Ενίσχυση ή υπόσκαψη της διαπραγματευτικής θέσης του ΠτΔ

Θεωρείται ότι η ενότητα είναι προϋπόθεση για επιτυχία ενός αγώνα. Συμφωνώ με τη θέση αυτή. Όμως αυτή η θέση είναι μια ρομαντική ουτοπία. Ενότητα μπορεί να υπάρχει μόνο όταν υπάρχει ένας κοινός στόχος, που μπορεί να ενώσει όλες τις δυνάμεις. Αλλά ακόμα και όταν υπάρχει κοινός στόχος και πάλι η ενότητα είναι μια ουτοπία. Θα υπάρχουν διαφωνίες για την τακτική και τον τρόπο. Αλλά εκτός από τις διαφωνίες για τον τρόπο επίτευξης του στόχου, υπάρχουν διαφωνίες για το περιεχόμενο του στόχου.

Άλλοι θεωρούν ότι η Κύπρος θα σωθεί με αγώνα ενάντια στην κατοχή, άλλοι με κατάργηση της Κ.Δ. και ένωση των δύο ίσων κρατιδίων σε ΔΔΟ. Σοβαρές διαφωνίες υπάρχουν ακόμα και για το περιεχόμενο της ΔΔΟ. Είναι λοιπόν ουτοπία να πιστεύει κάποιος ότι, αν οι ηγέτες των κομμάτων κλειστούν σε ένα δωμάτιο και μετά από σοβαρή συζήτηση καταλήξουν σε μια κοινή απόφαση για τη λύση, είναι δυνατόν να την επιδιώξουν ενωμένοι. Αυτό είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί.

Το Κυπριακό και τη λύση του χειρίζεται πάντα ο εκλελεγμένος ΠτΔ, με την ιδιότητα του ηγέτη της ελληνικής κοινότητας. Ο χειρισμός είναι ανάλογος με τις απόψεις και τις αρχές του και με τον τρόπο που, κατά την γνώμη του, πρέπει να επιδιώξει λύση του Κυπριακού.

Προσωπικά θεωρώ τον Νίκο Αναστασιάδη ως το πιο ακατάλληλο πρόσωπο, για να χειριστεί το Κυπριακό και να επιδιώξει λύση. Θεωρώ απαράδεκτες τις υποχωρήσεις που έκαμε και τις μεθόδους που ακολουθεί για να φτάσει σε λύση. Οι θέσεις του από τα χρόνια της νιότης του, οι θέσεις που υποστήριξε στα χρόνια που ήταν ηγέτης κόμματος, η μεγάλη διαφωνία με το 76% του λαού για το σχέδιο Ανάν και οι δραστηριότητές του την περίοδο του δημοψηφίσματος δείχνουν ότι είναι έτοιμος να αποδεχτεί μια παρόμοια λύση. Ως Έλληνας νιώθω απογοητευμένος με την πολιτική του δραστηριότητα και με το γεγονός ότι χειρίζεται την τύχη της Κ.Δ. και του Ελληνισμού της Κύπρου.

Τις απόψεις μου συμμερίζονται χιλιάδες Έλληνες της Κύπρου. Χιλιάδες άλλοι έχουν τις αντίθετες απόψεις και τον εμπιστεύονται. Άλλοι τον καλούν και τον παροτρύνουν να κάνει κι άλλες παραχωρήσεις και να πλησιάσει περισσότερο τις τουρκικές θέσεις για να εξευρεθεί λύση.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτήν τη στιγμή ο Νίκος Αναστασιάδης είναι ΠτΔ και μας εκπροσωπεί στην πενταμερή διάσκεψη με στόχο την εξεύρεση λύσης. Διαφωνούμε με τους στόχους του. Διαφωνούμε με τις παραχωρήσεις του. Διαφωνούμε με την πενταμερή διάσκεψη, από την οποία απουσιάζει η Κ.Δ. Διατηρούμε το δικαίωμα να διαφωνούμε εντελώς με τον Νίκο Αναστασιάδη και τις θέσεις του.

Όμως, αναγνωρίζουμε ότι θεσμικά είναι ο εκπρόσωπός μας στις διαπραγματεύσεις για λύση του Κυπριακού, έστω κι αν διαφωνούμε μαζί του. Δεν έχουμε υποχρέωση να συμφωνούμε μαζί του. Έχουμε το δικαίωμα να διαφωνούμε μαζί του και έχουμε το δικαίωμα να καταψηφίσουμε στο δημοψήφισμα τη λύση που θα αποδεχτεί. Όμως έχουμε υποχρέωση να τον στηρίζουμε έναντι των Τούρκων. Έχουμε υποχρέωση να μην υποσκάπτουμε τη διαπραγματευτική του θέση, αλλά να την ενισχύουμε. Έχουμε υποχρέωση να του προσφέρουμε στήριξη, όταν τον αντιμάχονται οι Τούρκοι και οι σύμμαχοί τους. Η υπόσκαψή του όταν βρίσκεται στις συνομιλίες δεν είναι δικαίωμά μας. Αντίθετα. Η ενίσχυσή του είναι υποχρέωσή μας.

Θεωρώ ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης που διαφωνούν με τη λύση που επιδιώκει δεν τον υποσκάπτουν, αλλά τον ενισχύουν, όταν διατυπώνουν θέσεις που είναι αντίθετες με τις τουρκικές επιδιώξεις. Μπορεί να στηρίζεται σε αυτές όταν διαπραγματεύεται με τους Τούρκους και να νιώθει ενισχυμένος. Όπως ένιωθε ο Καραμανλής, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου διατύπωσε την ακραία θέση «βυθίσατε το Χώρα».

Τα κόμματα που δεν αποδέχονται τις υποχωρήσεις που έκαμε ο ΠτΔ, που απορρίπτουν το πλαίσιο Γκουτέρες, που δηλώνουν ότι δεν αποδέχονται την ΔΔΟ και την κυριαρχική ισότητα, που δηλώνουν ότι δεν αποδέχονται την εκ περιτροπής προεδρία, δεν υποσκάπτουν ούτε αποδυναμώνουν τον ΠτΔ. Αντίθετα ενισχύουν τη διαπραγματευτική του θέση, έναντι της τουρκικής αδιαλλαξίας. Και έτσι πρέπει να βλέπει και να αξιοποιεί τις διαφωνίες ο ΠτΔ.

Αντίθετα οι παροτρύνσεις και οι πιέσεις για να αποδεχτεί το κεκτημένο των συνομιλιών και την κυριαρχική ισότητα, τη συζήτηση για τους υδρογονάνθρακες, την αποδοχή συνομοσπονδιακών διευθετήσεων αποδυναμώνουν τη διαπραγματευτική του θέση και ενισχύουν την τουρκική αδιαλλαξία.

Για τους πιο πάνω λόγους, θεωρώ ότι με τις δηλώσεις και τις προτροπές τους ο Αβέρωφ Νεοφύτου και ο Άντρος Κυπριανού υποσκάπτουν τη διαπραγματευτική θέση του ΠτΔ και ενισχύουν την τουρκική αδιαλλαξία και τις τουρκικές θέσεις.