Γενικοί Ιατροί και επισκέψεις δικαιούχων

Έχω ακούσει πολλές φορές ότι, σύμφωνα με τη φιλοσοφία και την αρχιτεκτονική του Γε.Σ.Υ., οι Προσωπικοί Ιατροί (Π.Ι.) αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά του συστήματος.

Πιστεύω ότι ο ρόλος του προσωπικού γιατρού, με ειδικότητα την παθολογία ή τη γενική ιατρική, αλλά και με πιστοποιητικό δικαιώματος άσκησης δραστηριοτήτων γενικής ιατρικής είναι σήμερα ξεπερασμένος. Θεωρώ όμως ότι οι προσωπικοί γιατροί ή καλύτερα οι γιατροί Γενικής Ιατρικής (Γ.Ι.) είναι σημαντικοί και απαραίτητοι σε ένα σύστημα υγείας. Είναι αυτοί που θα αντιμετωπίσουν το πρώτο σύμπτωμα ασθένειας και τη διερεύνησή του. Αυτοί θα αποφασίσουν ποιο είναι το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει ο ασθενής και να αποφασίσουν τον τρόπο με τον οποίο θα το αντιμετωπίσουν. Με συνταγογράφηση φαρμακευτικής αγωγής, με παρακολούθηση των συμπτωμάτων σε επόμενες επισκέψεις, με παραπομπή για άλλες εξετάσεις και αναλύσεις ή και εισαγωγή σε νοσοκομείο για ενδονοσοκομειακή περίθαλψη. Σε τελευταία διάγνωση μπορεί ο Γ.Ι. να αποφασίσει την παραπομπή του ασθενούς σε ειδικό γιατρό, αν η περίπτωση χρειάζεται ειδικότητα της ιατρικής, π.χ, σε χειρουργό, σε ορθοπεδικό, σε ενδοκρινολόγο, σε πνευμονολόγο, σε γαστρεντερολόγο κ.λπ. Για τούτο πιστεύω ότι όλοι οι Γενικοί Ιατροί θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα προσφοράς ενδονοσοκομειακής περίθαλψης σε οποιοδήποτε νοσοκομείο. Έτσι π.χ, ο Γενικός Ιατρός θα κάμει εισαγωγή ενός ασθενούς με εμφανή πάθηση, όταν χρειάζεται ορό και παρακολούθηση για μια ή δύο νύκτες για κάποιαν απλή περίπτωση. Αν ο ασθενής χρειάζεται κάποια ειδική αντιμετώπιση, τον παραπέμπει σε ειδικό γιατρό και οι υπηρεσίες υγείας συνεχίζονται με ενδονοσοκομειακή περίθαλψη και παρακολούθηση ειδικού ή ειδικών γιατρών.

Όπως όμως λειτουργούν σήμερα οι Π.Ι., αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά πολλών προβλημάτων. Πολλοί έχουν εγγράψει μεγάλο αριθμό δικαιούχων και δεν μπορούν να τους εξυπηρετήσουν. Είναι αδιανόητο να περιμένει κάποιος μέρες ή μήνες για να τον δει ο Π.Ι. του. Έχουμε επίσης τις διαφωνίες γιατρών και δικαιούχων για τα παραπεμπτικά. Στις διαφωνίες αυτές συνήθως υποκύπτει ο γιατρός για να αγοράσει τον καβγά και να μη χάσει τον ασθενή του.

Προσωπικά έχω τις πιο κάτω εισηγήσεις για τις υπηρεσίες και τις αμοιβές των Γ.Ι.

  1. Οι Π.Ι. να ονομαστούν Γενικοί Ιατροί, (Γ.Ι.). Να είναι εγγεγραμμένοι στον ΟΑΥ και να έχουν μια βασική μηνιαία αμοιβή, ίδια σε όλους ή ανάλογη με τα προσόντα τους.
  2. Οι Γενικοί Ιατροί να έχουν μία δεύτερη αμοιβή για κάθε επίσκεψη δικαιούχου.
  3. Όλοι οι δικαιούχοι να έχουν δικαίωμα να επισκέπτονται όποιο Γενικό Ιατρό επιθυμούν και αν δεν μείνουν ικανοποιημένοι να έχουν τη δυνατότητα δεύτερης γνώμης από άλλο Γενικό Ιατρό. Με τη διευθέτηση αυτή θα λυθεί το πρόβλημα της αδυναμίας για εξυπηρέτηση που παρουσιάζουν οι γιατροί με εγγεγραμμένους πάρα πολλούς δικαιούχους. Θα παραμείνει μόνο το πρόβλημα των παραπεμπτικών. Σχετικά με τον όρο «οικογενειακός γιατρός» νομίζω ότι οι περισσότεροι δικαιούχοι θα έχουν τον οικογενειακό τους Γ.Ι., αλλά θα έχουν το δικαίωμα να επισκεφθούν άλλο γιατρό, αν ο δικός τους δεν μπορεί να ανταποκριθεί, όταν τον χρειαστούν.
  4. Με την αλλαγή που προτείνω, ο ΟΑΥ θα μπορεί να διευθετήσει και το θέμα των διανυκτερευόντων ή διημερευόντων Γενικών Ιατρών σε κάθε πόλη ή περιοχή με επιπρόσθετη αμοιβή, όπως συμβαίνει και με τους φαρμακοποιούς.
  5. Με τη διευθέτηση αυτή ο ΟΑΥ θα μπορεί να ορίσει κάποιες ειδικότητες γιατρών, που δεν θα χρειάζεται παραπεμπτικό για να τους επισκεφθεί ένας δικαιούχος κι έτσι δεν θα χρειάζεται επίσκεψη στον Γενικό Ιατρό, όπως συμβαίνει με επίσκεψη γυναικών σε γυναικολόγους. Τέτοιες ειδικότητες μπορεί να είναι ο οφθαλμίατρος, ο ωτορινολαρυγγολόγος, ο δερματολόγος, κ.ά.
  6. Χωρίς παραπεμπτικό ή με ανοικτό παραπεμπτικό θα πρέπει να μπορούν να επισκέπτονται τον γιατρό της ειδικότητας που τους παρακολουθεί χρόνιοι ασθενείς, ειδικότητα ανάλογα με την ασθένεια. Π.χ. καρδιολόγος, νεφρολόγος, ενδοκρινολόγος κ.λπ.

Εκείνο που πρέπει να διαφυλαχθεί ως η κόρη οφθαλμού του Γε.Σ.Υ. είναι ο μονοασφαλιστικός του χαρακτήρας και η νομοθετημένη αλληλεγγύη, ο καθένας εισφέρει ανάλογα με τα εισοδήματά του και απολαύει υπηρεσιών υγείας ανάλογα με τις ανάγκες του.