Ο «μεσσίας» του Αυγεία…
Είναι πρόδηλον ότι έχουμε αποτύχει και στην καταπολέμηση της διασποράς του κορωνοϊού, αλλά και στην επαρκή προστασία της οικονομίας. Έχουμε όμως αποτύχει και στο Κυπριακό, εντός και εκτός ΕΕ. Οι πολυδιαφημισμένες κυρώσεις μπήκαν στο ράφι. Αποδείχθηκε άνθρακας ο θησαυρός. Η Τουρκία επέβαλε τους κανόνες τής ισχύος της. Και συνέτριψε για άλλη μια φορά την πολιτική του εξευμενισμού, την οποία με θρησκευτική ευλάβεια υιοθετεί επί σειράν ετών η κυπριακή πολιτική ηγεσία. Μηδενός εξαιρουμένου.
Έχουμε πρόβλημα. Σε όλους τους τομείς. Και μέσα και έξω. Βρισκόμαστε μπροστά σε γόρδιο δεσμό. Βασιλεύει η έλλειψη υπευθυνότητας και η διαφθορά. Από τη μια μάς έλεγαν Αθήνα και Λευκωσία ότι θα έδιναν τη μάχη για να προκαλέσουν κόστος στην Τουρκία. Και από την άλλη γίνεται αντιληπτό ότι είχαν κρυφτεί πίσω από τη Γερμανία, για να γλιτώσουν την Άγκυρα, η οποία τους απειλεί ότι, με κυρώσεις, Πενταμερής γιοκ. Θα ήταν, δε, δυνατό να πει ο πολίτης: Ωραία, ας μην τιμωρηθεί η Τουρκία, διότι υπάρχουν ενδείξεις για αλλαγή πολιτικής και, άρα, αξίζει τον κόπο να πάμε σε διάλογο για την εξεύρεση βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Το αντίθετο, η Άγκυρα γίνεται όλο και πιο επιθετική. Και στα λόγια και στην πράξη. Δεν αφήνει κανένα ίχνος αισιοδοξίας. Η Πενταμερής είναι ένα καλοστημένο ναρκοπέδιο. Από τη στιγμή που ο Πρόεδρος θα μπει μέσα, η Κύπρος, αν καταφέρει να βγει, θα είναι ακρωτηριασμένη.
Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν στην εσωτερική διακυβέρνηση. Η σύγκρουση της Κυβέρνησης με τον Γενικό Ελεγκτή δεν έχει επιστροφή. Είναι στη λογική του «Zero Sum Game». Δηλαδή, το κόστος του ενός θεωρείται όφελος για τον άλλον. Κακώς. Κάκιστα. Ο πολίτης θέλει τη σχέση αυτή να είναι ενταγμένη στην πρακτική του αμοιβαίου κέρδους. Και, πρωτίστως, στη διαφάνεια. Και στην καταπολέμηση των σκανδάλων και της διαφθοράς. Είπε, μάλιστα, τις προάλλες ο Γενικός Ελεγκτής ότι θα προχωρήσει στην εξέταση όλων των συμβάσεων του Δημοσίου. Και η Κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε. Γιατί, διερωτήθηκε ο Εκπρόσωπός της, να γίνει έρευνα μόνο για την Προεδρία Αναστασιάδη; Εμείς λέμε να πάει και πιο πίσω η έρευνα. Όσο πιο πίσω γίνεται. Με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Κατά τρόπον αντικειμενικό και με στοιχεία χωρίς να καταδικάζονται εκ των προτέρων αθώοι. Αλλά και χωρίς να αθωώνονται ένοχοι. Η θέση, λοιπόν, της Κυβέρνησης δεν θα έπρεπε να ήταν αρνητική στην έρευνα του Γενικού Ελεγκτή. Το αντίθετο. Θα έπρεπε να την χειροκροτήσει. Όπως την χειροκροτούμε όλοι. Και θα έπρεπε να δεσμευτεί ενώπιον του λαού ότι θα διερευνήσει της εκθέσεις και ότι μαζί με τη Γενική Εισαγγελία και με άλλους αρμόδιους φορείς θα προχωρήσει σε εξυγίανση. Και ότι θα επιβληθούν πειθαρχικές κυρώσεις και άλλες ποινές σε όσους και όπου κριθούν ένοχοι, όπως ο νόμος ορίζει. Διότι, κανείς δεν είναι πάνω από αυτόν. Ούτε ο Γενικός Ελεγκτής, ούτε ο Πρόεδρος. Κανείς!
Το σύστημα νοσεί. Είναι σάπιο. Οι διεφθαρμένοι δεν μπορούν να δώσουν λύσεις ούτε στο Κυπριακό, ούτε στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης. Ο λαός, ως κυρίαρχος που είναι, θα πρέπει να επιλέξει και να αποφασίσει ποιοι είναι οι άριστοι για να φέρουν την αλλαγή. Ας μην περιμένει ότι από το υφιστάμενο κατεστημένο θα δει φως. Οι πλείστοι εξ αυτών έχουν λερωμένη τη φωλιά τους. Είναι βουτηγμένοι ήδη στη λάσπη. Ο πολίτης πρέπει να αναλάβει τη δική του ευθύνη, ξετρυπώνοντας και στηρίζοντας εμπράκτως αυτούς που θέλει να τον κυβερνήσουν. Αυτός θα τους βρει και αυτός θα τους επιβάλει δημοκρατικά με την ψήφο του. Θα πρέπει, λοιπόν, να σταματήσει να αναζητά τον μεσσία μέσα από τον συστημικό Κόπρο του Αυγεία. Αυτό κι αν είναι ψευδαίσθηση...
