«Δεν βλέπουν φως στο τούνελ»

Το μείζον θέμα του διαχρονικού προβλήματος των συνοδών παιδιών με αναπηρίες στην Μέση Ενιαία Εκπαίδευση τέθηκε για άλλη μια φορά στην Επιτροπή Παιδείας της Βουλής.

Τα προβλήματα που προκύπτουν, πολλά, αλλά χωρίς πρόθεση να δοθούν πραγματικές και οριστικές λύσεις, όπως αποδεικνύουν και οι συνεχείς συζητήσεις στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.

Τα ζητήματα που απορρέουν από το υφιστάμενο καθεστώς εργοδότησης σχολικών βοηθών/συνοδών παιδιών με ειδικές ανάγκες είχαν συζητηθεί και τον Ιούλιο στην Επιτροπή Παιδείας της Βουλής, η οποία απηύθυνε έκκληση προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να παρέμβει, ούτως ώστε, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, τα παιδιά αυτά να έχουν έναν συνοδό ή συνοδούς στα σχολεία τους.

Ωστόσο, το πρόβλημα παραμένει, αφού δεν έχουν όλα τα παιδιά τον κατάλληλο γι’ αυτά συνοδό, την ώρα μάλιστα που η σχολική χρονιά έχει ήδη αρχίσει.

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Συνοδών τόνισε στην Επιτροπή ότι λαμβάνει συνεχώς κλήσεις για παιδιά που χρειάζονται συνοδό.

Τα προβλήματα, όμως, δεν τελειώνουν εκεί.

Ποιοι είναι οι άνθρωποι που εργοδοτούνται ως συνοδοί παιδιών με αναπηρία; Ποια είναι τα κριτήρια για να εργοδοτηθούν και ποιες οι υποχρεώσεις τους;

Ούτε κριτήρια υπάρχουν για την επιλογή τους, πέρα από το απολυτήριο λυκείου, και οι υποχρεώσεις τους υπερβαίνουν κατά πολύ τον πενιχρό μισθό τους.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Επιτροπής Παιδείας της Βουλής, Παύλο Μυλωνά, εργάζονται χωρίς κοινωνικές ασφαλίσεις, με πολύ χαμηλό μισθό και, μόλις βρουν κάτι μόνιμο και σαφώς δελεαστικότερο, «εγκαταλείπουν» το «επάγγελμα» του συνοδού παιδιών με αναπηρία.

Ο κ. Μυλωνάς ανέφερε πως οι συνοδοί σήμερα είναι ανεκπαίδευτοι σ’ ένα λειτούργημα που επιβάλλει εξειδικευμένη γνώση και ευαισθησία. Μάλιστα, η μόνη εκπαίδευση που ελάμβαναν παλαιότερα ήταν την ημέρα του εκπαιδευτικού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όπως είπε ο κ. Μυλωνάς, το τηλεφώνημα που έλαβε από δασκάλα στη Σχολή Τυφλών, όπου «παιδί στη σχολή επικοινωνεί μόνο με άγγιγμα σε συγκεκριμένα σημεία, κάτι που κατάφερε να κατακτήσει μετά από πολύ κόπο και χρόνο περίπου 7-8 χρόνων. Δηλαδή αν θέλει να φάει θα την ακουμπήσει στον ώμο. Αντιλαμβάνεστε τι θα γίνει αν βάλουν έναν οποιοδήποτε άνθρωπο χωρίς εκπαίδευση να προσέχει το συγκεκριμένο παιδί; Το παιδί θα ουρλιάζει δεν θα ξέρει πώς να συμπεριφερθεί».

Όπως φάνηκε από τα λεγόμενα του κ. Μυλωνά, αλλά και όσα διημείφθησαν στη συνεδρίαση της Επιτροπής, ενώ όλοι συμφωνούν για το τι πρέπει να γίνει… τελικά αυτό δεν γίνεται.

Το χρηματικό ποσό που απαιτείται για να λάβει οριστικό τέλος ένα διαχρονικό πρόβλημα δεν διατίθεται, με τον κ. Μυλωνά να κάνει λόγο για θέμα προτεραιοτήτων. Ερωτηθείς τι πρέπει να γίνει για να λυθεί το πρόβλημα, τόνισε ότι πρέπει να πέσουν οι μάσκες και η Πολιτεία να διαθέσει χρήματα για τα παιδιά με αναπηρίες και τους συνοδούς, από τις σπατάλες του κράτους. Για την εκπαίδευση διατίθενται κάθε χρόνο 1,4 δις ευρώ, εκ των οποίων -σύμφωνα με τον κ. Μυλωνά- το 70% είναι μισθολόγιο.

Ο βουλευτής του ΔΗΣΥ, Γεώργιος Κάρουλλας, τόνισε ότι απαιτείται η βελτίωση του θεσμού των σχολικών συνοδών για τα παιδιά με αναπηρίες. «Υπάρχει η βούληση από πλευράς Κυβέρνησης για επίλυση του ζητήματος».

Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Άντρος Καυκαλιάς, κατήγγειλε κοινωνική αναλγησία και ανεπάρκεια από την Κυβέρνηση για τα παιδιά με αναπηρίες. Ο Υπουργός Παιδείας ζει στον δικό του κόσμο, είπε ο κ. Καυκαλιάς, και πρόσθεσε πως δεν ξέρει και δεν μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα. «Επιβάλλεται να επιμορφωθούν οι συνοδοί και ο τρόπος πρόσληψης και αμοιβών των συνοδών», τόνισε.

Ο βουλευτής της ΔΗΠΑ Αλέκος Τρυφωνίδης δήλωσε ότι αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα η επαγγελματική κατοχύρωση των συνοδών.

«Κέντρο αξιολόγησης παιδιών με αναπηρίες»

Στα θετικά σημειώνεται, ωστόσο, το γεγονός πως στην Επιτροπή Παιδείας της Βουλής, το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε την ίδρυση Κέντρου αξιολόγησης των παιδιών με αναπηρίες, που θα αποτελείται από ομάδα ειδικών, γιατρών, ψυχολόγων και άλλων ειδικών, και θα έχει την ευθύνη και για τους σχολικούς συνοδούς.

Μέχρι στιγμής η Επιτροπή, της οποίας ήταν πρόταση το συγκεκριμένο κέντρο, δεν έχει λάβει οριστικές ημερομηνίες και τα πρακτικά για την ολοκλήρωση του κέντρου.

«Παιδιά ενός κατώτερου Θεού»

Οι γονείς αγανακτισμένοι κάνουν λόγο για παιδιά ενός κατώτερου Θεού. Ζητούν τα αυτονόητα για τα παιδιά τους, με το δίκιο να τους πνίγει και να δημιουργεί την οργίλη αντίδρασή τους. ΟΕΛΜΕΚ και ΠΟΕΔ συμφωνούν πως η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δάσκαλοι πολλές φορές μπαίνουν στον ρόλο του συνοδού είτε γιατί δεν υπάρχει συνοδός είτε επειδή ο συνοδός πρέπει να κάνει κι άλλα πράγματα ή επειδή προσέχει περισσότερα από δύο παιδιά.

Οι γονείς, αποφασισμένοι να αλλάξουν το σκηνικό, αναλαμβάνουν δράση και αύριο Δευτέρα, 10 Οκτωβρίου, θα πραγματοποιήσουν δημοσιογραφική διάσκεψη και διαμαρτυρία για την καταπάτηση του δικαιώματος των παιδιών με αναπηρία στην ενιαία εκπαίδευσ