«Σαν εκμέκ κανταΐφι μας βλέπουν οι Τουρκομάνοι Ογούζοι»

Με μεγάλη μου έκπληξη διαπιστώνω πως αντί να κάνουμε τεμενάδες και να ευγνωμονούμε τον νέο Σουλτάνο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος για άλλη μια φορά δεν δίστασε να παρουσιάσει τις αποκρουστέες προθέσεις του για την μορφή της «λύσης» που επιδιώκει, εμείς τον ονειδίζουμε και τον πετροβολούμε!

Απονήρευτα, χρόνια νεφελοβατούμε και ονειρευόμαστε πως θα βρεθεί μια «έντιμη» και «αμοιβαία αποδεκτή λύση» στην βάση της οποίας θα ζήσουμε ειρηνικά με τους «καταπιεσμένους»Τουρκοκύπριους αδελφούς μας…

Ο Πασά Αφέντης της Ανατολικής Μεσογείου όμως, με την αμάραντη εμμονή του να θέλει αναβιώσει την Οθωμανική αυτοκρατορία, έχοντας μοναδικό στόχο να μεγαλουργήσει και να ικανοποιήσει τον παθολογικό του αυτοερωτισμό, λογάριασε χωρίς τον ξενοδόχο. Κατά την ταπεινή μου εκτίμηση, τα έχει κάνει μούσκεμα! Κι ας μειδιούν μερικοί με τα γραφόμενα μου. Μπορεί να συνεχίζει να κάνει τον καπάνταη και το παίζει σκληρό αντράκι, στην ουσία όμως βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο…

Αυτό που σίγουρα κατάφεραν ο Σουλτάνος και το τσιράκι του είναι να προσγειώσουν τους «Μαρμαρένιους Βασιλιάδες» της Κύπρου και της Ελλάδας, οι οποίοι νεφελοβατώντας, χορεύοντας ζεϊμπέκικο και χαϊδεύοντας τους Τούρκους με βελούδινα γάντια, πίστεψαν πως θα μπορούσαν να κατευνάσουν το θεριό· πετυχαίνοντας μια λύση win win και για τις δύο «κοινότητες».

«Τα αφανή, τοις φανεροίς τεκμαίρου!»… Αυτά που δεν φαίνονται να τα συμπεραίνεις με βάση αυτών που φαίνονται…

«Αυτά» λοιπόν, που για τους πλείστους «εστεμμένους Ρηγάδες» της Κύπρου και της Ελλάδας ήταν χρόνια «αφανή, ασαφή, θολά και αδιόρατα»… τώρα φωτίστηκαν με πολύχρωμα φαντεζί νέον φώτα. Ο θρασύγλωσσος Σουλτάνος, γράφοντας στα μαντζαφλέρια του τα Ηνωμένα Έθνη, το Διεθνές δίκιο την Αμερική και βάλε, με την τελευταία ενέργεια του στην αλυσόδετη Αμμόχωστο, αυθαδόστομα ντοκουμένταρε τις πραγματικές του προθέσεις…

Βέβαια για να «δει» κάποιος κάτι, πρώτα πρέπει να βγάλει το κεφάλι του από την άμμο. Να σταματήσει να στρουθοκαμηλίζει κι αυταπατώμενος να πιστεύει πως η Τουρκία θα συμφωνούσε σε μία «δίκαιη» και «αμοιβαία αποδεκτή λύση». Γιατί η λύση την οποία η Τουρκία καλομελετημένα επιδιώκει, δεν είναι άλλη από το να καταστήσει την Κύπρο προτεκτοράτο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και να την εντάξει στο σουλτανάτο της. Ομολογουμένως, με αξιοζήλευτη συνέπεια, όλα αυτά τα χρόνια η Τουρκική εξωτερική πολιτική ακολουθεί την ίδια αταλάντευτη ρότα. Την ίδια στρατηγική… Ούτε ένα ρούπι δεν έχει μετακινηθεί από τις αρχικές της προθέσεις και σχεδιασμούς!

