Σκέψεις και προβληματισμοί για τη λύση

Προσωπικά δεν βλέπω πιθανότητα λύσης του Κυπριακού, λόγω της τουρκικής αδιαλλαξίας. Η αδιαλλαξία αυτή οφείλεται στην αμετάκλητη απόφαση της Τουρκίας να ελέγχει ολόκληρη την Κύπρο σε πρώτο στάδιο και να την επανακτήσει σε δεύτερο στάδιο. Για τούτο για την Τουρκία απαραίτητη προϋπόθεση είναι η κατάργηση της Κ.Δ. και η παρθενογένεση δύο κρατιδίων με κυριαρχική ισότητα. Η δική μας πλευρά ελπίζουμε ότι δεν αποδέχεται κατάργηση της Κ.Δ., αλλά μετεξέλιξή της σε ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Για τούτο, το Κυπριακό θα βρίσκεται πάντοτε σε αδιέξοδο, μέχρις ότου αποδεχτούμε τους τουρκικούς όρους, καμουφλαρισμένους με τη γνωστή βρετανική δολιότητα και εποικοδομητική ασάφεια.

Από τις πιο πάνω σκέψεις διαφαίνεται ότι το δίλημμα αποδοχής ή απόρριψης της ΔΔΟ είναι πλαστό και παραπλανητικό. Και τούτο, επειδή και τα κόμματα που έχουν για σημαία τους τη ΔΔΟ θα αντιληφθούν ότι η Τουρκία δεν θα αποδεχτεί ποτέ τη ΔΔΟ, που περιγράφουν τα Ηνωμένα Έθνη. Θα επιμένει σε όρους, που να κατοχυρώνουν την κατάργηση της Κ.Δ., την κυριαρχία της στο κατεχόμενο μέρος και την επικυριαρχία της σε ολόκληρη την Κύπρο. Τέτοια λύση, όμως, αισιοδοξώ ότι δεν θα καταντήσουν να την αποδεχτούν, ούτε ο ΔΗΣΥ, ούτε το ΑΚΕΛ, ούτε ο ανεξάρτητος υποψήφιος, πρώην στενός συνεργάτης του ΠτΔ, που προέρχεται από τον ΔΗ.ΣΥ. Αν όμως την αποδεχτούν, θα την απορρίψει ο λαός στο δημοψήφισμα. Για τούτο πρέπει να απαιτούμε, ότι η λύση, ακόμα και μια στρατηγική συμφωνία, πρέπει να περάσει από δημοψήφισμα.

Απ’ όσα αναφέραμε, φαίνεται ότι το δίλημμα είναι πλαστό, ακόμα και για τους αρνητές της ΔΔΟ. Θα είναι λάθος η απόρριψη της ΔΔΟ από την αρχή. Θα μας καταδικάσουν ότι διαφωνούμε με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, όπως κατηγορούμε σήμερα εμείς την Τουρκία, που απαιτεί δύο κράτη. Φυσικά, κανείς δεν κατηγορεί την Τουρκία ότι σήμερα ζητά λύση δύο κρατών. Ξέρουμε ότι η Τουρκία είναι πάντα στο απυρόβλητο. Και η αυστηρότερη καταδίκη της είναι να την εξισώνουν με το θύμα και να ζητούν αυτοσυγκράτηση και από τα δύο μέρη. Αν όμως η ελληνοκυπριακή πλευρά παραβιάσει, έστω και στο ελάχιστον, απόφαση του ΟΗΕ, αμέσως θα την καταδικάσουν και θα της αποδώσουν όλες τις ευθύνες.

Είναι λοιπόν φανερό ότι η πλευρά μας πρέπει να δηλώνει πάντα ότι ζητά λύση με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σημασία δεν έχει το όνομα της λύσης, αλλά το περιεχόμενο. Και ξέρουμε όλοι ότι, η λύση που σήμερα συζητούν για δεκαπέντε χρόνια τώρα Χριστόφιας και Αναστασιάδης, δεν είναι λύση ομοσπονδίας. Με τις απαράδεκτες υποχωρήσεις τους την έχουν ήδη μετατρέψει σε συνομοσπονδία, με δυο κυριαρχίες και δύο υπηκοότητες και δύο διεθνείς προσωπικότητες, που η εφαρμογή της θα προαπαιτεί κατάργηση της Κ.Δ.

Ευελπιστούμε ότι ένας νέος ΠτΔ θα μπορεί να δηλώνει ότι αποδέχεται τη μετεξέλιξη της Κ.Δ. σε ΔΔΟ, με τις δύο κοινότητες ν’ αποτελούν τις συνιστώσες πολιτείες και να απαιτεί εφαρμογή της με κατοχύρωση του ευρωπαϊκού κεκτημένου και της διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μπορεί ακόμα να ζητήσει από τον ΟΗΕ να αναθέσει σε συνταγματολόγους τον καταρτισμό συντάγματος ΔΔΟ σύμφωνα με τα συνταγματικά πρότυπα, που να είναι συμβατό με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό πρέπει να είναι και δικό μας αίτημα, διαφορετικά σε μερικά χρόνια θα καταστούμε μειοψηφία στην πλευρά μας.

Το σύνταγμα θα τεθεί σε δημοψήφισμα. Αν εγκριθεί, η εφαρμογή του θ’ αποτελεί μετεξέλιξη της Κ.Δ. σε Δ.Δ.Ο. Φυσικά η Τουρκία δεν θα δεχθεί ποτέ ένα τέτοια σύνταγμα. Και θα αποδειχθεί ότι η Τουρκία είναι εκείνη που δεν αποδέχεται λύση ΔΔΟ, αλλά επιδιώκει δήθεν λύση δύο κρατών με κυριαρχική ισότητα, που θα είναι πρώτα νομιμοποίηση της κατοχής και της διχοτόμησης και θα είναι ο προπομπός της τουρκοποίησης.

Σημασία δεν έχει το όνομα της λύσης. Σημασία έχει το περιεχόμενο, η μετεξέλιξη της Κ.Δ. και η εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ελεύθερης διακίνησης, κατοχής και χρήσης περιουσίας. Περιορισμοί θα υπάρχουν μόνο στο δικαίωμα εγκατάστασης. Αυτό νομίζω ότι θα το απορρίψει η Τουρκία, θέλοντας με την εγκατάσταση Τούρκων στο ελληνοκυπριακό κρατίδιο να μεταβάλει τον δημογραφικό χαρακτήρα σε ολόκληρη την Κύπρο.

Τελευταία κόκκινη γραμμή της πλευράς μας δεν είναι η άρνηση της ομοσπονδίας, αλλά η διατήρηση της Κ.Δ. Αν καταργηθεί η Κ.Δ., θα καταστραφεί και ο Ελληνισμός της Κύπρου. Η λύση πρέπει να διασφαλίζει το μέλλον του Ελληνισμού στην Κύπρο σε συνθήκες ασφάλειας και ειρήνης.