Αναλύσεις

Από το 1978 τα σχέδια των ΗΠΑ για αποδυνάμωση της Ρωσίας

Ένας τρίτος δρόμος είναι εφικτός - Αναγκαία η επαναδραστηριοποίηση του Κινήματος των Αδεσμεύτων

Μπροστά στον κίνδυνο ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου ο πλανήτης παρακολουθεί με δέος την κλιμάκωση των συγκρούσεων μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Το χάσμα μεταξύ των δύο στρατοπέδων με επικεφαλής τις ΗΠΑ και τη Ρωσία μεγεθύνεται πολύ επικίνδυνα. Οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στους δύο προαιώνιους αντιπάλους βαθαίνουν, με τις ΗΠΑ να αυξάνουν τον αριθμό των χωρών - δορυφόρων τους, κάποιες εκ των οποίων στο παρελθόν ήταν ουδέτερες ή αδέσμευτες. Με τους επιθετικούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους οι ΗΠΑ κατόρθωσαν να διαμελίσουν χώρες και να δημιουργήσουν κράτη - δορυφόρους τους εντός της Ευρώπης. Ενδεικτικό παράδειγμα η πρώην Γιουγκοσλαβία, όπου τα πλείστα κράτη από τον διαμελισμό της εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ, ενώ ακόμα και η Σερβία, η οποία θρήνησε τα περισσότερα θύματα των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών, φλερτάρει με αυτήν την ιδέα.

Ωστόσο στη Μέση Ανατολή, την Ασία, τη Νότια Αμερική και την Αφρική υπάρχει μια πλειάδα χωρών που δεν είναι πρόθυμες να ενταχθούν σε στρατόπεδα και να γίνουν συμμέτοχοι στην κλιμάκωση των συγκρούσεων. Πόσω μάλλον να είναι συνυπεύθυνοι στην επισιτιστική κρίση και στον πόλεμο των εθνοκτονικών κυρώσεων, που επιβαρύνουν μόνο τους λαούς.

Σήμερα, επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε η επαναδραστηριοποίηση του Κινήματος των Αδεσμεύτων, προκειμένου να τερματισθεί αυτή η παράνοια του πολέμου στην Ουκρανία με την απώλεια χιλιάδων ζωών.

Το Κίνημα των Αδεσμεύτων ή Κίνηση των Αδεσμεύτων, γνωστό με τα αρχικά ΝΑΜ (Non-Aligned Movement), υπήρξε μία διεθνής οργάνωση αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ μεταξύ των Αδεσμεύτων χωρών , των οποίων η πολιτική δεν ευθυγραμμιζόταν με την πολιτική των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ-Ρωσίας). Αποτελείτο από 120 κράτη, ενώ συμμετείχαν και 17 κράτη παρατηρητές.

Βασικοί συντελεστές που ίδρυσαν το Κίνημα το 1961 στο Βελιγράδι: οι Γιόσιπ Μπροζ Τίτο, Γιαβαχαρλάλ Νεχρού, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, Γκαμάλ Αμπτέλ Νάσερ και Σουκάρνο (Ινδονησία). Σκοπός του Κινήματος, σύμφωνα με τη διακήρυξη της Αβάνας το 1978, ήταν να διασφαλίσει «την εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ασφάλεια των αδέσμευτων χωρών στον αγώνα τους ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την αποικιοκρατία, τον ρατσισμό και όλες τις μορφές ξένης επιθετικότητας, κατοχής, κυριαρχίας, ανάμειξης ή ηγεμονίας, καθώς και εναντίον των μεγάλων δυνάμεων και των συνασπισμών ισχύος».

Βέβαια οι ΗΠΑ έκαναν τα πάντα προκειμένου να χτυπηθεί, να περιθωριοποιηθεί και να αδρανήσει το Κίνημα των Αδεσμεύτων. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ την ημέρα που το κόμμα του τον ανακήρυσσε ως υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές του 2023, μίλησε απαξιωτικά και με περιφρόνηση για το Κίνημα των Αδεσμεύτων, ενώ υποκλίθηκε προς τη Δύση. Ασχέτως εάν τόσο αυτός όσο και διάφοροι αποσυνάγωγοι επιχειρούν να αλλάξουν τα «φώτα» της Ιστορίας, εκθειάζοντας τους μακελλάρηδες της Κύπρου, που δεν είναι άλλοι από το τρίδυμο ΗΠΑ-Τουρκία -Βρετανία.