Ενώ εμείς;

Κυνηγημένοι από την «κατάρα της Εκάβης» που θέλει τους Αχαιούς «να σφάζονται μεταξύ τους», μετά από αναρίθμητα λάθη επιτρέψαμε στους Τούρκους να βάλουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την επιδιωκόμενη γι’ αυτούς «λύση» δύο κρατών!

Σαν ρομαντικός δον Κιχώτης που είμαι θα μπορούσα να αποδεχθώ πως από την στιγμή που δεν είχαμε την στρατιωτική ισχύ να τα βάλουμε με την Τουρκία, καλά κάναμε και αποδεχθήκαμε την Ομοσπονδιακή λύση που μας πρότεινε ο Ντενκτάς. Τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε…;

«Beggars can’t be choosers»

…λένε οι πολυΐστωρες προφεσόροι του Κέιμπριτζ! Όχι πως έχω πάει ποτές μου στο κυριλάτο αυτό Αγγλικό πανεπιστήμιο. Ούτε απ’ έξω δεν έχω περάσει. Απλά κάτι άρπαξε τ' αφτί μου σαν έπλενα πιάτα σ ένα φαστφουντάδικο στο Γουέστ Έντ του Λονδίνου, όπου δούλευα για να βγάλω το χαρτζιλίκι μου.

«Οι ζητιάνοι δεν έχουν την πολυτέλεια να επιλέγουν»…

Έτσι κι εμείς, ακολουθώντας την μοίρα των ηττημένων γίναμε «μαλιστάκες» κι «ανδράποδα» των πολυεθνικών συμφερόντων. «Γιέσμαν» σε όλα όσα μας πρόσταζαν να κάνουμε οι μετρ της παγκόσμιας πολιτικής σκακιέρας. Και εθελοτυφλώντας, ξεκινήσαμε ατέρμονες συνομιλίες με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας (τάχατες) φιλοδοξώντας πως θα καταλήξουμε σε ένα αξιοπρεπή συμβιβασμό.

Θυμάμαι, μετά την συνέντευξη που πήρα από τον Ραούφ Ντενκτάς όπου δημόσια αποδέχτηκε πως οι αγνοούμενοι της Κύπρου «έχουν σφαγιαστεί εν ψυχρώ από τους Τούρκους εισβολείς», και μετά την τεράστια παγκόσμια προβολή που είχε η πρωτοφανής αυτή δήλωση του Τουρκοκύπριου ηγέτη, όταν ρώτησα τον τότε Πρόεδρο μας κύριο Γλαύκο Κληρίδη γιατί δεν στήσαμε την Τουρκία και τον Ντενκτάς στο σκαμνί για το στυγερό «έγκλημα πολέμου» που διέπραξαν, ο ιδιαίτερα αγαπητός Πρόεδρος απάντησε με θλίψη: «Σταύρο μου αν βγάλουμε τον Ντενκτάς από την μέση, με ποιον θα συνομιλώ για να λύσω το πρόβλημα μας;»

Βλέπετε, ακόμα και ο Γλαύκος Κληρίδης ζούσε με την ψευδαίσθηση πως μια «αμοιβαία αποδεκτή λύση» ήταν μπορετή! Το ίδιο πίστεψαν και οι πλείστοι ναΐφ και απονήρευτοι Έλληνες της Κύπρου. Ανάμεσα τους και η αφεντιά μου…

Αξιότιμοι κύριοι Κυριάκο Μητσοτάκη και Νίκο Αναστασιάδη…

Το μύθευμα μιας «έντιμης ειρηνικής διευθέτησης» έχει καταρρεύσει οριστικά. Επαναλαμβάνω κι ας γίνουμε κουραστικός. Ο Ταγίπ Ερντογάν και το γιουσουφάκι που έχει δεμένο στις ζαρτιέρες του – ο Ερσίν Τατάρ - με τις τελευταίες ενέργειες τους στην Αμμόχωστο έχουν βάλει ταφόπετρα στις «ειρηνικές διαπραγματεύσεις». Δεν έχουμε την πολυτέλεια να συνεχίσουμε να ονειροβατούμε άλλο. Καιρός να βγάλουμε τις παρωπίδες και να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα με ρεαλισμό. Με ευσεβοποθισμό, τεμενάδες και χειροφιλήματα δεν λύνεται το Κυπριακό πρόβλημα. Έφτασε η στιγμή να αλλάξουμε πλεύση και ντιρεκτίβα…

Στην προσπάθεια μας να κατευνάσουμε το θεριό δώσαμε τα πάντα στους Τούρκους. Το μόνο που καταφέραμε με τον ενδοτισμό μας είναι να ανοίξουμε την όρεξη στις Άρπυιες. 

