Αναλύσεις

Οι χάρτες του Χουλουσί Ακάρ

«Εξαφανίζουν» Ρόδο, Κάρπαθο, Κρήτη και Κύπρο. Η Άγκυρα με τη χρήση ηλεκτρονικών μεσών προσπαθεί να επιβάλει τον εκφοβισμό πολιτών, την παραπληροφόρηση και την προπαγάνδα

Τουρκία. Ο ταραξίας της περιοχής. Η χώρα που παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με έναν Υπουργό Άμυνας, ο οποίος «ζωγραφίζει» σε χάρτες, με βάση το «α λα καρτ» Διεθνές Δίκαιο, τα σύνορα των κρατών και τα όρια των ζωνών, των περιοχών και πού οι χώρες ασκούν κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσίες.

Ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν τον Σεπτέμβριο είχε στείλει το ξεκάθαρο μήνυμα των διαφόρων χαρτών που βλέπουμε συνεχώς να παρουσιάζει η Άγκυρα. Μιλώντας μάλιστα από το Λευκό Παλάτι είπε: «Η Τουρκία διεξάγει έναν μεγάλο πολιτικό και οικονομικό αγώνα στην ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο, με κάποιους να τάσσονται με τις θέσεις των αντιπάλων μας. Κάποιοι προσπαθούν να πολιορκήσουν την Τουρκία πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά και κάποιοι άλλοι, προκειμένου να μεγαλώσουν την πίτα τους, μεταφέρουν νερό στον μύλο των αντιπάλων μας. Γνωρίσαμε αυτήν τη νοοτροπία και πριν από έναν αιώνα».

Μέσα στις 60 αυτές λέξεις η Τουρκία αποτυπώνει όλα όσα παρουσιάζει μέσα από στρατιωτικούς και επεκτατικούς χάρτες, που με έμμεσο ή άμεσο τρόπο διοχετεύει στα ΜΜΕ, στο πλαίσιο του υβριδικού πολέμου που παίζει.

Σε ό,τι αφορά την Κύπρο, η τουρκική στρατηγική έχει συγκεκριμένη στόχευση: Αφενός η Άγκυρα επιδιώκει να μείνει ζωντανή στο παιχνίδι των ενεργειακών διεκδικήσεων, έχοντας το βλέμμα της στραμμένο προς την κυπριακή ΑΟΖ, αφετέρου διατρανώνει, σε κάθε δυνατή ευκαιρία, πως έχει συγκεκριμένα δικαιώματα σε ό,τι αφορά τη διαχείριση κι εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων.

ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΗΠ.jpg

«Τουρκικές Ηνωμένες Πολιτείες»

Την περασμένη Τρίτη ο Χουλουσί Ακάρ παρουσίασε τo νεο-οθωμανικό όραμα της Τουρκίας, για δημιουργία Τουρκικών Ηνωμένων Πολιτειών, μέσα από τον λογαριασμό που φέρει το όνομα του Τούρκου Υπουργού Άμυνας.

Στους χάρτες που παρουσίασε, περιέχονται οι τουρκόφωνες χώρες τις οποίες η Άγκυρα θεωρεί δικές της και στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η Κύπρος, όπως και η Θράκη, η Θεσσαλονίκη και νησιά του Αιγαίου. Οι χώρες που βάζει στην εξίσωση ο κ. Ακάρ είναι το Αζερμπαϊτζάν, η Ουγγαρία, το Ναχιτσεβάν, το Πακιστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Καζακστάν και η Μογγολία.

«Δεν θέλουμε να πάρουμε τα εδάφη κανενός, παίρνουμε όμως ό,τι μας ανήκει». Αυτό είναι το σύνθημα που φαίνεται να προβάλλει ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας.

ΑΟΖ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ.jpg

Η ιστορία με τους

χάρτες ξεκινά το 2010

Οι ακραίες τουρκικές διεκδικήσεις εις βάρος των κυπριακών και των ελληνικών θαλασσίων ζωνών φυσικά δεν αποτελούν σημερινό φαινόμενο. Η αρχή αυτού του παιχνιδιού, που για πολλούς κρύβει στοιχεία υβριδικού πολέμου, τοποθετείται την περίοδο 2010 – 2012, όταν και η Άγκυρα παρουσίασε τους πρώτους προκλητικούς χάρτες.

Για την Κύπρο και την ΑΟΖ της, το λεκτικό της Άγκυρας σε σχέση με την οριοθέτηση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης μας στις νότιες και νοτιοανατολικές της θάλασσες είναι πλέον γνωστό: Θεωρεί ότι οι συμφωνίες είναι νομικά άκυρες και, κατά συνέπειαν, μη δεσμευτικές. Έτσι, υποστηρίζει ότι όλες οι θαλάσσιες περιοχές δυτικά της Κύπρου είναι τμήμα της τουρκικής υφαλοκρηπίδας.

