Πειρατεία στην ΑΟΖ της Κ.Δ. και ισχυροποίηση της Κ.Δ.

Το ενεργειακό πρόγραμμα της Κ.Δ. είναι ένα εύηχο σύνθημα, που απευθύνεται κυρίως στον συναισθηματισμό και τον πατριωτισμό των Ελλήνων της Κύπρου, για να τους τονώσει το φρόνημα και τη μελλοντική καταξίωση. Στο πέρασμα του χρόνου όμως κατέληξε σε ένα κενό σύνθημα, άνευ περιεχομένου. Η Κ.Δ. έκαμε σωστό προγραμματισμό και συνήψε συμφωνίες με μερικά γειτονικά κράτη. Ακολούθως ανέθεσε την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της ΑΟΖ της σε οικονομικούς κολοσσούς διεθνών εταιρειών από τις Η.Π.Α. και την Ε.Ε.

Ως εδώ όλα πολύ καλά και πολύ σωστά. Στην πράξη όμως το ενεργειακό πρόγραμμα αποδείχτηκε ανεφάρμοστο. Και τούτο χωρίς να έχει έστω και την παραμικρή ευθύνη η Κ.Δ., που απέδειξε την απόφαση και την αποφασιστικότητά της για εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου της Κ.Δ.

Μοναδική αιτία της αποτυχίας υπήρξε και είναι η πειρατεία της Τουρκίας. Η κατοχική δύναμη με καταπάτηση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου των Θαλασσών εισέβαλε με τον πολεμικό της στόλο στην ΑΟΖ της Κ.Δ. Στην αρχή εμπόδισε τις εταιρείες στις οποίες η Κ.Δ. ανέθεσε την αξιοποίηση του φυσικού της πλούτου. Και αυτές, όπως ήταν φυσικό, δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν με την Τουρκία. Για τούτο με διάφορες δικαιολογίες υπάκουσαν στις απειλές της Τουρκίας.

Αλλά τη μεγαλύτερη ευθύνη έχουν η Ε.Ε., οι ΗΠΑ και ο ΟΗΕ. Ουδέποτε πήραν σαφή θέση και να δηλώσουν ότι οι ενέργειες της Τουρκίας είναι παράνομες και αντίθετες με το Διεθνές Δίκαιο και τις συμφωνίες που υπέγραψαν τα κράτη μέλη του ΟΗΕ ή που αναγνωρίζονται από τα Η.Ε. ως έγκυρες διεθνείς συμφωνίες.

Ο πειρατής συνεχίζει τις πειρατείες του. Και οι διαφεντευτές του κόσμου και της δικαιοσύνης τον δικαιολογούν και τον καλύπτουν με ερμαφρόδιτες δηλώσεις, που αποθρασύνουν τον πειρατή. Η Κ.Δ. και ο φυσικός της σύμμαχος, η Ελλάδα, δεν έχουν τη δυνατότητα, τη δύναμη και τη διεθνή και ευρωπαϊκή στήριξη να αντιδράσουν στην πειρατεία της Τουρκίας. Έτσι το ενεργειακό πρόγραμμα της Κ.Δ. είναι υποχείριο της Τουρκίας. Ο ΟΗΕ, οι μεγάλες δυνάμεις και η Ε.Ε. με την ασάφεια των δηλώσεών τους μας προτρέπουν να δώσουμε στον πειρατή αυτά που ζητά, για να δεήσει να αφήσει κάτι και για μας.

Η Κ.Δ. δεν έχει τη δυνατότητα να κατοχυρώσει το ενεργειακό της πρόγραμμα στη θάλασσα ή τον αέρα. Εκεί κυριαρχεί ο σύγχρονος πειρατής με την ανοχή των σύγχρονων Πόντιων Πιλάτων και των συμφερόντων τους. Μπορεί όμως να κάνει ασκήσεις επί χάρτου και να κατοχυρώνει τα νόμιμα δικαιώματά της με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο των Θαλασσών.

Δεν είμαι ούτε διεθνολόγος, ούτε πολιτικός αναλυτής. Θεωρώ όμως ότι η Κ.Δ. και η Ελλάδα, ως μέλη της Ε.Ε. μπορούν να απαιτήσουν τη στήριξη της Ε.Ε. ώστε να καθορίσουν τα όρια της ΑΟΖ τους με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Αν η Ε.Ε. νίψει τας χείρας της, καλύτερα να κλείσει το μαγαζί ή να το κάμει παραμάγαζο της Άγκυρας.

Υπάρχει κι ένα δεύτερο γεγονός, που μπορεί και πρέπει να αξιοποιήσει η Κ.Δ. Η Συρία έχει δηλώσει καθαρά την υποστήριξή της στον σεβασμό της ΑΟΖ και των δικαιωμάτων της Κ.Δ. σε αυτή. Η Κ.Δ. πρέπει να κινηθεί στο παρασκήνιο και να διερευνήσει τις προθέσεις της Συρίας για καθορισμό των ορίων στη μεταξύ τους ΑΟΖ. Οι συνεννοήσεις πρέπει να γίνουν μυστικά και παρασκηνιακά. Όταν συμφωνηθούν τα όρια της ΑΟΖ Συρίας και Κ.Δ. τότε να ζητηθεί διεθνής στήριξη στη συμφωνία και να ανακοινωθεί ως τετελεσμένο γεγονός. Μετά πρέπει να ακολουθήσει ο καθορισμός της ΑΟΖ με την Ελλάδα.

Η Τουρκία κερδίζει πόντους επί της θάλασσας με πειρατικές ενέργειες και διεθνή σιωπή. Η Κ.Δ. μπορεί να κερδίσει πόντους επί χάρτου με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θαλάσσης. Μόνον έτσι θα υπάρχει έστω και στα χαρτιά ενεργειακό πρόγραμμα της Κ.Δ.