Η πανδημία των φτωχών, των νεόπτωχων και της ολιγαρχίας

Λες και ένα χέρι κακιασμένης μάγισσας σκέπασε του ήλιου το φως και τους ορίζοντες των νέων ανθρώπων. Όσων ήλπιζαν πως τούτη η χρονιά δεν θα τους φέρει άλλες αναποδιές και θα μπορούσαν να δίνουν δόσεις στα χρέη τους, να κάνουν ένα κομπόδεμα για τα παιδιά τους, να βάλουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους. Απλά πράγματα, απλών ανθρώπων. Υπάρχουν και άλλα, λίγο πιο εξειδικευμένα, όπως για τους ανθρώπους του πνεύματος και των τεχνών, των οποίων οι καλλιτεχνικές και εικαστικές δραστηριότητες, που τους επέφεραν ένα σημαντικό ή έστω πενιχρό εισόδημα, απαγορεύονται διά ροπάλου. Το άγχος και η ανασφάλεια διαδέχθηκαν την έμπνευση και τη δημιουργία. Δύσκολα και χειρότερα τα πράγματα για τους χειρώνακτες. Εξαφανίστηκε η ζήτηση για κτίσματα, μικροεπισκευές, επιδιορθώσεις και άλλα κουτσοδούλια, οδηγώντας και αυτούς στη φτώχια και την ανέχεια. Τα γρανάζια της οικονομίας λειτουργούν αλυσιδωτά. Σαν ντόμινο, που συμπαρασύρει τους ισχνούς και αδύναμους παίκτες.

Με την πανδημία ενισχύθηκαν οι ολιγάρχες, το κεφάλαιο, οι φαρμακοβιομηχανίες, οι αλυσίδες πολυκαταστημάτων τροφίμων, παιχνιδιών και άλλων ειδών .

Και επειδή το χρήμα δεν έχει πατρίδα, φρόντισαν κάποιοι θεομπαίχτες εισαγωγείς-εμπορευόμενοι να φέρουν από την Τουρκία προστατευτικές μάσκες και προσωπίδες, την ώρα που η χώρα του ισλαμοφασίστα Ερντογάν επελαύνει με τη θρασύτητα του ληστοσυμμορίτη στην πατρώα γη.

Καμιά τιμωρία, καμιά ποινή σε αυτούς που κρατούν ανοικτή την Κερκόπορτα για να πλουτίζουν οι κατακτητές.

Όπου φτωχός κι οι μοίρα του; Η μοιρολατρία δεν έχει θέση όταν η αδικία και το άδικο ευλογούνται και η ατιμωρησία έγινε πλέον σήμα κατατεθέν στην καθημερινότητά μας.

Ερμητικά κλειστά τα μικρομάγαζα της φτώχιας. Τα μέτρα στήριξης, που αναγγέλλονται, σταγόνα στον ωκεανό. Τα ενοίκια τρέχουν, τα χρέη πνίγουν σαν τανάλια, οι τράπεζες καραδοκούν. Αναγκαστικά κάποιοι θα στερηθούν και τα είδη πρώτης ανάγκης, εφόσον δεν υπάρχει από πού να κάνουν περικοπές.

Με το κούρεμα του 2013 δημιουργήθηκε μια νέα κοινωνική τάξη, που συνεχώς αυξάνει την καμπύλη προ τα πάνω. Είναι η τάξη των νεόπτωχων, που μαζί με τους φτωχούς και αυτούς που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας αποτελούν πλέον την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού. Τώρα με την πανδημία προκλήθηκε ένα νέο κύμα φτωχών, πάμπτωχων και νεόπτωχων.

Του παραλογισμού το ανάγνωσμα

Στην πρώτη γραμμή καθημερινά οι επιδημιολόγοι ενημερώνουν αλλά και συγχύζουν τον λαό με αντικρουόμενες προτροπές και αμφιλεγόμενες επισημάνσεις.

Είπαν και ελάλησαν οι ειδήμονες πως δεν μπορούν δύο αδέλφια να κάνουν μαζί μάθημα τέχνης ή μουσικής με τον δάσκαλο γιατί υπάρχει ο κίνδυνο διασποράς του ιού. Δεν υπάρχει όμως κίνδυνος όταν τρώνε μαζί στο ίδιο τραπέζι, ή κοιμούνται στο ίδιο δωμάτιο, χρησιμοποιούν την ίδια τουαλέτα και μπάνιο, ή μεταφέρονται με το ίδιο αυτοκίνητο από τους γονιούς τους. Κλειστοί και οι ναοί με τους πιστούς να περιφέρονται στο προαύλιο σαν επαίτες προκειμένου να νιώσουν έστω για λίγο την κατάνυξη της Θείας Λειτουργίας. Λες και δεν μπορούν να τηρηθούν οι αποστάσεις και τα μέτρα προφύλαξης εντός και εκτός ναών, όπως γίνεται με τους χρυσοκάνθαρους ιδιοκτήτες των μεγάλων υπεραγορών, και στους «ναούς» του πλούτου.

Η Αστυνομία τρέχει να επιβάλει πρόστιμα σε ιδιοκτήτες καφενείων, φρουταριών ή μικρομάγαζων, επειδή τους έπεσε λίγο η μάσκα κάτω από τη μύτη, αλλά είναι απούσα μέσα και έξω από μεγαλοκαταστήματα παιχνιδιών, όπου γίνεται το αδιαχώρητο και οι συναθροίσεις είναι πατείς με πατώ σε, λόγω εορτών.