Φυσικά για το ψευδοκράτος διαβάζει διαφορετικά το Διεθνές Δίκαιο που έχει στο μυαλό του ο Χουλουσί Ακάρ, καθώς θεωρεί ότι νοτίως και νοτιοανατολικώς έχει την άδεια του κατοχικού καθεστώτος για να διεξάγει έρευνες.

ΧΩΡΙΣ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ.png

Η νοητή γραμμή Κύπρος - Ρόδος

Το Καστελόριζο είναι το πιο απομακρυσμένο νησί της Ελλάδας και παράλληλα αυτό που χαλάει τη «μαγιά» που θέλουν να φτιάξουν ο κ. Ακάρ και οι όμοιοί του. Ολόκληρη η Ανατολική Μεσόγειος από τη Ρόδο μέχρι την Κύπρο αποτελεί το φιλέτο που η Άγκυρα επιδιώκει με το έτσι θέλω να κλειδώσει ως περιοχή όπου οι έρευνες μπορούν να γίνουν μόνο από την κρατική τουρκική εταιρεία πετρελαίου ΤΡΑΟ.

Οι χάρτες που έχουν παρουσιαστεί εξαφανίζουν το Καστελόριζο και την Κύπρο και δημιουργούν οριοθέτηση ΑΟΖ μόνο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου.

ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ.jpg

Η «Γαλάζια Πατρίδα»

Στο γραφείο του Χουλουσί Ακάρ δεσπόζει ο χάρτης της «Γαλάζιας Πατρίδας» με τα 462.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ο συγκεκριμένος χάρτης δεν απεικονίζει τις επίσημες θέσεις της τουρκικής διπλωματίας, αλλά τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις που εκπορεύονται κατά κύριο λόγο από τις ένοπλες δυνάμεις και τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ.

Σε αυτόν τον χάρτη, το Αιγαίο παρουσιάζεται διχοτομημένο, με τις θαλάσσιες ζώνες της Τουρκίας να προσδιορίζονται με βάση τη μέση γραμμή ανάμεσα στην Ανατολία και την ηπειρωτική Ελλάδα. Η ίδια μέθοδος χρησιμοποιείται και για τον υπολογισμό των ζωνών (ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας) στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η Τουρκία εμφανίζεται να συνορεύει (θαλάσσια) με την Αίγυπτο και τη Λιβύη, με τρόπο ο οποίος αφαιρεί οποιαδήποτε επιρροή όχι μόνο του Καστελορίζου, αλλά και της Κύπρου.

Ο χάρτης αυτός φτάνει ακόμη και στα νότια της Κρήτης, καθώς με βάση αυτήν τη μαξιμαλιστική εκδοχή, το ελληνικό νησί δεν έχει παρά περιορισμένη επιρροή, ευρισκόμενο ανάμεσα στην Τουρκία και τη Λιβύη.

ΤΟΥΡΚΙΑ ΛΙΒΥΗ.jpg

Τα plan B και τα plan C του Ακάρ

Φυσικά οι Χάρτες δεν αποτελούν το μοναδικό μοτίβο που παρουσιάζει ο κ. Ακάρ. Οι δηλώσεις επίσης που κάνει ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας, ο οποίος συνεχώς απειλεί με νέο 1974, δείχνουν την επεκτατική πολιτική που φιλοδοξεί να εφαρμόσει. Πρόσφατα, μιλώντας στην τελετή έναρξης της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς στο Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας, είχε εκτοξεύσει ξανά απειλές σε βάρος της Κύπρου αναφερόμενος εμμέσως πλην σαφώς στο θέμα των υδρογονανθράκων, μιλώντας για «Plan B» και «Plan C» σε σχέση με «ό,τι κάναμε το 1974».

Φυσικά ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας παρουσιάζει μια συγκεκριμένη στάση γύρω από την κατανομή των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο, με βάση φυσικά τους χάρτες που παρουσιάζει.

Τι είναι ο υβριδικός πόλεμος

που παίζει η Άγκυρα;

Ο ορισμός υβριδικός πόλεμος είναι λοιπόν μια στρατιωτική στρατηγική, η οποία συνδυάζει στοιχεία συμβατικών επιχειρήσεων, μη συμβατικού πολέμου, όπως επίσης και κυβερνοπολέμου.

Περιλαμβάνει τον εκφοβισμό πολιτών, την παραπληροφόρηση, την προπαγάνδα και τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

Σκοπός είναι η αποδιοργάνωση του αντίπαλου κράτους, η δημιουργία πανικού, με σκοπό να εκμεταλλευτεί κενά στην άμυνα της χώρας, ώστε να επιτευχθεί αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης και του κράτους.