Σήμερα στην Ουκρανία πολεμά το ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας

Σήμερα ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν διεξάγεται όπως ισχυρίζονται ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και Ε.Ε. για τον σεβασμό και την επικράτηση του διεθνούς δικαίου, αλλά για την παντοδυναμία της Αμερικής, η οποία κατόρθωσε να ποδηγετήσει την Ευρώπη, εξωθώντας την σε δυσβάστακτους εξοπλισμούς και σε μια πλήρη εξάρτηση-υποδούλωση.

Οι ΗΠΑ εδώ και χρόνια μεθόδευαν και σχεδίαζαν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και αργότερα της Ρωσίας. Αυτό εξηγεί το γεγονός γιατί όταν κατέρρευσε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και η Ρωσία ζήτησε ένταξη στο ΝΑΤΟ, η απάντηση ήταν κατηγορηματικά αρνητική.

Πολλά γράφτηκαν και λέχθηκαν για ένα σχέδιο κατά της Ρωσίας που εκπόνησε η Rand Corporation.

Η Rand Corporation, με έδρα στην Ουάσιγκτον, είναι «ένας παγκόσμιος ερευνητικός οργανισμός, που αναπτύσσει λύσεις σε προκλήσεις πολιτικής»: έχει έναν στρατό 1.800 ερευνητών και άλλων ειδικών, που στρατολογούνται από 50 χώρες, μιλούν 75 γλώσσες, κατανεμημένοι σε γραφεία και άλλες τοποθεσίες στη Βόρεια Αμερική, Ευρώπη, Αυστραλία και τον Περσικό Κόλπο. Το προσωπικό της Rand στις ΗΠΑ ζει και εργάζεται σε περισσότερες από 25 χώρες.

Η Rand Corporation, η οποία αυτοχαρακτηρίζεται ως «μη κερδοσκοπικός, μη κομματικός οργανισμός», χρηματοδοτείται επίσημα από το Πεντάγωνο, τον στρατό και την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, υπηρεσίες εθνικής ασφάλειας (CIA και άλλες) σε άλλες χώρες και ισχυρούς μη κυβερνητικούς οργανισμούς.

Η Rand υπερηφανεύεται ότι συνέβαλε στην εκπόνηση της μακροπρόθεσμης στρατηγικής που επέτρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες να κερδίσουν τον Ψυχρό Πόλεμο, αναγκάζοντας τη Σοβιετική Ένωση να καταναλώσει τους δικούς της οικονομικούς πόρους στη στρατηγική αντιπαράθεση. Αυτό το μοντέλο ήταν και η έμπνευση για το νέο σχέδιο.

Σύμφωνα με τους αναλυτές της, η Ρωσία παραμένει ισχυρός αντίπαλος για τις Ηνωμένες Πολιτείες σε ορισμένους θεμελιώδεις τομείς. Για να χειριστούν αυτήν την αντίθεση, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να ακολουθήσουν μια κοινή μακροπρόθεσμη στρατηγική, για να εκμεταλλευτούν τα τρωτά σημεία της Ρωσίας.

Οι αναλυτές της Rand εκτιμούν ότι η μεγαλύτερη ευπάθεια της Ρωσίας είναι αυτή της οικονομίας της, λόγω της μεγάλης εξάρτησής της από τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Στον ιδεολογικό και πληροφοριακό τομέα, θα ήταν απαραίτητο να ενθαρρυνθεί η εσωτερική αμφισβήτηση και ταυτόχρονα να υπονομευτεί η εξωτερική εικόνα της Ρωσίας, αποκλείοντάς την από τα διεθνή φόρουμ και μποϊκοτάροντας τις διεθνείς αθλητικές εκδηλώσεις που διοργανώνει.

