Πολιτισμός

ART AERI: Γεώργιος Β’

Ο Γεώργιος Β΄ γεννήθηκε στις 19 Ιουλίου 1890 και πέθανε την 1η Απριλίου 1947. Ήταν βασιλιάς της Ελλάδας κατά τα διαστήματα 1922-24, 1935-1947 και Πρωθυπουργός από τις 19 έως τις 22 Απριλίου 1941. Ήταν πρωτότοκος γιος του, τότε πρίγκιπα, διαδόχου και μετέπειτα Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄.

Ο Γεώργιος Β΄ υπήρξε από τις πιο δραματικές φυσιογνωμίες της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Σε γενικές γραμμές ακολούθησε τον πατέρα του, κατά τη διάρκεια της ζωής του. Έτσι, υπηρέτησε στο στρατό ως υπασπιστής του, παρέμεινε στο πλευρό του κατά τη διάρκεια της σύγκρουσής του με τον Βενιζέλο και τον ακολούθησε το 1917 στην εξορία, όταν παραμερίστηκε στη σειρά διαδοχής από τον μικρότερο αδελφό του Αλέξανδρο, κατόπιν απαιτήσεως της Αντάντ και του Βενιζέλου. Επέστρεψε από την εξορία το 1920, μετά την εκλογική ήττα του Βενιζέλου και την παλινόρθωση της Βασιλείας.

Μετά το Στρατιωτικό Κίνημα των Παπάγου, Ρέπα, Οικονόμου στις 10 Οκτωβρίου 1935, που οργανώθηκε από τον Γ. Κονδύλη, καταργήθηκε η Αβασίλευτη Δημοκρατία και επαναφέρθηκε προσωρινά σε ισχύ το Σύνταγμα του 1911. Αυτό έγινε με ψήφισμα της Ε΄ Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης. Επίσης, ορίστηκε το Δημοψήφισμα της 3ης Νοεμβρίου 1935, όπου θα ενέκρινε ή όχι ο λαός την επαναφορά της Βασιλείας. Με το αμφιλεγόμενο, κατά ορισμένους, δημοψήφισμα αποκαταστάθηκε στον θρόνο του.

Το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου 1940, ο Γεώργιος ενημερώθηκε τηλεφωνικά από τον Ιωάννη Μεταξά για το ιταλικό τελεσίγραφο που του επέδωσε ο Ιταλός πρέσβης Εμμανουέλε Γκράτσι. Με διάταγμα που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, ο βασιλιάς ανέλαβε τη γενική αρχηγία των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Στο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό, ο Γεώργιος ανέφερε:

«Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως σάς ανήγγειλε προ ολίγου υπό ποίους όρους ηναγκάσθημεν να κατέλθωμεν εις πόλεμον κατά της Ιταλίας, επιβουλευθείσης την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος. Κατά την μεγάλην αυτήν στιγμήν είμαι βέβαιος ότι κάθε Έλλην και κάθε Ελληνίς θα εκτελέσωσι το καθήκον των και θα φανώμεν αντάξιοι της ενδόξου ημών Ιστορίας. Με πίστην εις τον Θεόν και εις τα πεπρωμένα της φυλής, το Έθνος σύσσωμον και πειθαρχούν ως εις άνθρωπος, θα αγωνισθή υπέρ βωμών και εστιών μέχρι της τελικής Νίκης».

Μετά τη νίκη του στις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946, το φιλοβασιλικό Λαϊκό Κόμμα πίεσε για επίσπευση του δημοψηφίσματος για την επιστροφή του βασιλιά. Αυτό είχε αρχικά τοποθετηθεί για το έτος 1948. Τελικά, έλαβεν χώραν την 1η Σεπτεμβρίου 1946, και εν μέσω Λευκής τρομοκρατίας στην ύπαιθρο. Με 69% υπέρ, έγινε η επαναφορά του Γεωργίου στον θρόνο, όμως απεβίωσε αιφνίδια από καρδιακή ανακοπή. Αρχικά, μάλιστα, λόγω της ημέρας, δεν έγινε πιστευτή η είδηση του θανάτου του. Ετάφη στο βασιλικό κοιμητήριο, στο Τατόι. Ήταν 57 ετών. Επειδή από τον γάμο του με την Ελισάβετ δεν είχε αποκτήσει παιδιά, τον διαδέχτηκε ο αδελφός του, και μέχρι τότε διάδοχος, Παύλος.

Για περισσότερες πληροφορίες αποταθείτε στο www.artaeri.com.

Μακαρίου 71, Λ/σία