Το τετράμηνο έγινε δίμηνο

Και το σκάρτο τετράμηνο… έγινε πλέον δίμηνο. Η «navtex» που εξέδωσε η Άγκυρα πριν από 48 ώρες, ανακοινώνοντας ότι ο «Πορθητής» προχωρεί σε δεύτερη γεώτρηση διάρκειας 55 ημερών, ανατρέπει τα χρονικά δεδομένα που υπήρχαν στο παρασκήνιο στο τραπέζι για να «τρέξουν» οι εξελίξεις στο Κυπριακό.

Η Τουρκία συνεχίζει ακάθεκτη τις παράνομες παρεμβάσεις. Η Λευκωσία λέγει ότι όχι μόνο δεν βοηθούν, αλλά είναι αποτρεπτικές αυτές οι κινήσεις για την επίλυση του Κυπριακού και ελπίζει ότι η Τουρκία θα φανεί διατεθειμένη να καθίσει στο τραπέζι να διαπραγματευθεί μια πραγματική λύση για όλους τους Κυπρίους και παράλληλα να σταματήσει την πολιτική της έντασης.

Από την εποχή που η ε/κ πλευρά σταματούσε τις διαπραγματεύσεις με τον Ακιντζί επειδή το «Μπαρμπαρός» προχωρούσε σε σεισμογενείς έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ, περάσαμε στην εποχή που η ε/κ πλευρά σχεδόν παρακαλεί για συνομιλίες, με δύο τουρκικά γεωτρύπανα να τρυπάνε παράνομα και δύο σεισμογραφικά να εκτελούν εργασίες ακόμη και σε οικόπεδα που έχουν αδειοδοτηθεί.

Πλέον από την 1η Νοεμβρίου, αν δεν υπάρξει καμία νέα προκλητική έκπληξη από την Άγκυρα, μέχρι τέλους του έτους θα πρέπει να γίνει αρχικά η άτυπη διάσκεψη ώστε να τοποθετηθούν τα θέματα επί τάπητος και εν συνεχεία να πραγματοποιηθεί η τελική διαδικασία. Για πολλούς λόγους όλο αυτό το έργο κρίνεται δύσκολο να πραγματοποιηθεί με την Άγκυρα σε θέση προκλητικού οδηγού αρνητικών εξελίξεων.

Η Λευκωσία, την ίδια ώρα, σε μια κίνηση που πέρασε στα ψιλά, ζήτησε, όσον αφορά τον συντονισμό της παρουσίας πλοίων του πολεμικού ναυτικού κρατών μελών σε περιοχές με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ΕΕ, όπως συμπεριληφθεί σε αυτές και η Ανατολική Μεσόγειος, λόγω της ανάπτυξης των ενεργειακών κοιτασμάτων, αλλά και των έκνομων τουρκικών ενεργειών. Η Κυβέρνηση, λοιπόν, προσπαθεί να χαρακτηρίσει ως «περιοχή ενδιαφέροντος» την Κυπριακή ΑΟΖ, καθώς ο στόχος της ανάπτυξης των κοιτασμάτων είναι να δημιουργηθεί μια εναλλακτική πηγή προς την Ευρώπη.

Να τους βάλει στο καλάθι

Πραγματικά προκαλεί έκπληξη αλλά και προβληματισμό το γεγονός ότι, ενώ αλωνίζει η Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ καταπατώντας το Διεθνές Δίκαιο, στα Ηνωμένα Έθνη κάνουν πως δεν βλέπουν αλλά και πως δεν ακούν τις καθημερινές προκλητικές δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν και της υπουργικής συγχορδίας του, που απειλούν με νέα εισβολή, ανάλογη με εκείνη του 1974.

Η κ. Λουτ βρίσκεται σήμερα στην Κύπρο και συναντά τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και τον κατοχικό ηγέτη και πιθανότατα θα τους συναντήσει και αύριο το πρωί, ενώ η Λευκωσία δηλώνει ότι ελπίζει πως θα γίνει κατορθωτό να πραγματοποιηθεί αυτό το βήμα που χρειάζεται στις συζητήσεις με την Ειδική Αντιπρόσωπο του ΓΓ ΟΗΕ, για να ανακοινωθεί αρχικά και επίσημα η τριμερής της Νέας Υόρκης και εκεί με τον Αντόνιο Γκουτέρες να ανακοινωθεί η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.

