Ο νέος πνευματικός ηγέτης…
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου ήταν και είναι ταυτισμένη με την ιστορία και τον πολιτισμό των Ελλήνων αυτού του τόπου. Σήμερα οι πιστοί καλούνται να υποδείξουν, διά της ψήφου τους, εκείνους τους τρεις Ιεράρχες που θα συνθέσουν το λεγόμενο «Τριπρόσωπο». Και στη συνέχεια, η Ιερά Σύνοδος θα εκλέξει έναν εξ αυτών ως τον νέο Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος οφείλει:
- Να είναι συνενωτικός και πνευματικός πατέρας όλων.
- Να είναι μέρος της κοινωνίας, και δη της σύγχρονης, αλλά να μην εμπλέκεται στις άθλιες μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Το αντίθετο, θα πρέπει να είναι η κιβωτός της ηθικής, της εντιμότητας και της αξιοπρέπειας και να σηκώνει στους ώμους του τις αρχές και της αξίες των Ελλήνων και των Ορθόδοξων πιστών και του καθενός γενικότερα.
- Να έχει μεν λόγο στο εθνικό θέμα, αλλά να είναι τεκμηριωμένος και χωρίς διχαστικές ρητορικές εξάρσεις, που δεν αρμόζουν στον πνευματικό του χαρακτήρα.
- Να έχει την ικανότητα να εκπροσωπεί την Εκκλησία της Κύπρου διεθνώς, λαμβάνοντας θέσεις και αποφάσεις για την επίλυση διαφόρων προβλημάτων, που κατά καιρούς προκύπτουν, άλλοτε μεταξύ των Εκκλησιών και άλλοτε ανάμεσα στα Πατριαρχεία.
Πέραν των ανωτέρω, ο νέος Αρχιεπίσκοπος οφείλει να διαχειριστεί την περιουσία της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Κύπρου. Εκ της φύσεώς της θα πρέπει να διακονεύει διάφορους τομείς, που ξεκινούν από την αντιμετώπιση της φτώχιας ώς τη στήριξη της Παιδείας, της Υγείας, της Οικολογίας, των ευάλωτων ομάδων, καθώς και οποιασδήποτε άλλης περίπτωσης που έχει ανάγκη για συνδρομή. Είναι, λοιπόν, επιβεβλημένη η ορθή και διαφανής διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας, η οποία προέρχεται ιστορικά από τον λαό και θα πρέπει να διατίθεται γι’ αυτόν. Και δη για τις νέες γενιές.
Είναι ισχυροί οι δεσμοί της Εκκλησίας με την Κοινωνία και την Πολιτεία, αλλά ζούμε σε κοσμικό κράτος. Και, ως εκ τούτου, μια από τις πρώτες αλλαγές, στις οποίες ο νέος Αρχιεπίσκοπος οφείλει να προβεί, αφορά στη διακριτική και σιωπηρή αποποίηση του Εθναρχικού χαρακτήρα, που ευδοκιμούσε σε άλλες εποχές. Σήμερα, αυτό που χρειάζεται ο κόσμος είναι έναν πνευματικό ηγέτη, ο οποίος δεν θα εμπνέει λόγω των τίτλων του ή των ρητορικών του ικανοτήτων, αλλά, κυρίως, λόγω των πράξεών του. Χωρίς αυλή και χωρίς ίχνος διαφθοράς…