Περίπου πέντε εκατομμύρια ευρώ το συνολικό ποσό από τις ποινές που επέβαλε η Αστυνομία από τον Οκτώβρη μέχρι τις αρχές του τρέχοντος μήνα, λόγω παραβιάσεων του περί Λοιμοκαθάρσεως Νόμου. Αν γίνει μια μικρή έρευνα για το ποιοι φορτώθηκαν αυτές τις ποινές, θα αποκαλυφθεί πως είναι οι φτωχοί, οι νεόπτωχοι και το ανώνυμο πλήθος των πληβείων, που πληρώνουν τη νύφη, και όχι οι πατρίκιοι. Τα μεγάλα ψάρια έχουν ισχυρό δίκτυ προστασίας και δεν τα πιάνει ο νόμος.

Τα 200 ευρώ σε έχοντες εισοδήματα

Είπε το Υπουργείο Παιδείας πως θα προσφέρει 200 ευρώ επίδομα σε εκπαιδευτικούς για να αγοράσουν φορητούς ηλεκτρονικούς υπολογιστές για τα εξ αποστάσεως διαδικτυακά μαθήματα. Τα εισοδήματα των εκπαιδευτικών δεν μειώθηκαν, όπως και όλων των δημόσιων και ημιδημόσιων υπαλλήλων. Ούτε και αγωνιούν πως θα βρεθούν αίφνης μπροστά στο φάσμα της ανεργίας και της στέρησης. Θα ήταν πιο φρόνιμο και ανθρώπινο το Υπουργείο αυτά τα ποσά να τα πρόσφερε σε φτωχούς μαθητές, που δεν έχουν φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή και οι γονείς τους είναι άνεργοι ή ημιαπασχολούνται και μετρούν ένα-ένα τα ευρώ, για να προμηθευτούν τα στοιχειώδη είδη πρώτης ανάγκης.

Βλέπουμε και τους επιδημιολόγους να κουνούν το δάκτυλο στον κοσμάκη αποκαλώντας τον απείθαρχο, ενώ σε χώρους εργασίας του δημοσίου αποκρύβονται κρούσματα ή δεν κατονομάζονται οι χώροι εντοπισμού τους, για να μη σταματήσουν οι δουλειές.

Κλείνουν όμως οι δουλειές του ιδιωτικού τομέα με τους μισθοσυντήρητους, τους αυτοτελώς εργαζομένους και τους ανθρώπους του πνεύματος να βρίσκονται ελάχιστα βήματα πριν από την ένταξή τους στο όριο της φτώχιας.

Στη συζήτηση του Προϋπολογισμού, οι βουλευτές όλων των αποχρώσεων έβγαλαν μια πήχη γλώσσα για να ντελαλίσουν τα κακώς έχοντα των άλλων. Τα θέματα που μονοπώλησαν στη συζήτηση ήταν οι πολιτογραφήσεις, τα σκάνδαλα και η διαφθορά. Ελάχιστη έως μηδενική η έγνοια και η αγωνία γι’ αυτούς που δεν έχουν κανένα εισόδημα. Μόνο λόγια και ομιλίες της πασαρέλας για επίδειξη φιλευσπλαχνίας.

Καλά την έχουν οι βουλευτές, που ήταν στην πρώτη γραμμή προστασίας των τραπεζών, του κεφαλαίου και των εχόντων.

Η αρπαγή, ο δόλος, η ιδιοτέλεια, το στέγνωμα της αγάπης, αντικαθρεφτίζονται στα μάτια των λυμεώνων της πατρίδας.

Και ας αυτολιβανίζονται. Ο λαός γνωρίζει ή και οσμίζεται την μπόχα που διαχέεται από τις λερωμένες φωλιές ενός εκάστου.

Ανατροπή με τη δύναμη του λαού

Οι μη έχοντες, οι φτωχοί, οι πάμπτωχοι, οι νεόπτωχοι, οι πληβείοι που αγανακτούν με την υποκρισία και το ψέμα, έχουν τη δύναμη να ανατρέψουν αυτό το σαθρό σύστημα της δήθεν δημοκρατίας;

Μπορούν, φτάνει να ξεκινήσει μια οργανωμένη πάλη, μακριά από προσωποπαγείς καταστάσεις και αρχηγιλίκια ως ώριμο τέκνο της κοινωνικής ανάγκης για δικαιότερη ανακατανομή του πλούτου, για δικαιότερη κοινωνία, για σμίκρυνση του χάσματος πλούτου και φτώχιας.

Μπορεί να λέει ο ποιητής «τη γνώμη των δυνατών ποιος θα μπορέσει να τη γυρίσει; ποιος θα μπορέσει ν’ ακουστεί; Καθένας χωριστά ονειρεύεται και δεν ακούει το βραχνά των άλλων». (Σεφέρης, «Σαλαμίνα της Κύπρος»).

Όμως, η ανατροπή είναι νομοτελειακά εφικτή, όταν η οικονομική κρίση, που φέρνει σαν καταιγίδα η πανδημία, θα προκαλέσει και άλλες εκρήξεις φτώχιας και εξαθλίωσης.

Οι επικείμενες βουλευτικές εκλογές ίσως να είναι μια γενική πρόβα για το τι μέλλει γενέσθαι και αν ο λαός μπορέσει να συστρατευτεί σε έναν κοινό αγώνα, τιμωρώντας αυτούς που τον εμπαίζουν. Οι πολλοί έχουν τη δύναμη να ρίξουν στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας όλους αυτούς τους λυμεώνες της πατρίδας, ανοίγοντας ένα παράθυρο ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.