Από Πλατεία Ελευθερίας την κατάντησαν... Πλατεία μαρτυρίου

Τι κατάντια είναι αυτή, σκάνδαλο των σκανδάλων και ιστορικής πολιτιστικής καταστροφής έναντι 40 εκ ευρώ! Και συνεχίζεται το κακό.

Διάβασα το ειδησεογραφικό του συνάδελφου Βάσου Βασιλείου, «Σημάδια φθοράς στην Πλατεία Ελευθερίας» με φωτογραφίες, 16 Νοεμβρίου 2021 («Φ»). Δέκα μήνες από το δικό μου άρθρο στην «Σημερινή» 8.1.2021«Η καταστροφή της ιστορικής Πλατείας Ελευθερία» και δεν μπορώ να πιστέψω την έκταση της καταστροφής.

Είχα γράψει τότε μεταξύ άλλων:

«Είδα τις φωτογραφίες που δημοσιεύθηκαν για το μεγαλεπήβολο έκτρωμα, σαν και πρόκειται για κάτι το… αξιέπαινο, που τίποτα δεν αποτελεί παρά, ναι μέγα έκτρωμα. Στο οποίο μετέτρεψαν την ιστορικότατη αυτή Πλατεία. Κάθε πέτρα της, κάθε σπιθαμή γης καλύπτει τόσες και τόσες ιστορικές στιγμές αιώνων και ράγισε η καρδιά μου. Για την πόλη μου, όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα.

Η Ιστορία του κάθε τόπου αποτελεί κληρονομιά για τις επόμενες γενιές. Είναι μέρος του “είναι” ενός λαού. Και η ιστορική Πλατεία Ελευθερίας (προηγουμένως Πλατεία Μεταξά, μετανομασθείσα σε Πλατεία Ελευθερίας) στην καρδιά της ελεύθερης Λευκωσίας, έχει γράψει αιώνων ιστορία. Που διατηρείται πλέον σε φωτογραφίες, σε ιδιωτικές συλλογές και τουλάχιστον σε ξένα Αρχεία.

Όπως έγραψαν οι «Τάιμς» του Λονδίνου στις 23.11.1998 για τη σημασία και πυρήνα του Πολιτισμού: «Το να αγνοεί ένας τι συνέβη πριν γεννηθεί είναι σαν να μένει παιδί για όλη του τη ζωή… Τα Έθνη γράφουν την αυτοβιογραφία τους σε τρείς τόμους: στο βιβλίο των πράξεών τους, στο βιβλίο των δηλώσεών τους και στο βιβλίο της τέχνης τους…»

Και στα τρία αυτά βιβλία το δικό μας έθνος απέτυχε παταγωδώς. Στο τρίτο βιβλίο πρέπει να περιλαμβάνεται και η καταστροφή της Πλατείας Ελευθερίας. Από ποιους όμως, πρέπει να ονομασθούν και να ντροπιαστούν κατά τη γνώμη μου. «Name and shame» γιατί διέπραξαν ένα τεραστίων διαστάσεων περιβαλλοντικό «έγκλημα».

Διαβάζοντας το άρθρο του Βάσου Βασιλείου, μόνο σκάνδαλο των σκανδάλων μπορεί ένας να χαρακτηρίσει το βάσανο αυτό της Πλατείας και όχι ... επίτευγμα για βράβευση!

Για χρόνια η μια απίστευτη εξέλιξη μετά την άλλη με αυτό το έργο – καταστροφή! Πόση ανευθυνότητα από τόσους άμεσα εμπλεκόμενους!

Πολιτικοί, εργολάβοι, σύμβουλοι και πάει λέγοντας. Δεν θα έπρεπε σ’ αυτά όλα τα χρόνια που είμαστε μάρτυρες αυτής της τρέλας, κάποιοι να παραιτηθούν; Κάποιοι να τιμωρηθούν παραδειγματικά; Και η αρχική ηλίθια μορφή/σχέδιο του έργου όπως και τα υλικά να αναθεωρηθούν; Αλλά η ξενομανία μ;aς έφαγε κυριολεκτικά. Σε σημείο που δεν μπορούσαν οι πελεκάνοι της Κύπρου να κατασκευάσουν με αγνό ξύλο παγκάκια ανθρώπινα και έπρεπε να μεταφερθούν, άκουσον–άκουσον, από ειδικό εργοστάσιο στην Ιταλία... «έργα τέχνης» με τρία πλοία!!! Που ήδη άρχισε η φθορά τους...

Ήμαρτον Θεέ μου πλέον.

Ανοχή, ατιμωρησία, ασυδοσία σπατάλης δημόσιου χρήματος, ξενομανία και όχι μόνο, κατάντησαν μια ιστορική Πλατεία Ελευθερίας σε Πλατεία βιασμού της ιστορικής της καταβολής. Του φυσικού περιβάλλοντος, σε ένα «εξωγήινο» πράγμα. Σε μια Πλατεία συνεχιζόμενου μαρτυρίου και ακατανόητης πλέον παραφροσύνης.