Η σκυτάλη της διαφθοράς…
Το Κυπριακό είναι στο ψυγείο. Και δεν θα βγει πριν από τις προεδρικές εκλογές στην Κύπρο και στην Τουρκία το 2023. Χωρίς να σημαίνει ότι, ακόμη και αν αρχίσει νέα προσπάθεια, θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Πώς θα συμβεί κάτι τέτοιο, όταν ο Ερντογάν έδεσε την Τουρκία με τη λύση των δυο κρατών. Συνεπώς, όποιος απαγκιστρωθεί από αυτήν την πολιτική θα κηρυχθεί προδότης. Εκτός και αν η Λευκωσία και η Αθήνα κάνουν το θαύμα!
Πάμε λοιπόν στις προεδρικές εκλογές αναζητώντας το θαύμα στο Κυπριακό και τις λύσεις σε τρία βασικά προβλήματα, που απασχολούν την κοινή γνώμη. Την πάταξη τη διαφθοράς, της γραφειοκρατίας και την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Ο πολίτης ούτε πρόταση έχει ακούσει, ούτε πρόοδο βλέπει. Ταλαιπωρείται. Οργίζεται. Και αηδιάζει. Όποιος από τους υποψηφίους θέλει να ανηφορήσει επιτυχώς στον λόφο του Προεδρικού, έχει μόνο μία επιλογή: Να εξηγήσει πώς θα εκσυγχρονιστεί η Δημόσια Υπηρεσία, πώς θα απεγκλωβιστεί ο πολίτης από τη γραφειοκρατία και πώς θα καταστεί το σύστημα πιο αποτελεσματικό. Πώς θα εξυπηρετείται ευκολότερα και με περισσότερη ταχύτητα. Πώς θα αυξηθεί η παραγωγικότητα. Γιατί; Διότι ο χρόνος είναι χρήμα. Για όλους. Και για το κράτος, που σημαίνει λιγότερο κόστος, αλλά και για τον πολίτη, ο οποίος το πληρώνει μέσω των φόρων. Εάν ο πολίτης και το Δημόσιο αυξήσουν την παραγωγικότητά τους, το όφελος είναι αμοιβαίο. Και πολλαπλό…
Η διαφθορά καλπάζει. Και δεν βλέπουμε να της βάζουν χαλινάρι. Γίνεται μολυσμένος θεσμός και κατάρα, που πλήττει και την κοινωνία και την οικονομία και την πολιτική και την αξιοπρέπειά μας. Είναι ζήτημα που επιλύεται μέσα από διαφανείς διαδικασίες, σκληρή νομοθεσία, δημιουργία υγιούς συνείδησης και έντιμου πολιτικού βίου. Όσοι εκ των υποψηφίων δεν εξηγήσουν πώς από τα λόγια θα περάσουν στις πράξεις και αν δεν δεσμευτούν ότι εκεί και όπου χρειάζεται, θα στηθούν δίκες για το παράνομο φαγοπότι που σήμερα γίνεται μπροστά στα μάτια μας, δεν υπάρχει λόγος να διεκδικήσουν την Προεδρία. Διότι, εάν δεν καθαρίσουν τον κόπρο του Αυγείου, ποιον άλλο ευγενή στόχο θα υπηρετήσουν; Θα συγκαλύψουν τους προηγούμενους, για να φάνε και οι ίδιοι; Εάν αυτός είναι ο σκοπός τους, τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Βεβαίως, ο νέος εφιάλτης είναι το μεταναστευτικό. Για να είμαστε δίκαιοι, ο αρμόδιος Υπουργός των Εσωτερικών Ν. Νουρής επεδίωξε να βάλει τάξη ενεργώντας με τρόπο ορθολογιστικό, πατώντας μέσα σε ένα ναρκοπέδιο, χωρίς να έχει επαρκή και απαιτούμενα μέσα. Το παλεύει. Και θέλει στήριξη. Και όχι υπόσκαψη στη βάση μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Διότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο και πιο επικίνδυνο απ’ ό,τι φαίνεται. Γι’ αυτό μιλάμε για εφιάλτη. Η Τουρκία οργανώνει έναν νέο οιονεί εποικισμό, μετατρέποντας ένα καθαρά ανθρωπιστικό ζήτημα σε στρατηγικό και πολιτικό εργαλείο για την αλλαγή των πληθυσμιακών αναλογιών στις ελεύθερες περιοχές. Για να απειλήσει την κοινωνική, οικονομική και πολιτική μας συνοχή. Αφού άλωσε τον βορρά, τώρα έβαλε πλώρη και για τον νότο. Αυτή είναι η πεμπτουσία του προβλήματος. Συνιστά πρόσθετο και συναφές πρόβλημα με τον εποικισμό στα κατεχόμενα. Εγείρεται θέμα επιβίωσης. Και έτσι πρέπει να τεθεί πλέον στις Βρυξέλλες. Και ας δηλώνει ότι κείται μακράν!
Υπάρχει, λοιπόν, πεδίον λαμπρό για την κατάθεση προτάσεων σοβαρών και κοστολογημένων. Χωρίς κούφια λόγια. Χόρτασε ο πολίτης από αυτά. Θέλει υπευθυνότητα, αξιοπιστία και εντιμότητα. Αλλιώς, γιατί κάποιος να είναι υποψήφιος; Για να πάρει τη σκυτάλη της διαφθοράς και να ακολουθήσει την πεπατημένη; Δεν αντέχει ο τόπος άλλες εύηχες υποσχέσεις και λαϊκισμούς. Ο πολίτης αξιώνει όπως τεθεί τέλος. Και στα ψέματα και στους εμπαιγμούς! Ο λαός αξίζει σεβασμού!