Στο μενού του μεζεδάδικου τους οι Τούρκοι δεν έχουν μόνο την Κύπρο. Την Κύπρο την έχουν για ορντέβρ. Πρώτο πιάτο! Κυρίως πιάτο έχουν το Καστελόριζο, την Κρήτη, το Αιγαίο και την Θράκη… Σαν εκμέκ κανταΐφι μας βλέπουν οι Τουρκομάνοι Ογούζοι. Λιγουρεύονται την γης και τις θάλασσες μας και τους τρέχουν τα σάλια!

Αξιότιμοι κύριοι Κυριάκο Μητσοτάκη και Νίκο Αναστασιάδη…

Στους ώμους σας κουβαλάτε την τεράστια ευθύνη να σώσετε την γραικολογιά από τους κουρσάρους. Και μιας και το έφερε η κουβέντα αξιότιμε κύριε Μητσοτάκη, η Ρωμιοσύνη δεν ξεκινά απ’ το Καστελόριζο. Από την Πέτρα του Ρωμιού που έριξε ο Δίας μεσοπέλαγα αρχινά και φτάνει μέχρι τις δαντελωτές ακρογιαλιές της Κερύνειας! Σιδηρούν παραπέτασμα του Ελληνισμού είναι  το πολύπαθο νησί της Κυθέρειας θεάς Αφροδίτης, από όπου ο Ζήνων ο Κιτιεύς μεταξύ άλλων έγραψε και το έργο «Περί του Καθήκοντος». Έργο το οποίο ανεπιφύλακτα σας συστήνω να διαβάσετε αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδος. Γιατί το Κυπριακό πρόβλημα δεν «κείται μακράν» όπως ανεντρόπιαστα ξεστόμισε κάποιος Έλληνας «εθνοσωτήρας». Και ούτε η σωτηρία του Ελληνισμού της Κύπρου είναι επιλογή…

Είναι «καθήκον» αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ!

Η αιμορραγούσα Αφροδίτη η Κυπρογενέα, προδομένη από τους πάντες, συνεχίζει να μουγκανίζει σαν Μανιάτισσα μοιρολογίστρα, καρτερικά αναμένοντας πως η μητέρα πατρίδα κάποια στιγμή θα την λυτρώσει απ’ των βαρβάρων το στραγγάλισμα.

Και εσείς αξιότιμε κύριε Αναστασιάδη φέρετε ακέραια την ευθύνη να θωρακίσετε την άμυνα της Κύπρου. Μια αποτρεπτική στρατιωτική δύναμη δεν είναι απλά αναγκαία. Επιβάλλεται αν θέλουμε να σώσουμε τους Αχαιούς της Κύπρου από τα γαμψά νύχια των Αρπυιών…

Παραδοθήκαμε και παραδώσαμε στους Τουρκοκύπριους τα πάντα. Εδάφη δυσανάλογα με την πληθυσμιακή τους πυκνότητα, ισότητα στην διαχείριση της εσωτερικής διακυβέρνησης, εκ περιτροπής προεδρία, αφαιρέσαμε το δημοκρατικό δικαίωμα των προσφύγων να ψηφίζουν, παραδώσαμε την επιλογή εγκατάστασης στους Γκρίζους Λύκους και στους ξενομερίτες σφετεριστές των περιουσιών μας κι ασημώσαμε τους κλέφτες με ένα σωρό πουρμπουάρ σε μια αλυσιτελή προσπάθεια να ημερέψουμε τον Μινώταυρο…

Σιγά-σιγά δώσαμε τα πάντα στους Ογούζους. Το μόνο που έμεινε να τους χαρίσουμε είναι την «εκλιπούσα Κυπριακή Δημοκρατία».

