Πάει Τουρκία αύριο ο Μπορέλ και το «ντέρμπι» παίρνει φωτιά

Σφραγίδα στο όλα στο τραπέζι, σε ένα “αναπόφευκτο” για πολλούς πάρε - δώσε με κεντρικούς παίκτες τις Βρυξέλλες και την Άγκυρα και εν δυνάμει τραυματίες Αθήνα και Λευκωσία, βάζει αύριο στην Τουρκία ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ε.Ε για την Εξωτερική Πολιτική, Ζοζέπ Μπορέλ. Μετά τα ταξίδια του σε Ελλάδα και Κύπρο, όπου έγινε κοινωνός, ιδίοις όμμασι, των τουρκικών προκλήσεων σε ξηρά και θάλασσα, πάει στο σουλτανάτο του Ερντογάν για να βρει την άκρη του νήματος.

Την ίδια ώρα Γαλλία και Γερμανία ενεπλάκησαν στην ιδιόμορφη κρίση της Ανατολικής Μεσογείου με δηλώσεις και τοποθετήσεις που δεικνύουν ότι στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της 13ης Ιουλίου θα παιχθεί μεγάλο παιχνίδι. Και, δυστυχώς, το μισό από το γήπεδο στο οποίο θα παιχθεί το ντέρμπι αφορά στο μεταναστευτικό – προσφυγικό, για το οποίο η Άγκυρα κρατά “και το μαχαίρι και το πεπόνι”. Γεγονός που φοβερίζει το Βερολίνο και το μετατρέπει σε αντίπαλον δέος του Παρισιού.

Παίζονται πολλά…

Αθήνα και Λευκωσία πόνταραν πολλά στην υπό εξέλιξη πρωτοβουλία του κυρίου Μπορέλ, ο οποίος επεξεργάζεται και αναμένει εντολή από τους 26 για ολική διαπραγμάτευση με την Άγκυρα, επί όλου του φάσματος των Ευρωτουρκικών σχέσεων.

Η ορθή θέση για στήριξη της πρωτοβουλίας εμπεριέχει ωστόσο και σειρά από ρίσκα, τα οποία τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος γνωρίζουν πολύ καλά. Ρίσκα που έχουν να κάνουν με τη λογική της διπλωματίας και του μέσου δρόμου, που αποτελεί ψωμοτύρι για όλα τα προβλήματα τα οποία επιχείρησαν κατά καιρούς να λύσουν οι Βρυξέλλες. Και όταν κάποιος μιλά για λογικές win - win στη διπλωματία, δεν είναι λάθος. Μετατρέπονται όμως σε τέτοιο όταν από τη μια πλευρά διακυβεύονται κυριαρχικά δικαιώματα, που έπρεπε να ήταν ευαγγέλιο.

Η λογική της Τουρκίας - τοις πάσι γνωστή - να ανοίγει και να συντηρεί σωρεία μετώπων, γνωρίζοντας πως έτσι σε κάποιο θα καταγράψει κέρδη που θα της θετικοποιούν την εικόνα, σε σύγκριση με την αφετηρία, δεν αποκρούεται με απλό διάλογο και διαπραγμάτευση. Αυτό θα ήταν άλλωστε νερό στον μύλο του Ερντογάν, που εξ υπαρχής γνωρίζει ότι το κέρδος του είναι να μπει σε μια διαπραγμάτευση επί θεμάτων που κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι στο τραπέζι. Όλα αυτά λύνονται με στάση ευθύνης και επιμονής, με όπλο τη δημιουργία κόστους στον… απέναντι και, κυρίως, με υπόδειξη σε κάθε ευκαιρία ότι έστω και ως αδύναμος θα σταθείς στον… πόντο σου για τα εθνικά δίκαια.

