Λιμουζίνες ή οδοιπορικά
Η δημόσια υπηρεσία παρέχει σε όλους τους υπαλλήλους τρόπους για μετάβαση σε διάφορα μέρη, όταν το απαιτεί το υπηρεσιακό καθήκον. Πολλά τμήματα έχουν οχήματα ή στόλο οχημάτων για ν’ ανταποκρίνονται στα καθήκοντα και στις υπηρεσίες, που έχουν υποχρέωση να προσφέρουν, ή στα καθήκοντα που πρέπει να εκπληρώσουν. Μάλιστα πολλές υπηρεσίες που οι υπάλληλοί τους πρέπει να μεταβαίνουν σε δασικές ή εκτός δρόμου υπηρεσίες διαθέτουν οχήματα ανάλογης χρήσης, διπλοκάμπινα, με κίνηση στους τέσσερεις τροχούς ή άλλου είδους. Για τις μετακινήσεις αυτές οι λειτουργοί των υπηρεσιών αυτών δεν έχουν κανένα πρόβλημα.
Στη δημόσια υπηρεσία υπάρχουν υπάλληλοι, που τα καθήκοντά τους επιβάλλουν καθημερινή σχεδόν μετακίνηση σε διάφορα μέρη και χωριά. Η υπηρεσία έχει λύση και γι’ αυτούς τους υπαλλήλους. Τους πληρώνει κάθε μήνα οδοιπορικά, αφού υποβάλουν αίτηση, στην οποία καταγράφονται τα ταξίδια που πραγματοποίησαν και τα χιλιόμετρα που διήνυσαν. Την αίτηση ελέγχει και υπογράφει ο προϊστάμενός τους. Η αποζημίωση ανά χιλιόμετρο είναι τέτοια, που καλύπτει τα έξοδα των καυσίμων και τα έξοδα για συντήρηση του αυτοκινήτου για τα χιλιόμετρα που διανύει. Το ποσό που λαμβάνει κάποιος υπάλληλος που έχει την ιδιότητα υπαλλήλου που ταξιδεύει (traveling officer), είναι πολύ ικανοποιητικό για τη χρήση του ιδιόκτητου αυτοκινήτου.
Έχω εμπειρία αυτού του ωφελήματος, όταν ήμουν στην υπηρεσία. Είμαι κάτοικος Παραλιμνίου και ως Επιθεωρητής είχα την έδρα μου στη Λάρνακα. Με δικά έξοδα μετέβαινα καθημερινά από το Παραλίμνι στη Λάρνακα, όπου ήταν το γραφείο μου. Από εκεί μετέβαινα καθημερινά σε σχολεία της πόλης και της επαρχίας. Καθημερινά κατέγραφα τα χιλιόμετρα αυτά, τα οποία καταχωρούσα στην αίτηση για τα οδοιπορικά του μήνα. Είχα επίσης δικαίωμα να καταγράφω και τα χιλιόμετρα που διήνυα, για να μεταβώ τα βράδια ή τις Κυριακές ή αργίες σε κοινότητες όπου με προσκαλούσαν για κάποια εκδήλωση σχετικά με τα καθήκοντά μου ή για να εκπροσωπήσω το επαρχιακό γραφείο Παιδείας. Ουδέποτε όμως κατέγραφα ή είχα δικαίωμα να καταγράψω τα χιλιόμετρα που διήνυα για να μεταβώ από το σπίτι μου στο γραφείο μου στη Λάρνακα.
Θεωρώ ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος της Βουλής και οι Υπουργοί πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους υπηρεσιακό όχημα για όλες τις υπηρεσιακές μετακινήσεις τους, για μετακίνηση από το σπίτι στο Γραφείο τους και για προσωπική χρήση. Για όλους τους άλλους δημόσιους λειτουργούς, οποιουδήποτε αξιώματος, είναι παράλογη η διάθεση υπηρεσιακού οχήματος. Άλλωστε οι υπηρεσιακές μετακινήσεις αυτών των λειτουργών είναι ελάχιστες. Για τούτο πιστεύω ότι όλοι οι λειτουργοί του Δημοσίου και ιδιαίτερα οι λειτουργοί με τις κλίμακες 13-16 δεν πρέπει να κατέχουν υπηρεσιακό όχημα. Πρέπει να χρησιμοποιούν τα δικά τους οχήματα για μετάβαση στην εργασία τους. Και κάθε μήνα να υποβάλλουν κατάσταση με τα χιλιόμετρα που αναγκάστηκαν να διανύσουν με το ιδιόκτητο όχημά τους, για υπηρεσιακούς λόγους, για να τους καταβάλλεται επίδομα οδοιπορικών. Κάτι ανάλογο πρέπει να γίνεται και με τους λογαριασμούς των τηλεφώνων, που τους διαθέτει η υπηρεσία. Οι λογαριασμοί αυτοί να αποστέλλονται στο λογιστήριο του Υπουργείου, το οποίο να εξοφλεί τους λογαριασμούς. Δεν νομίζω κανένας πολίτης να διαφωνεί με αυτούς.
Στην Κύπρο πρέπει να θεραπεύσουμε τις αρρωστημένες νοοτροπίες. Δεν μπορεί κάποιος με δοκτοράτο να εργάζεται με μισθό 880 ευρώ και κάποιος άλλος να αμείβεται με πολλαπλάσιο ποσό και να έχει επίδομα παραστάσεως και επίδομα τηλεφώνου ποσό διπλάσιο από τον κατώτατο μισθό. Η απαίτηση για τη χρήση λιμουζινών είναι ένα αρρωστημένο σύμπτωμα μια ανίατης, προς το παρόν, ασθένειας. Θα την θεραπεύσουμε, όταν βλέπουμε ανώτερους υπαλλήλους να χρησιμοποιούν ποδήλατο, όχι για επίδειξη, αλλά γιατί θα το νιώθουν ως καθήκον τους για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής και ως συναίσθημα αλληλεγγύης απέναντι στους συμπολίτες τους. Μερικοί ξένοι ηγέτες το κάνουν.
