Η καταστροφή μέσω της απαράδεκτης πενταμερούς
Η τουρκική διπλωματία ετοιμάζεται και πάλι να μας οδηγήσει σε νέες παραχωρήσεις στις διαπραγματεύσεις, ώστε ο έλεγχός της σε ολόκληρη την Κύπρο να είναι πλήρης. Παίζει πολύ έξυπνα το διπλωματικό της παιγνίδι. Παροτρύνει τον νέο ηγέτη των Τουρκοκυπρίων να τονίζει συνεχώς ότι η προσπάθεια για εξεύρεση λύσης ΔΔΟ έχει φτάσει στο τέλος της. Δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα, επειδή, λέει, οι Ελληνοκύπριοι δεν μπορούν να δεχτούν την ισότητα των Τουρκοκυπρίων και την άσκηση αποτελεσματικής εξουσίας. Για τούτο προτείνει λύση δυο κρατών ή χαλαρής συνομοσπονδίας δύο κρατών.
Οι λαλίστατοι εκπρόσωποι του ΟΗΕ τηρούν ανεξήγητη σιωπή. Αντίθετα είναι λαλίστατοι σε κάθε ενέργεια της κυβέρνησης της Κ.Δ., που δεν αρέσει στην Τουρκία. Η ηγεσία του ΑΚΕΛ έχει ήδη αρχίσει να τονίζει σε όλους τους τόνους ότι πρέπει ο ΠτΔ να ανταποκριθεί πρόθυμα στην πρόσκληση του Γ.Γ. και κυρίως να δηλώσει με σταθερότητα, εμμονή και επιμονή για να πείσει τον Γ.Γ. και την Ε.Ε. ότι παραμένει προσηλωμένος στη λύση ΔΔΟ, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και του πλαισίου Γκουτέρες.
Ήδη η τουρκική μανούβρα έφερε αποτέλεσμα. Εκεί που για χρόνια θεωρούσαμε τη λύση ομοσπονδίας ως οδυνηρό συμβιβασμό για λύση, βρεθήκαμε στη θέση να κάνουμε τη ΔΔΟ σημαία του αγώνα μας, να διακηρύσσουμε την πίστη μας σε αυτήν και να καλούμε εμείς την Τουρκία να παραμείνει μέσα στα πλαίσια που καθόρισε ο ΟΗΕ για ΔΔΟ. Ξεχνούμε ότι η ΔΔΟ ήταν απαίτηση της Τουρκίας, την οποία αποδεχτήκαμε σιγά-σιγά ως αναγκαίο συμβιβασμό του ηττημένου, για να διασώσουμε το κατεχόμενο έδαφος της Κ.Δ. Τώρα όμως ορκιζόμαστε στο όνομα της ΔΔΟ, επιμένουμε στη λύση ΔΔΟ και καλούμε την Τουρκία σε συνομιλίες για λύση.
Η τουρκική διπλωματία πέτυχε έναν σημαντικό στόχο της. Ενώ εκείνη εισηγήθηκε την ΔΔΟ, ενώ αυτή ήταν η απαίτησή της, που την υιοθέτησαν και τα Η.Ε., παρουσιάζεται ότι δεν ενδιαφέρεται για λύση ΔΔΟ. Εμείς όμως επιμένουμε. ΔΔΟ και ξερό ψωμί. Και όχι μόνο επιμένουμε και απαιτούμε ΔΔΟ, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε να πείσουμε όλους, ότι αυτήν τη λύση μόνο θα διαπραγματευτούμε. Και τότε ο Ερντογάν θα δώσει εντολή στον Τατάρ να κάμει τη μεγάλη υποχώρηση και να αποδεχτεί την απαίτηση της «διοίκησης της νότιας Κύπρου». Και μετά και ο Τατάρ και τα Η.Ε. και η Ε.Ε. θα μας ζητούν να κάμουμε κι εμείς υποχωρήσεις για να καταλήξουμε σε λύση. Και τότε ο ΠτΔ με την παρότρυνση των ηγεσιών του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ θα εξεύρει κι άλλες υποχωρήσεις, αν παρέμειναν άλλες υποχωρήσεις, για να φτάσουμε σε λύση. Στο σημείο αυτό η Τουρκία, πιθανόν, θα αποδεχτεί κατάργηση των εγγυήσεων και αποχώρηση του τουρκικού στρατού για «επανένωση» της Κύπρου». Άλλωστε δεν τις χρειάζεται, αφού επεμβαίνει όπου θέλει με την ανοχή των μεγάλων δυνάμεων.
Αυτή όμως η επανένωση θα είναι η νομιμοποίηση της διχοτόμησης, αφού θα γίνει νόμιμο το παράνομο κατοχικό καθεστώς για να επανενωθεί με «το κρατίδιο του νότου». Οι άσπονδοι φίλοι μας, τα ΗΕ, η Ε.Ε. και οι εγγυήτριες δυνάμεις και οι ηγεσίες ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ θα πανηγυρίζουν για την επανένωση της Κύπρου σε ΔΔΟ.
Κι όταν σταματήσουν οι πανηγυρισμοί για τη λύση, θα ανακαλύψουμε ότι η επανένωση θα έχει καταργήσει την Κ.Δ. Οι Έλληνες πολίτες της Κ.Δ. θα διαπιστώσουμε ότι ανήκουμε στην ελληνοκυπριακή πολιτεία της ΔΔΟ. Θα είμαστε Ευρωπαίοι πολίτες ενός ανύπαρκτου κράτους, χωρίς διεθνή υπόσταση, χωρίς δικαίωμα λόγου, αφού θα πρέπει καθετί που έχει σχέση με τη διεθνή υπόσταση της ΔΔΟ, της Ε.Ε. και του ΟΗΕ να αποφασίζεται από την κεντρική κυβέρνηση, στην οποία θα κυριαρχεί το ΒΕΤΟ της Τουρκίας.
Έτσι η Τουρκία θα πετύχει τον τελευταίο της στόχο, την κατάργηση της Κ.Δ. Και θα δέχεται τον διεθνή έπαινο για την υποχώρησή της να αποδεχτεί κατάργηση των αχρείαστων εγγυήσεων και να αποδεχτεί το επίμονο αίτημα της ελληνικής πλευράς για λύση ΔΔΟ. Κι εμείς θα ψάχνουμε τις περιουσίες μας στο νόμιμα κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, θα ζητούμε άδεια να επισκεφτούμε τα σπίτια μας, θα μπορούμε όμως άνετα να κάνουμε τις διακοπές μας στα κλεμμένα ξενοδοχεία μας, που θα τα ανακαινίσουν οι σφετεριστές. Και πιθανόν η περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου να περιέλθει υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση. Θα σώσουμε έτσι και την Αμμόχωστο, όπως θα περηφανεύονται εκείνοι που για μερικές μέρες θα πανηγυρίζουν για τη λύση. Γιατί σύντομα θα αντιληφθούν τις απαράδεκτες πρόνοιες της λύσης, που από καιρό οραματίζονται.
