Η συνέχιση των συνομιλιών «από εκεί που έμειναν»

Η τελευταία πολιτική θέση της πλειοψηφίας της κομματικής ηγεσίας και ιδιαίτερα του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ είναι μία. Για να σωθεί η Αμμόχωστος και για να αποφύγουμε τη διχοτόμηση, πρέπει να εξευρεθεί λύση. Και λύση θα εξευρεθεί μόνο με συνέχιση των συνομιλιών από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά, δηλαδή, όπως λένε, ένα βήμα πριν από τη λύση. Τα ΜΟΕ είναι η τελευταία προσπάθεια της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ για επανέναρξη των συνομιλιών για διάσωση της Αμμοχώστου. Ιδιαίτερα οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ διατυμπανίζουν ότι πρέπει να εντατικοποιήσουμε τις προσπάθειές μας για συνέχιση των συνομιλιών για λύση ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, για να μη χαθεί το κεκτημένο των συγκλίσεων και το πλαίσιο Γκουτέρες.

Αυτή η θέση είναι μια ωραιοποίηση της τραγικότητας του αδιεξόδου. Και ο πιο αδαής και αισιόδοξος έχει αντιληφθεί, ότι θα εξευρεθεί λύση μόνο αν αποδεχτούμε τις απαιτήσεις της τουρκικής πλευράς.

Αλλά μπορούμε να ρωτήσουμε: Πού μείναμε, όταν οι συνομιλίες διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά; Ποιες είναι οι αποδεχτές συγκλίσεις, που πρέπει να αξιοποιήσουμε για να μπορούμε να συνεχίσουμε; Ποιες είναι οι πρόνοιες του πλαισίου Γκουτέρες, που αποτελούν ευαγγέλιο της λύσης για το ΔΗΣΑΚΕΛ;

Οι απαντήσεις μπορούν να βρεθούν στις ανακοινώσεις και τα πρακτικά του ΟΗΕ για τις συνομιλίες, που έχουν δημοσιευτεί.

Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ αποφάσισε τη διακοπή των συνομιλιών, όταν ο Τσαβούσογλου δήλωσε ότι δεν αποτελούσε δική του θέση ο τερματισμός των εγγυήσεων και της αποχώρησης των στρατευμάτων, θέση που ο Γ.Γ. πίστεψε ότι θα γινόταν αποδεκτή αν την πρότεινε ο ίδιος. Τη θέση αυτή τη διέσπειρε εσκεμμένα και ο συνωμότης Έιντε ως ορθή, για να ξεγελάσει την ελληνοκυπριακή πλευρά. Πρώτο κρατούμενο για την παραμονή στρατευμάτων και τις εγγυήσεις.

Δεύτερο κρατούμενο είναι οι συγκλίσεις. Αυτές οι συγκλίσεις δεν είναι τίποτε άλλο, παρά οι απαράδεκτες υποχωρήσεις των Δ.Χ. το 2013 για δυο συνιστώντα κράτη και ο Ν.Α. το 2014, που τις έκαμε όταν ο Έιντε τον ξεγέλασε, ότι η Τουρκία θα αποδεχτεί τερματισμό των εγγυήσεων και αποχώρηση των στρατευμάτων. Οι υποχωρήσεις αυτές είναι κυρίως η εκ περιτροπής προεδρία και η προτεραιότητα για την ιδιοκτησία των περιουσιών από τους σφετεριστές και άλλες απαράδεκτες υποχωρήσεις. Που τις κατοχύρωσε το πλαίσιο Γκουτέρες.

Τρίτο κρατούμενο είναι το πλαίσιο Γκουτέρες. Είναι η κατοχύρωση των απαράδεκτων υποχωρήσεων του Ν.Α. Φυσικά γίνονται και αναφορές στις εγγυήσεις, τα στρατεύματα, τους Τούρκους υπηκόους, αλλά όλες περιέχουν εποικοδομητικές ασάφειες, που οι Τούρκοι τούς κάνουν διαφορετική ανάγνωση.

Φυσικά η πολύχρονη πείρα μας βεβαιώνει ότι, αν αρχίσουν οι συνομιλίες, η πλευρά μας θα δεχτεί πιέσεις και για άλλες υποχωρήσεις, για να επανέλθει η Τουρκία στις συνομιλίες και στο πλαίσιο λύσης του ΟΗΕ.

Κάποιοι υποψήφιοι για την προεδρία αποδέχονται το πλαίσιο Γκουτέρες και το υπογράφουν ως στρατηγική συμφωνία, αποδέχονται τις «συγκλίσεις» και τη ΔΔΟ με πολιτική ισότητα. Έχουν αυτήν τη δυνατότητα και αυτό το δικαίωμα, εφόσον τα δυο μεγάλα κόμματα έχουν την ίδια θέση. Ο Ν.Χ. αποδέχεται το πλαίσιο Γκουτέρες για συζήτηση. Αυτή η θέση είναι κάτι καλύτερο, από την αποδοχή του.

Ο νέος ΠτΔ κατά τεκμήριο θα είναι ο νόμιμος εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής κοινότητας στις συνομιλίες. Θα έχει δικαίωμα να υποβάλλει και να αποδέχεται προτάσεις για να φτάσει σε λύση.

Από τώρα όμως καλούμε ΟΛΟΥΣ τους υποψηφίους να περιλάβουν μέσα στο πρόγραμμά τους και μία θέση, που δεν θα έχουν δικαίωμα να παραβούν. Πρέπει να δεσμευτούν ότι, σε όποια συμφωνία καταλήξουν και αποδεχτούν, είτε ως τελική λύση είτε ως ενδιάμεση συμφωνία, θα την παρουσιάσουν στον λαό και θα ζητήσουν την έγκρισή του με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ σε δημοψήφισμα. Η δήλωση αυτή πρέπει να είναι νομικά κατοχυρωμένη και να μην έχουν δικαίωμα να την διαφοροποιήσουν. Ο κυπριακός λαός πρέπει να πει το τελευταίο ΝΑΙ ή ΟΧΙ για τη λύση. Μόνο ο λαός έχει δικαίωμα να αποφασίσει αυτοκατάργηση της Κ.Δ. Γιατί αυτή θα είναι η επωδός οποιασδήποτε συμφωνίας, που θα είναι αποτέλεσμα των συγκλίσεων και του πλαισίου Γκουτέρες.