Ο Αλλάχ να δίνει χρόνια στον Ερντογάν

ΑΠΕΤΥΧΕ ωσαύτως και η... μεγαλόπνοη νεο-οθωμανική ισλαμική στρατηγική του στην περιοχή που υπερηφανευόταν για τα «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονές του», ώστε η Τουρκία να αποκτήσει το αναγκαίο «Στρατηγικό Βάθος» και την αποτελεσματική επιρροή, ίνα καταστεί η παγκόσμιας εμβέλειας υπερδύναμη της περιοχής
ΔΕΚΑ ΕΞΙ χρόνια αδιάλειπτης Ερντογανοκρατίας συμπληρώθηκαν πριν από τρεις εβδομάδες και ο εν εξουσία από 14 Μαρτίου 2003, εξηνταπεντάχρονος ήδη νεο-σουλτάνος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δεν πέτυχε εισέτι τον διακηρυγμένο του στόχο να καταστήσει εκλιπούσα την Κυπριακή Δημοκρατία και, με όχημα την διζωνική λύση «Ενωμένης Κυπριακής Ομοσπονδίας», να θέσει υπό τουρκικόν έλεγχον ολόκληρη την Κύπρο ως είδος προτεκτοράτου.

ΠΑΡΑ το γεγονός ότι, από της ανόδου του ισλαμικού κόμματός του ΑΚΡ στην εξουσία το φθινόπωρο του 2002 και του ιδίου στην πρωθυπουργία 14.3.2003, ο Ερντογάν απέκτησε πολλούς θαυμαστές ανάμεσα στους τότε κυβερνώντες, κομματάρχες και δημοσιογραφούντες στην Αθήνα και στη Λευκωσία, η Απορριπτική -κατά 76%- Πλειοψηφία του κυπριακού λαού ανέκοψε, με το Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, τα όνειρά του, διά της «λύσης Ανάν», να μετατρέψει ολόκληρη την Κύπρο σε τουρκικό προτεκτοράτο. Αντίθετα, ο Ερντογάν, υποχρεώθηκε να υποστεί, με δεμένα τα χέρια, την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από 1η Μαΐου 2004, παρά τις τουρκικές απειλές περί... «άνευ ορίων αντιδράσεων».

ΑΠΕΤΥΧΕ ωσαύτως και η... μεγαλόπνοη νεο-οθωμανική ισλαμική στρατηγική του στην περιοχή, που υπερηφανευόταν για τα «μηδενικά προβλήματα με τους γείτονές του», ώστε η Τουρκία ν’ αποκτήσει το αναγκαίο «Στρατηγικό Βάθος» και την αποτελεσματική επιρροή, ίνα καταστεί η παγκόσμιας εμβέλειας υπερδύναμη της περιοχής, μία από τις ισχυρότερες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, ηγεμόνας από τα Βαλκάνια στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή και από τον Καύκασο ώς την Αφρική, παγκόσμιος αρχηγός και προστάτης όλων των μουσουλμάνων.

Ο «μέγας παιχταράς», με περισσή οίηση και νταηλίκι, με «υπεροψίαν και μέθην Δαρείου», κατόρθωσε να πολλαπλασιάσει τους εχθρικώς διακείμενους γείτονές του, κατόρθωσε να αποκλείεται η ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατόρθωσε να αμφισβητείται η παραμονή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, κατόρθωσε να απαγορεύεται η συμμετοχή της χώρας του στις συνεργασίες υποθαλασσίων κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου, κατόρθωσε μέχρι και την απαγόρευση προμήθειας των αμερικανικών μαχητικών F-35 για την τουρκική πολεμική αεροπορία από τις ΗΠΑ.