Η απόλυτη σιγή της Άγκυρας… μέχρι στιγμής

Έχουν περάσει τρεις εβδομάδες από το τετ-α- τετ Νίκου Αναστασιάδη και Μουσταφά Ακιντζί και η Άγκυρα δεν έχει κάνει ούτε μιαν αναφορά, ούτε μία λέξη είτε για άτυπη διάσκεψη είτε γενικότερα για συνομιλίες κάτω από τα Ηνωμένα Έθνη. Μάλιστα, αν προσέξει κάποιος τις δηλώσεις της πλέον δεν κάνει καμιάν αναφορά ούτε για τον ζήτημα της ασφάλειας και των εγγυήσεων και μένει μόνο σε ό,τι αφορά την ενεργειακή σκακιέρα και τις κινήσεις που η ίδια κάνει.

Η Άγκυρα δείχνει ξεκάθαρα ότι προχωρεί με το δικό της σχέδιο τόσο στα ζητήματα στον ενεργειακό τομέα όσο και στο εδαφικό με τα όσα ανεδαφικά προωθούν τα νέα της φερέφωνα στα κατεχόμενα, ο ψευδοπρωθυπουργός Τατάρ και ο λεγόμενος «υπουργός εξωτερικών» Οζερσάι.

Ωστόσο, συνομιλίες χωρίς την έγκριση έστω και έμμεσα της Άγκυρας δεν μπορούν να υπάρξουν για τον κατοχικό ηγέτη. Στις 9 Σεπτεμβρίου ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου θα επισκεφθεί τα κατεχόμενα και ουσιαστικά θα βάλει τα όρια της Άγκυρας και τον δρόμο που θα πρέπει να ακολουθήσει ο Μουσταφά Ακιντζί στη Νέα Υόρκη. Ο κατοχικός ηγέτης από την πλευρά του αναζητεί σανίδα πολιτικής σωτηρίας. Πλέον είναι εξαφανισμένος από παντού, το Σχέδιο Β της Άγκυρας προχωρεί χωρίς τον ίδιο στην εξίσωση και προσπαθεί να κερδίσει λίγα ψίχουλα εμπιστοσύνης από τον «Σουλτάνο».

Κι εμείς τι κάνουμε;

Τα φαινόμενα «εσωτερικής διάβρωσης» που βλέπει το Προεδρικό δείχνουν ότι η ε/κ πλευρά σε αυτό το σημείο δεν έχει κοινή γραμμή πλεύσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είχε και ποτέ της την τελευταία 10ετία. Μεθαύριο, η συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου είναι περισσότερο κρίσιμη απ’ ό,τι πιστεύουν και οι ίδιοι οι πολιτικοί αρχηγοί.

Η Λευκωσία πρέπει να προχωρήσει τάχιστα σε έναν πολιτικό σχεδιασμό δράσεων, ώστε να αντιμετωπιστεί ακόμη και ο «επικοινωνιακός» πόλεμος που βλέπει η Κυβέρνηση να διεξάγεται από την Άγκυρα αλλά και κόμματα στην ελεύθερη Κύπρο. Ο σχεδιασμός πλέον δεν πρέπει να βγάζει από την εξίσωση ακόμη και το πιο απίθανο σενάριο.

Όμως το κυριότερο είναι να υπάρξει εθνική γραμμή. Αν τελικώς οδηγηθούμε σε συνομιλίες τύπου Κραν Μοντανά, το περιβάλλον δεν έχει καμία σχέση με αυτό του 2017. Τα γεωτρύπανα της Τουρκίας ήρθαν για να μείνουν. Η Τουρκία δεν μας έχει συνηθίσει σε υποχωρήσεις, ακόμη και αν αυτές είναι συμφωνημένες. Η Αμμόχωστος την ίδια ώρα… χάνεται. Βρισκόμαστε στο «και πέντε». Την Τρίτη λοιπόν οι πολιτικοί αρχηγοί δεν πρέπει να βγουν από τη σύσκεψη χωρίς κοινή γραμμή. Όχι στα ελάχιστα, στα μέγιστα.