, γεωπολιτικής και γεωστρατηγικής σημασίας.

Σε εποχή που παίζονται χοντρά παιχνίδια ανακατάταξης των πέριξ συσχετισμών ισχύος και επιρροής, με αιματηρότατο επίκεντρο τη Συρία.

Καθώς αναδύεται επιμόνως κι εμπράκτως η νεο-οθωμανική στρατηγική της Άγκυρας, με διακηρυγμένο στόχο της, να καταστεί η Τουρκία ο ηγεμών της Ανατολικής Μεσογείου.

Παιχνίδια στα οποία, μεγάλοι παικταράδες, αλληλο-ανταγωνίζονται οι υπερδυνάμεις ΗΠΑ και Ρωσία, με παρούσες στην περιοχή συμφεροντολογικώς τη Γαλλία, τη Βρετανία και τη Γερμανία. Κι επηρεαζόμενο... θεατή την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Π Ρ Ο Ε Χ Ε Ι, στο επίκεντρο του ρέοντος κι απρόβλεπτης έκβασης κάδρου, κίνδυνος για αμφότερα τα κράτη του Ελληνισμού: Ο νεο-οθωμανισμός της Τουρκίας. Τού επί 16ετία κραταιού ήδη στην εξουσία Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Δεδηλωμένα και εμπράκτως εχθρευομένου αμφότερες τις Τριμερείς Ελλάδος και Κύπρου, με Αίγυπτο και Ισραήλ. Με τον τουρκικό πολεμικό στόλο του, διατεταγμένο ν’ αποτρέψει ακόμη και την οριοθέτηση των θαλασσίων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών μεταξύ Ελλάδος, Κύπρου και Αιγύπτου.

Με στρατηγικό του προγεφύρωμα (και «επιχείρημα») τα σκλαβωμένα απ’ τον τουρκικό στρατό του Αττίλα, επί 44 χρόνια, βόρεια εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Και στρατηγική του ελπίδα, ανέκαθεν διακηρυγμένη, να καταστήσει ΕΚΛΙΠΟΥΣΑ και να εξαφανίσει την Κυπριακή Δημοκρατία: Να αφαιρέσει από τα χέρια των Ελλήνων τη μόνη νόμιμη διεθνώς αναγνωρισμένη κρατική υπόσταση της Κύπρου:

Και στη θέση της να αποκτήσει, η Άγκυρα, ένα ισοτίμως συγκυριαρχούμενο από τους Τούρκους διζωνικό, συνεταιρικό κρατικό μόρφωμα, δύο ίσου καθεστώτος συνιστώντων κρατών, ονόματι ΕΚΟ («Ενωμένη Κυπριακή Ομοσπονδία»), με Τούρκο εκ περιτροπής πρόεδρο.

Ώστε, πλέον, και οι Τριμερείς με την Αίγυπτο και τον Ισραήλ, και η όποια άλλη διεθνής θέση της Κύπρου στην ΕΕ, στον ΟΗΕ, και η όποια αξιοποίηση των θαλασσίων κοιτασμάτων της ΑΟΖ κ.ο.κ. να υπακούουν στις διαταγές και να εξυπηρετούν πρωτίστως τα νεο-οθωμανικά συμφέροντα της Τουρκίας.

Π Ρ Ο Φ Α Ν Ω Σ, σε αυτήν την ανάγνωση των διαδραματιζομένων και διακυβευομένων, η Αχίλλειος Πτέρνα των δύο κρατών του Ελληνισμού και των τριμερώς συνεργαζομένων Ισραήλ αφ’ ενός κι Αιγύπτου αφ’ ετέρου, παραμένει η... εκκρεμούσα διαδικασία «λύσης» του Κυπριακού.

Αν, δηλαδή, θα περιέλθει ή όχι, τελικά, υπό τον έλεγχο της Τουρκίας, η διαπραγματευόμενη στις «διακοινοτικές συνομιλίες» και στις πενταμερείς τύπου Grans-Montana, κρατική υπόσταση της Κύπρου.

Επειδή το «ρεζουμέ» και το μόνο «κεκτημένο» των διαχρονικών, διαδοχικών ελληνικών υποχωρήσεων (των Ηττημένων από το 1974 Μυαλών), έναντι των τουρκικών απαιτήσεων, στις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ «διακοινοτικές» συνομιλίες για «λύση» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, από το 1977 στο αεροδρόμιο Λευκωσίας (Μακαρίου - Ντενκτάς - Βάλντχαϊμ) έως το Grans-Montana 2017 (Αναστασιάδη - Ακιντζί - Γκουτέρες), καταλήγει - αν καταλήξει - στην επέκταση του τουρκικού ελέγχου εφ’ ολοκλήρου της κρατικής υπόστασης της Κύπρου.

Ε Κ Φ Ω Ν Η Θ Η ΚΕ κι επισήμως ως κρίσιμος ο τρέχων Σεπτέμβριος για τη διαδικασία «απ’ εκεί που μείναμε στο Grans-Montana» για το Κυπριακό. Ποιες είναι οι επιδιώξεις, οι μεθοδεύσεις, τα διαπραγματευτικά «κεκτημένα» και οι ελπίδες της Τουρκίας, στο Κυπριακό, είναι τοις πάσι γνωστό. Από τις, αταλάντευτων κι ανυποχώρητων διαχρονικώς στόχων, δηλώσεις και πράξεις και εξαγγελίες των κυβερνώντων στην Άγκυρα και των ιθυνόντων στην υποτελή της Τουρκίας τοπική διοίκηση στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα εδάφη της Κύπρου.

Ε Χ Ο Υ Ν, άραγε, τη βούληση, τον σχεδιασμό και την επιδεξιότητα, ώστε να εξαλείψουν επαρκώς αυτήν ακριβώς την Αχίλλειον Πτέρνα τους οι κυβερνώντες σε Αθήνα και Λευκωσία;

Ε Χ Ο Υ Ν, άραγε, τη βούληση, τον σχεδιασμό και την επιδεξιότητα, να παρακάμψουν, ν’ αποκοιμίσουν, ν’ απολακτίσουν, αβλαβώς κι επωφελώς το «απ’ εκεί που μείναμε στο Grans-Montana», ώστε να διασώσουν την Κυπριακή Δημοκρατία από τη «λύση»;

Ε Χ Ο Υ Ν, άραγε, τη βούληση, τον σχεδιασμό και την επιδεξιότητα, να αξιοποιήσουν τις Τριμερείς αφ’ ενός και τις ευκαιρίες της ρέουσας ανακατάταξης των συσχετισμών ισχύος στην περιοχή, ώστε να ενδυναμώσουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ τους συντελεστές ισχύος των δύο κρατών του Ελληνισμού έναντι του τουρκικού νεο-οθωμανισμού;
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