"Ένας κόσμος που χάθηκε, γλυκόπικρες αναμνήσεις από την Κύπρο τού χθες"

Η εκδήλωση, η οποία διοργανώθηκε από τον Δήμο Μόρφου, ξεκίνησε με χαιρετισμό του κ. Ανδρέα Γερμανού, εκδότη του βιβλίου, και ακολούθησε χαιρετισμός του Δημάρχου Μόρφου, Βίκτωρα Χατζηαβραάμ.

Η παρουσίαση του βιβλίου έγινε από την Κική Ελευθερίου, Φιλόλογο - Εκπαιδευτικό, και τον Μορφίτη Εκπαιδευτικό, Νίκο Νικολόπουλο, πρώην Διευθυντή Σχολείων Τεχνικής Εκπαίδευσης, οι οποίοι αναφέρθηκαν στη λογοτεχνική και ιστορική αξία του βιβλίου, σε μια εποχή απίσχνανσης της ιστορικής μνήμης και περιφρόνησης του παρελθόντος.

Την παρουσίαση διάνθισε με ανάγνωση επιλεγμένων αποσπασμάτων από το βιβλίο ο επίσης Μορφίτης Εκπαιδευτικός, Μιχάλης Ζεμπύλας. Η εκδήλωση έκλεισε με αντιφώνηση από τη συγγραφέα του βιβλίου, Τούλα Χατζηκωστή.

Η συγγραφέας χαρακτήρισε το βιβλίο ένα εγχειρίδιο μνήμης, πρόσφορο για την περιήγηση στην κοιτίδα «ενός άλλου κόσμου πιο ανθρώπινου, πιο όμορφου, πιο αληθινού», που χάθηκε, «με το δράμα του 1974 και τον ξεριζωμό από την πατρώα γη», προϊόν μιας πολύχρονης ψυχικής δοκιμασίας. «Μιας δοκιμασίας που πήγασε από το χρέος προς τη μνήμη όχι μόνο των γονιών μου, που με ανέθρεψαν, αλλά και του τόπου και των ανθρώπων μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της πατρίδας που ως τροφείς με ανάστησαν, όπως το βρίσκουμε και στους αρχαίους συγγραφείς από τον Όμηρο, τον Πίνδαρο μέχρι και τον Αισχύλο».
Χρονικό εποχής

Η Τούλα Χατζηκωστή, στο διακοσίων σελίδων αφήγημά της, με γλαφυρή και ζωντανή γλώσσα, ξεδιπλώνει το χρονικό της εποχής που εξέβαλε στην τραγωδία του 1974, μέσα από ανθρώπινες ιστορίες, που συνέθεσαν και την τοιχογραφία της δικής της ζωής.

Ήδη, το βιβλίο έχει τύχει της προσοχής της βιβλιοκριτικής, η οποία έχει επισημάνει τόσο το ιστορικό, όσο και το λογοτεχνικό/υφολογικό ενδιαφέρον του.

«Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο αναμνήσεων όπου η βιογραφία, η ηθογραφία, η τοπογραφία και η ιστορία του νησιού της Αφροδίτης συναντώνται και η ζώσα κυπριακή τραγωδία ξεδιπλώνεται με ματιά όχι τόσο πολιτική, όσο ανθρώπινη», σημειώνει ο κριτικός Γιάννης Θ. Κεσσόπουλος.

Η συγγραφέας, με αξιοθαύμαστη ακρίβεια, καταφέρνει να ανασυνθέσει το πολύμορφο τοπίο των τόπων και των ανθρώπων πάνω στον καμβά της ιστορίας, «ξεδιπλώνοντας, εν είδει ημερολογίου, όλους τους χαρακτήρες που συνέθεσαν το φιλμ της δικής της ζωής».

Η Τούλα Χατζηκωστή, σε αντίθεση με επιτηδευμένες τεχνικές μιας εντυπωσιοθηρικής αφηγηματογραφίας, κατέχει την τέχνη της ζωντανής αφήγησης, που αναδεικνύει τη δύναμη της επικοινωνιακής αναγνωστικής αμεσότητας, αλλά και τη μέθεξη της συνοδοιπορίας στ’ αχνάρια ανθρώπων της αλλοτινής κυπριακής κοινωνίας, όπως και σε κρίσιμες καμπές δραματικών γεγονότων από την πρόσφατη Ιστορία του τόπου μας, αναφέρει σε κριτικό σημείωμά της η κριτικός, Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή, για να προσθέσει:

«Έτσι, η αλήθεια της αυθεντικής βιωματικής γραφής αποτυπώνεται με την απέριττη εκφραστική αρτιότητα της φιλολόγου συγγραφέως και τη συνοχή των αυτοτελών αναδιηγηματικών δρώμενων στη δομική συνάρθρωση της ευθύγραμμης ροής είτε της εγκιβωτιστικής τους αναδρομής. Η παραστατική αναβίωση των οικογενειακών περιπετειών και των αυτοαναφορικών κομβικών σημείων από τη νεανική ζωή της αφηγήτριας-συγγραφέως συνηχούν αντιστικτικά και εξελικτικά ερμηνεύονται μέσα στις ανατρεπτικές αλλαγές του ευρύτερου κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι από τις αρχές και τα μέσα του περασμένου αιώνα μέχρι τις τραγικές στιγμές του 1974 με τους ρυθμούς κινηματογραφικής πρόσληψης σε μιαν οιονεί μυθιστορηματική αυτοβιογραφία ημερολογιακής καταγραφής».