Ομολόγησε το… χαρτί

Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, που ειρήσθω εν παρόδω έσπευσε την Πέμπτη στη Γερμανία, αμέσως μετά την ανάληψη της Ευρωπαϊκής Προεδρίας, δεν είναι ο πρώτος τυχών και κυρίως μετρά τα λόγια του ευρισκόμενος δίπλα από ευρωπαϊκές προσωπικότητες. Και η αναφορά του, έχοντας στο πλάι του τον Χάικο Μας - Γερμανό ΥΠΕΞ - πως η Τουρκία θέλει έναν ειλικρινή διάλογο με όλους, αποδεικνύει του λόγου του αληθές για τα όσα πιο πάνω αναλύθηκαν. Σε αυτό το πλέγμα η Τουρκία θα ήθελε όσο τίποτα άλλο να κάτσει στο τραπέζι με την Αθήνα για δήθεν συζήτηση των θεμάτων των θαλασσίων ζωνών του Αιγαίου. Από το τίποτα καλό είναι και αυτό, θα σκέφτεται ο ισλαμιστής φασίστας Ερντογάν. Από την άλλη, αν μια τέτοια λογική χαιρετισθεί από την Ε.Ε., που πάντα κάνει λόγο για διάλογο, τότε η Κύπρος θα πρέπει να είναι έτοιμη για νέο γύρο πιέσεων επί του Κυπριακού - με τα θέματα ενέργειας να είναι θέλοντας ή μη στην ατζέντα. Γιατί στο πλαίσιο μια ολιστικής προσέγγισης των προβλημάτων στην Ανατολική Μεσόγειο πρέπει να θεωρείται κάτι περισσότερο από βέβαιο πως οι γνωστοί - άγνωστοι των Βρυξελλών θα πλακώσουν για να επαναρχίσει ένας διάλογος “ενδοκυπριακός”, που θα δίνει “ιδέες και λύσεις” και στο ενεργειακό, με συμμετοχή και των Τ/κ.

Επιτέλους πρόταξη…

Ο Γερμανός ΥΠ.ΕΞ Χάικο Μας, αλλά και ο Γάλλος ΥΠ.ΕΞ Λε Τριάν, ανέβαζαν την ίδια ώρα τον πήχη για Λευκωσία και Αθήνα. Όταν οι επικεφαλής της διπλωματίας των δύο ατμομηχανών της Ε.Ε., ο μεν πρώτος ενώπιον του Τσαβούσογλου, ο δε δεύτερος παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη από τον επιτιθέμενο κατά Τουρκίας Μακρόν, δεν παρέλειψαν να εντάξουν στις τοποθετήσεις τους το όνομα Κύπρος (εκτός βεβαίως από Ελλάδα), αυτό σημαίνει, κατά τον θυμόσοφο λαό “πεδίον δόξης λαμπρόν’’. Η γαλλική λογική για εξέταση και επιπλέον κυρώσεις κατά της Τουρκίας και η γερμανική παραδοχή ότι δεν μπορεί να γίνει σοβαρός διάλογος με την Άγκυρα έως ότου υπάρχει το θέμα των παράνομων γεωτρήσεων, δεν κάνουν κάτι άλλο, παρά να ρίχνουν την μπάλα στο γήπεδο της Λευκωσίας. Η συζήτηση τόσο σε επίπεδο ΥΠΕΞ την 13η Ιουλίου, όσο ακόμη και σε επίπεδο Αρχηγών - Κρατών (εκεί αναμένεται να καταλήξει τελικά), δεν μπορεί παρά να έχει ως αφετηριακή θέση από τη Δημοκρατία τη λογική της πρόταξης. Δηλαδή πρώτα άρση των προκλήσεων και απαράδεκτων αμφισβητήσεων και μετά εξέταση όποιου άλλου θέματος ή αιτήματος έχει η Άγκυρα. Η ευθυγράμμιση συμφερόντων με το Παρίσι αποτελεί χρυσή ευκαιρία - αλλά και βραχνά - καθώς δεν μπορεί από τη μια η Γαλλία να τεντώνει το σχοινί εναντίον της Άγκυρας, λόγω και των γεωτρήσεων, και η Λευκωσία να μην τραβάει κουπί. Αντίθετα σε αυτήν τη χρονική συγκυρία και πριν από τις οποιεσδήποτε εξελίξεις στο Κυπριακό (μετά την εκλογική διαδικασία στα κατεχόμενα τον Οκτώβριο) θα πρέπει η Λευκωσία να “ριγάρει το γήπεδο” και σε κάθε περίπτωση να αποφύγει το… αυτογκόλ! Γιατί μόνο ως τέτοιο θα ήταν, υπό τις δοσμένες συνθήκες να μην ξεκινήσει αιτούμενη το μέγιστο. Και να μην υποχωρήσει από αυτό αν δεν ικανοποιηθεί.