Οι πολεμικοί αεροναυτικοί βρυχηθμοί του περί «γαλάζιας πατρίδας», που εκτόξευσε ως κράτος - τρομοκράτης - εκβιαστής, με την νεο-χιτλερική έκδοση του Ζωτικού Χώρου «Lebensraum» του, πέτυχαν την περαιτέρω συσπείρωση των «αντι-τουρκικών» κρατών... Και του Δαρείου ο γιος, ο πολύς Ξέρξης, αφηγείται ο Ηρόδοτος, είχε διατάξει τα μιλιούνια των στρατευμάτων του να... μαστιγώσουν τον Ελλήσποντο στην κατά της Ελλάδος αποτυχούσα εν τέλει εκστρατεία του, το 480 π.Χρ.

ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ σταδιοδρομία του ο Ερντογάν την ξεκίνησε πριν από 25 χρόνια εκλεγόμενος θριαμβευτικά, στις 27 Μαρτίου 1994, δήμαρχος Κωνσταντινουπόλεως.

Την περασμένη Κυριακή 31 Μαρτίου 2019, στο 16 έτος της Ερντογανοκρατίας, για πρώτη φορά, ο Ερντογάν και το κόμμα του, ηττήθηκαν στις δημαρχιακές εκλογές της Πόλης απ’ όπου εκείνος εκκίνησε την... οικοδόμηση της παντοκρατορίας του.

ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΕΝΟΣ, ο Ερντογάν, τα δικά του πορτραίτα να αντικαταστήσουν σιγά-σιγά, ή να στηθούν ισάξια μ’ εκείνα τα πανταχού ανηρτημένα του ανακηρυχθέντος προ αιώνος «πατέρα των Τούρκων» (Ατατούρκ) Μουσταφά Κεμάλ, επιχειρεί και με τους ρωσικούς πυραύλους S-400 να εκβιάσει τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και τους Δυτικούς, όπως είχε επιτύχει με τον Λένιν και τη νεοσύστατη το 1920 Σοβιετική Ένωση, ο Κεμάλ, έναντι των νικητριών του Α ́ Παγκοσμίου Πολέμου, Αμερικανών, Άγγλων, Γάλλων, Ιταλών κ.ά., προκειμένου να μπορέσει τότε την Μικρασιατική Καταστροφή του Ελληνισμού και την γενέθλια της κεμαλικής Τουρκίας Συνθήκη της Λωζάννης.

Ονειρεύεται να ξεπεράσει τον Κεμάλ, να «διορθώσει τη Λωζάννη», να επεκτείνει την Τουρκία ώς «τα σύνορα της καρδιάς του», να «επανακτήσει» την Κύπρο, τα νησιά του Αιγαίου, τη Θράκη, τα Βαλκάνια, ουδείς να πράττει οτιδήποτε στην Ανατολική Μεσόγειο και... σε όλον τον κόσμο, χωρίς την άδεια του νεο-σουλτάνου της Άγκυρας.

Πιθανόν να ονειρεύεται κιόλας, άμα πεθάνει, ένα πολύ πιο μεγαλοπρεπές Μαυσωλείο από εκείνο του Ατατούρκ, να στηθεί για τον ίδιο. Και τα τουρκόπαιδα στα σχολεία κάθε πρωί να ψάλλουν τον Ύμνο του Ερντογάν για τα επόμενα χίλια χρόνια.

ΠΟΛΥ πιο πιθανό είναι, όμως, όπως κατέρρευσε και καταβαραθρώθηκε ήδη το «Στρατηγικό Βάθος» του -που συνέγραψε να υπενθυμίσουμε ο στρατηγικός του μέντορας και εκπαραθυρωθείς από τον ίδιο πρωθυπουργός (βεζίρης) του, καθηγητής Αχμέτ Νταβούτογλου, - να καταρρεύσει και ο ίδιος και το νεο-σουλτανικό καθεστώς του.

Ήδη κάνει ό,τι μπορεί ο ίδιος γι’ αυτό.

Η δημαρχία της Κωνσταντινουπόλεως είναι μία ακόμη σαφής ένδειξη.

Ο Αλλάχ του, να του δίνει χρόνια για να τα... καταφέρει από μόνος του.