Η ώρα της καθαίρεση;

Η Νάνσι Πελόζι ανακοίνωσε πως αρχίζουν οι διαδικασίες για την αποπομπή του Ντόναλντ Τραμπ, καθώς σύμφωνα με την ίδια, ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν τους άφησε άλλη επιλογή. «Αν επιτρέψουμε στον Πρόεδρο να βρίσκεται υπεράνω του νόμου, το κάνουμε θέτοντας σε κίνδυνο τη δημοκρατία μας», ανέφερε στο διάγγελμά της η εκπρόσωπος των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ. Αλλά τι σημαίνει η ανακοίνωση των Δημοκρατικών και τι θα γίνει στη συνέχεια; Είναι τα κρίσιμα ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις.

Οι κατηγορίες

Τις συγκεκριμένες κατηγορίες που βαραίνουν τον Πρόεδρο Τραμπ θα κληθεί να διατυπώσει η Επιτροπή Δικαιοσύνης της Βουλής των Αντιπροσώπων. Πρόκειται για άρθρα τα οποία θα αποτελέσουν τη βάση προκειμένου να ψηφίσει αργότερα η ολομέλεια του Σώματος για την πιθανή καθαίρεση του Τραμπ. Η απόφαση της ολομέλειας της Βουλής ωστόσο δεν είναι οριστική, ούτε καν απόλυτα καθοριστική.

Τον τελικό λόγο έχει η Γερουσία, την οποία σαφώς και ελέγχει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.

Οι κατηγορίες δεν έχουν ακόμη διατυπωθεί, ωστόσο αυτό που οι Δημοκρατικοί κατηγορούν τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι πως άσκησε πίεση στον Ουκρανό Πρόεδρο Βολόντιμιρ Ζελένσκι να ξεκινήσει έρευνα εις βάρος του πολιτικού αντιπάλου του Τραμπ, Τζο Μπάιντεν, και του γιου του Χάντερ, χρησιμοποιώντας ως μοχλό την αμερικανική στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία. Παράλληλα ο Τραμπ κατηγορείται ότι έθεσε ως όρο την έναρξη της συγκεκριμένης έρευνας προκειμένου να λάβει ο Ουκρανός Πρόεδρος πρόσκληση για επίσκεψη στον Λευκό Οίκο.

Αυτό που αναμένεται να γίνει το αμέσως επόμενο διάστημα, αν και επί του παρόντος δεν έχει ανακοινωθεί συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, είναι η διατύπωση των άρθρων. Τα αμερικανικά Μέσα Ενημέρωσης, επικαλούμενα πληροφορίες, αναφέρουν πως η ψηφοφορία στο σώμα της ολομέλειας θα γίνει εντός Δεκεμβρίου. Απ’ εκεί και πέρα η διαδικασία θα αρχίσει και επίσημα, με την έναρξη της συζήτησης του θέματος στο σώμα της Γερουσίας, η οποία θα λειτουργεί στην πραγματικότητα ως ειδικό δικαστήριο και του σώματος, για τον σκοπό αυτό, θα προεδρεύει ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών. Οι γερουσιαστές θα έχουν ρόλο ενόρκων, ενώ ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ θα κληθεί να καθίσει στο ειδικό εδώλιο.

Υπάρχουν πιθανότητες καθαίρεσης του Τραμπ;

Από την πρώτη διαδικασία, που είναι η ψήφιση παραπομπής και το κατηγορητήριο, αναμένεται πως θα ανάψει το πράσινο φως. Αυτό, διότι οι δημοκρατικοί έχουν την πλειοψηφία της Βουλής των Αντιπροσώπων. Προβλέψεις για το τι θα συμβεί στο δεύτερο και πιο επίσημο στάδιο της διαδικασίας δεν μπορούν να γίνουν, καθώς ο έλεγχος του Σώματος ανήκει στους Ρεπουμπλικανούς, οι οποίοι διαθέτουν 53 από τις 100 έδρες. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, τα όσα θα διαδραματιστούν στο ειδικό δικαστήριο της Γερουσίας θα έχουν σίγουρα ενδιαφέρον. Για τη διαδικασία της καθαίρεσης πάντως απαιτούνται 66 από τις 100 ψήφους των εδρών. Με αυτό το δεδομένο, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως είναι απίθανη η αποπομπή του, ωστόσο υπάρχει μία μικρή πιθανότητα, αναλόγως των ιδιωτικών δημοσκοπήσεων στις οποίες θα προχωρήσουν οι Ρεπουμπλικάνοι, να ανάψουν το πράσινο φως, ώστε να μην επηρεαστούν τα ποσοστά του κόμματος στις επερχόμενες εκλογές του 2020. Στη διαδικασία, αν το ειδικό δικαστήριο επιθυμεί να παρατείνει τον χρόνο εκδίκασης, δεν αποκλείεται να δούμε να εμφανίζονται ως μάρτυρες ο Τζο Μπάιντεν και ο γιος του Χάντερ.

Ο Τραμπ δεν είναι ο μόνος

Μπορεί να μην το θυμόμαστε έντονα, ωστόσο ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ο μόνος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών εναντίον του οποίου άρχισαν διαδικασίες αποπομπής. Για την ακρίβεια είναι η τρίτη φορά στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών που αρχίζει διαδικασία καθαίρεσης Προέδρου, με τις προηγούμενες δύο να μην καταλήγουν σε αποπομπή, αφού το ειδικό δικαστήριο (Γερουσία) δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία ενόρκων.

Η πρώτη φορά ήταν το 1868 εναντίον του Προέδρου Άντριου Τζόνσον, του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης Λίνκολν, ο οποίος τον διαδέχθηκε μετά τη δολοφονία του το 1865. Ο Τζόνσον, από την άλλη, είχε κατηγορηθεί ότι παραβίασε το αμερικανικό Σύνταγμα επειδή προσπάθησε να αντικαταστήσει με το έτσι θέλω τον τότε υπουργό Πολέμου της χώρας, καθώς διαφωνούσε μαζί του.

Αντίστοιχη διαδικασία είχε αρχίσει και την περίοδο 1998-1999 κατά του τότε Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον. Αυτό που βάραινε τον Κλίντον δεν ήταν αυτή καθαυτή η κατηγορία του σκανδάλου με τη Μόνικα Λεβίνσκι, αλλά η ψευδορκία και παρακώλυση του έργου της Δικαιοσύνης, καθώς είπε στις Αρχές ψέματα για την ερωτική του σχέση με την πρώην μαθητευόμενη υπάλληλο στον Λευκό Οίκο.

Η αποπομπή που οδήγησε σε παραίτηση

Άλλη μια φορά, τη δεκαετία του ‘70, είχαν αρχίσει διαδικασίες για έναρξη αποπομπής Αμερικανού Προέδρου. Συγκεκριμένα, εναντίον του Ρίτσαρντ Νίξον, ο οποίος είχε εμπλακεί στο σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Δεν ξέρουμε πού θα κατέληγε η διαδικασία αν είχε αρχίσει, αφού ο ίδιος ο Νίξον δεν επέτρεψε να φτάσουν τα πράγματα μέχρι εκεί, δηλώνοντας την παραίτησή του το 1974, αμέσως μετά την κατάθεση της πρότασης μομφής από την αντιπολίτευση και πριν από την έναρξη των διαδικασιών.