Δεν είμαι μαθηματικός. Γνωρίζω όμως πως από την στιγμή που έχουμε επιχειρήσει τα πάντα και αποτύχαμε παταγωδώς, δια της «εις άτοπον απαγωγής» η μόνη άλλη επιλογή που μας απέμεινε είναι να κάνουμε στροφή 180 μοίρες.

Οφείλουμε…

• Να διασφαλίσουμε την κρατική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας
• Να επανατοποθετήσουμε τις διαπραγματεύσεις στην βάση «εισβολής και κατοχής» στηριζόμενοι στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών
• Να θωρακίζουμε την άμυνα μας εκ παραλλήλου με την Ελλάδα
• Να ενισχύουμε περαιτέρω τις σχέσεις μας με την Αμερική, Ισραήλ, Γαλλία και Αίγυπτο και αν είναι δυνατόν, με τις χώρες αυτές, να συνάψουμε αμυντικές συμφωνίες
• Να αναμένουμε…

Ναι! Να αναμένουμε…

Η «Γαλάζια Πατρίδα» την οποία προσπαθούν να θεμελιώσουν οι Τούρκοι στις θάλασσες μας είναι χτισμένη πάνω σε κινούμενη άμμο. Οι εχθροί του σουλτάνου καραδοκούν. Επαναλαμβάνω κι ας συνεχίζουν να μειδιούν ορισμένοι...

Ο Ερντογάν τα έχει χαμένα. Ο άκρατος ναρκισσισμός και φιλαυτία του έγιναν μπούμερανγκ το οποίο απειλεί να τον κατατροπώσει. Αργά η γρήγορα το όραμα του θα κατάρρευση σαν χάρτινος πύργος. Αυτό που έχουμε υποχρέωση να κάνουμε είναι να αξιοποιήσουμε τις ευνοϊκές για μας συγκυρίες και να μπούμε στην αντεπίθεση… Όπλα μας έχουμε το Διεθνές δίκαιο και ασπίδα μας την υποστήριξη από τα περισσότερα κράτη της περιοχής μας, τα συμφέροντα των οποίων την ιστορική αυτή στιγμή ομοφρονούν με τα δικά μας…

Θέλω να πιστεύω πως ανεξάρτητα από τις πολιτικές μας τοποθετήσεις και διαφορές, αυτό που πραγματικά αποζητούμε όλοι είναι την απελευθέρωση της πατρίδας μας. ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της πατρίδας μας. Ευκατάβλητοι όμως από ηττοπάθεια αντιμετωπίζουμε τον οχτρό με ραγιαδισμό. Σκύψαμε το κεφάλι.  Φοβόμαστε να κοιτάξουμε το θεριό στα μάτια. Φοβόμαστε ακόμα και να αρθρώσουμε την λέξη ελευθερία μην μας αποκαλέσουν τρελούς!

Για να κερδίσουμε την αυτοπεποίθηση μας πρώτα πρέπει να απαλλαγούμε από την ψυχική υποταγή και την δουλοπρεπή μας νοοτροπία. Να αποσείσουμε το αίσθημα του ραγιά. Να σταματήσουμε να κάνουμε τεμενάδες και κωλορεβερέντζες στους Τούρκους, στους Άγγλους και στους Γερμανούς και με σημαία το ΔΙΚΙΟ να αξιοποιήσουμε την «δυσφορία» που έχει προκαλέσει η Τουρκία στην περιοχή μας. «Δυσφορία» η οποία με μαθηματική ακρίβεια οδηγεί την Τουρκία και τον Ερντογάν στα Τάρταρα της καταστροφής…

* Συγγραφέας, Συνθέτης, Παραγωγός & Σκηνοθέτης, Επίτιμος Καθηγητής, Δημοσιογράφος, Πρόεδρος του συνδέσμου «Χάρισμα», Μέλος της UNESCO τεχνών, λόγου και επιστημών Ελλάδος