Ο Μακάριος, η παραίσθηση και η ματαιοπονία των ενόχων
Το καλοκαίρι είναι η εποχή που έρχεται στο προσκήνιο έντονα το όνομα του Εθνάρχη Μακαρίου. Ο μαύρος Ιούλης είναι ο μήνας που η χούντα και η ΕΟΚΑ Β’ διέπραξαν το έγκλημα του πραξικοπήματος, που το ακολούθησε η τουρκική εισβολή, η κατοχή της Κύπρου και η εκδίωξη 200 χιλιάδων Ελλήνων από τις πατρογονικές τους εστίες. Ο Αύγουστος είναι ο μήνας που ο Μακάριος έφυγε από τη ζωή και άφησε την Κύπρο ορφανή.
Οι άνθρωποι της δικής μου ηλικίας, που ζήσαμε την εποχή του Μακαρίου από το 1950 ώς το 1977, ξέρουμε πολύ καλά ποιος ήταν ο Μακάριος και τι πρόσφερε στην Κύπρο και στον Ελληνισμό. Για τούτο, στο άρθρο αυτό δεν θα προσπαθήσω να υμνήσω τον Μακάριο, ούτε να παρουσιάσω το πολυσχιδές εθνικό, θρησκευτικό και πολιτικό του έργο. Τούτο το έκαμα αρκετές φορές τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα το θεωρώ μάταιο. Η μαύρη προπαγάνδα των ενόχων εναντίον του κατήντησε αήθης.
Τα τελευταία 50 χρόνια όσοι αναγνωρίζουμε το μεγάλο του έργο, τη μεγάλη του προσφορά και τη διεθνή αναγνώριση και καταξίωσή του σιωπούμε. Ξέρουμε πόσο διαφορετική θα ήταν σήμερα η κατάσταση για την Κύπρο, αν τον Μακάριο δεν τον πολεμούσαν με τόσο μίσος και με τόσο πάθος εκείνοι που αυτοαποκαλούνταν ενωτικοί, οι παρασυρμένοι από την απροκάλυπτη συκοφαντία για τον Μακάριο, ότι αρνείτο και παρεμπόδιζε την ένωση. Αν δεν υπήρχε η χούντα που ήθελε τον θάνατό του, επειδή ήταν εμπόδιο στα άνομα σχέδιά τους. Τελικά, όλοι αυτοί διέπραξαν το έγκλημά τους και κατέστησαν οι «νεκροθάφτες της ενώσεως», όπως πολύ ευφυώς τους αποκάλεσε ο Μακάριος σε μια ομιλία του, προς τις εκατοντάδες χιλιάδες υποστηρικτές του, που συναθροίζονταν στην πλατεία της Αρχιεπισκοπής. Αυτές οι συγκεντρώσεις φαίνονται και είναι απίστευτες σήμερα, αλλά κανείς δεν μπορεί να τις αμφισβητήσει, επειδή υπάρχουν οι ταινίες που τις έχουν απαθανατίσει προς επιβεβαίωση της υποστήριξής του από την τεράστια πλειοψηφία του Ελληνισμού.
Δυστυχώς, σήμερα μέχρι και oι εξηντάρηδες δεν έχουν σαφή εικόνα για το εθνικό μέγεθος και τη μεγάλη προσφορά του Εθνάρχη. Γίνονται αντικείμενο πλύσης εγκεφάλου από εκείνους που ματαίως προσπαθούν να αποδομήσουν τον Μακάριο με συκοφαντίες κρότου λάμψης. Αναφέρουν και φορτώνουν στον Μακάριο τα κακά που συνέβησαν στην Κύπρο, όχι εξαιτίας του Μακαρίου, αλλά ως αποτέλεσμα τρομοκρατικών ενεργειών και των αποπειρών κατά της νόμιμης κυβέρνησης και του ίδιου του Μακαρίου. Για κάποιους, οι ανατινάξεις αστυνομικών σταθμών της Κ.Δ. ήταν ενωτικός αγώνας. Τα φορτώνουν όλα στον «αρχομανή» και «δικτάτορα», όπως αποκαλούν τον Μακάριο. Η μαύρη προπαγάνδα εναντίον του Μακαρίου δεν έχει όρια. Και, δυστυχώς, όσοι δεν έζησαν την περίοδο Μακαρίου, όπως οι έχοντες κάποια ηλικία, όσοι δεν γνώρισαν τον Μακάριο και τους αγώνες του για την Κύπρο, πέφτουν θύματα της συκοφαντικής εκστρατείας, που συνδυάζεται με αντικομμουνιστική υστερία.
Υπάρχουν πολλοί ένοχοι ή συνένοχοι ή υποστηρικτές των ενόχων για την καταστροφή της Κύπρου που ζουν με την ψευδαίσθηση και την παραίσθηση ότι ο ένοχος είναι ο Μακάριος. Έτσι προσπαθούν να αποσείσουν την ενοχή τους, να αποσείσουν την κατηγορία ότι βρίσκονταν με την πλευρά των ενόχων και των καταστροφέων της Κύπρου. Με την ψευδαίσθηση ή την παραίσθηση ότι ο Μακάριος κατέστρεψε την Κύπρο, προσπαθούν να καθησυχάσουν την συνείδησή τους και να διώξουν τις Ερινύες.
Κάποιοι από αυτούς μάταια αναμένουν ακόμα το άνοιγμα ενός άλλου φακέλου της Κύπρου. Αναμένουν ότι θα ανασύρουν από αυτόν τα πιστοποιητικά ότι ο Μακάριος έκαμε το πραξικόπημα για να διώξει τη χούντα, ότι αυτός έφερε τους Τούρκους, ότι αυτός ματαίωσε την ένωση, που ο Ιωαννίδης και η χούντα με την ΕΟΚΑ Β’ αγωνίζονταν να πετύχουν. Μια τέτοια εκδοχή κατατάσσει αμέσως τον Μακάριο καταστροφέα της Κύπρου και αναδεικνύει τους ίδιους πρώτους πατριώτες.
Θα ζήσουν με αυτήν τη ματαιοπονία ώς τον θάνατό τους. Γιατί τα γεγονότα που εμείς ζήσαμε, οι μαρτυρίες του φακέλου της Κύπρου και η Ιστορία είναι αδέκαστοι κριτές. Και οι αμετανόητοι θα είναι αιωνίως οι μεγάλοι ένοχοι της τραγωδίας και οι νεκροθάφτες της ενώσεως, την οποία στα νιάτα τους καπηλεύτηκαν.
Και δεν ξεχνούμε ότι πολλοί από αυτούς, που στα νιάτα τους υπονόμευσαν την νομιμότητα και τον Μακάριο και ταυτίστηκαν με την παρανομία και την υπονόμευση της Κ.Δ., τα τελευταία χρόνια μάς κυβέρνησαν και μας κυβερνούν. Για τούτο και δεν είμαστε ένα κανονικό κράτος.
