«Απελευθέρωση» και «επανένωση»

Οι ηγεσίες των ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ επιδιώκουν μετά μανίας συνομιλίες, έστω και αν τα τουρκικά πλοία εκτελούν γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κ.Δ. Βιάζονται για μια οποιαδήποτε λύση ΔΔΟ, με τουρκικές προδιαγραφές, φτάνει να «επανενώσουν» τα δύο κρατίδια, που έχουν ήδη στην πράξη αναγνωρίσει. Όμως, τελευταίως, τα ηγετικά τους στελέχη επανέφεραν δίπλα από την «επανένωση» και την έννοια «απελευθέρωση». Αυτόν τον στόχο τον είχαν ξεχάσει και τον είχαν αποκλείσει από το πολιτικό λεξιλόγιό τους. Τώρα αντιλαμβάνονται ότι είναι μια ωραία επικοινωνιακή κορδέλα, με την οποία πρέπει να δέσουν το πακέτο της «επανένωσης» με τη ΔΔΟ, όπως την κατήντησαν με τις συνεχείς υποχωρήσεις και τις λανθασμένες ενέργειές τους.

Στον τίτλο του άρθρου μου έχω βάλει σε εισαγωγικά τις έννοιες «απελευθέρωση» και «επανένωση». Πιστεύω ακράδαντα, όπως το ξέρουν και οι ηγεσίες των κομμάτων ΔΗΣΥ- ΑΚΕΛ, πως, στο προβλεπτό μέλλον, ούτε «απελευθέρωση», ούτε «επανένωση» μπορούν να επιτευχθούν.

Είναι κανένας που πιστεύει πως με τη ΔΔΟ που επιδιώκουν ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ θα έχουμε απελευθέρωση, δηλαδή αποχώρηση του κατοχικού στρατού και των εποίκων και επιστροφή των εκτοπισμένων και επανάκτηση της περιουσίας τους;

Είναι κανένας που πιστεύει πως με τη ΔΔΟ που επιδιώκουν ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ θα έχουμε επανένωση της χώρας, του λαού, της οικονομίας, έστω και με σύνταγμα ομοσπονδίας δύο ισοτίμων κρατιδίων; Εδώ, έναν κοινό τηλεφωνικό κωδικό για την Κύπρο δεν αποδέχονται για τη συνένωση των τηλεφωνικών δικτύων και θα αποδεχθούν πραγματική επανένωση της Κ.Δ.;

Κατά τη γνώμη μου, όσοι διακηρύσσουν ότι με τις συνομιλίες που, οσονούπω, αναμένεται να αρχίσουν υπό τους ήχους των τουρκικών γεωτρύπανων, θα επιτευχθεί «απελευθέρωση» και «επανένωση», απλώς κοροϊδεύουν τον λαό. Οι όροι αναφοράς, που περιλαμβάνουν ήδη τη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου και το περιβόητο και κακόφημο πλαίσιο Γκουτέρες, οδηγούν στη νομιμοποίηση της κατοχής και στην ένωση δύο πολιτικά ίσων κρατιδίων, με δύο κυριαρχίες, δύο ιθαγένειες και χωριστές διεθνείς προσωπικότητες. Ούτε απελευθέρωση, ούτε επανένωση θα έχουμε. Θα έχουμε μόνο νομιμοποίηση της κατοχής, νομιμοποίηση της τουρκικής επικυριαρχίας και διαμοιρασμό του φυσικού αερίου στα δύο κρατίδια, αφού η Τουρκία πάρει τον έλεγχο της εκμετάλλευσης. Και ο ΟΗΕ, η ΕΕ και η διεθνής κοινότητα θα πανηγυρίζουν για την επίλυση του Κυπριακού.

Ήδη αντηχεί στ’ αφτιά μου η συνήθης ερώτηση των αποδεχομένων οποιαδήποτε λύση. Και ΤΙ ΑΛΛΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ; Τι έχετε να προτείνετε εσείς οι απορριπτικοί; Και απαντώ αμέσως και σαφώς:

Προτείνω σταθερή επιδίωξη της απελευθέρωσης, αποκλειστικά και μόνο με συνομιλίες για ΔΔΟ. Προτείνω πραγματική επανένωση του εδάφους, του λαού και της οικονομίας στο πλαίσιο μιας ΔΔΟ, από την οποία να απομακρυνθεί η Τουρκία και κάθε απόπειρά της για επικυριαρχία.

Προτείνω το πρώτο άρθρο του συντάγματος της Κ.Δ. να καθορίζει ότι: «Η Κ.Δ. μετεξελίσσεται σε ΔΔΟ, όπου τα δύο κρατίδια ανήκουν το ένα στην ελληνική και το άλλο στην τουρκική κοινότητα». Μετά, να καλέσουμε τα ΗΕ και την ΕΕ να ορίσουν Συνταγματική Επιτροπή διεθνούς φήμης συνταγματολόγων για να καταρτίσουν και να συγγράψουν τα υπόλοιπα άρθρα του ομόσπονδου συντάγματος, που να έχει βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και το οποίο να κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα της διακήρυξης του ΟΗΕ και το κεκτημένο της ΕΕ. Έτσι θα έχουμε ένα κανονικό κράτος, σύμφωνα και με την εισήγηση του κ. Γκουτέρες.

Δεν το δέχονται οι Τούρκοι; Γιατί; Δεν θέλουν ΔΔΟ; Εδώ σε θέλω.

Φυσικά, υπάρχει και άλλη εισήγηση, που θα ενθουσιάσει όλους τους οπαδούς τού ΝΑΙ-ΝΑΙ. Να συνεχίσουμε από εκεί που μείναμε και επιπρόσθετα να αποδεχτούμε όλους τους τουρκικούς όρους, για να πετύχουμε λύση και επανένωση.

Ναι, αλλά αυτήν την εισήγηση την απορρίπτουμε όλοι που αποτελούμε την πλειοψηφία του Ελληνισμού της Κύπρου. Η Κ.Δ. δεν πρέπει να καταργηθεί, ούτε για ένα δευτερόλεπτο.