Στον γεωπολιτικό τομέα, ο οπλισμός της Ουκρανίας θα επέτρεπε στις ΗΠΑ να εκμεταλλευτούν το κεντρικό σημείο της εξωτερικής ευπάθειας της Ρωσίας, αλλά αυτό θα έπρεπε να υπολογιστεί προσεκτικά για να κρατηθεί η Ρωσία υπό πίεση χωρίς να διολισθήσει σε μια μεγάλη σύγκρουση, την οποία θα κέρδιζε.

Στον στρατιωτικό τομέα, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να απολαμβάνουν υψηλά οφέλη, με χαμηλό κόστος και κινδύνους, αυξάνοντας τον αριθμό των χερσαίων στρατευμάτων από τις χώρες του ΝΑΤΟ που συνεισφέρουν στην αμερικανική αντιρωσική εκστρατεία.

Τον Μάιο του 2019, η Rand Corporation, το think-tank του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος, απαρίθμησε έξι επιλογές σε αυτόν τον τομέα:

  1. Οπλισμός της Ουκρανίας.
  2. Αύξηση της υποστήριξης προς τους τζιχαντιστές στη Συρία.
  3. Προώθηση της αλλαγής καθεστώτος στη Λευκορωσία.
  4. Εκμετάλλευση των εντάσεων στον Νότιο Καύκασο.
  5. Μείωση της ρωσικής επιρροής στην Κεντρική Ασία.
  6. Ανταγωνισμός με τη ρωσική παρουσία στην Υπερδνειστερία.

Η υφυπουργός Εξωτερικών για τις Πολιτικές Υποθέσεις, Victoria Nuland, είναι μια τυπική εκπρόσωπος του αμερικανικού βαθέος κράτους, που συμμετέχει σε όλες τις κυβερνήσεις, είτε είναι Ρεπουμπλικάνοι είτε Δημοκρατικοί, με εξαίρεση την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ. Ήταν εκείνη που, το 2001, σήμαινε την επιστράτευση των Συμμάχων για να πάνε να πολεμήσουν στο Αφγανιστάν, παρά την αντίθεση του Γάλλου Προέδρου Ζακ Σιράκ και του Γερμανού Καγκελαρίου Γκέρχαρντ Σρέντερ. Ήταν εκείνη που έσωσε το Ισραήλ στο τέλος του πολέμου κατά του Λιβάνου το 2006, οργανώνοντας μονομερή κατάπαυση του πυρός προκειμένου να το γλιτώσει από την ταπείνωση της στρατιωτικής ήττας. Και ήταν πάλι εκείνη που οργάνωσε την έγχρωμη επανάσταση του Μαϊντάν, το 2014, για να ανατρέψει τον Ουκρανό Πρόεδρο Βίκτορ Γιανουκόβιτς και να τον αντικαταστήσει, μεταξύ άλλων, με Ναζί.

Η Victoria Nuland, σε ένα προκλητικό άρθρο της Foreign Affairs τον Ιούλιο του 2020, «Pin up Poutine», παρέθετε τι πρέπει να κάνει ο επόμενος Αμερικανός Πρόεδρος έναντι της Μόσχας. Αφού παρουσίασε μια Ρωσία σε ερείπια και έναν πολιορκημένο Πούτιν, πρότεινε να διαπραγματευτεί μια νέα Συνθήκη START, να καταπολεμήσει τη χρήση του Διαδικτύου από τους Ρώσους, να υποστηρίξει την ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ (και μετά στο ΝΑΤΟ) και την ένοπλη αντιπολίτευση στη Συρία. Φανταζόταν αμερικανικές επενδύσεις στη Ρωσία για τον εκσυγχρονισμό της χώρας (σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα), δηλαδή υπόδουλη.

Έτσι η Ουάσιγκτον ακολούθησε κατά γράμμα τις προτροπές των εκπροσώπων του βαθέος κράτους: εξόπλισε την Ουκρανία, υποστήριξε τους τζιχαντιστές στη Συρία, επιχείρησε αλλαγή καθεστώτος στη Λευκορωσία, εκμεταλλεύτηκε τις εντάσεις στον Νότιο Καύκασο με την επίθεση του Αζερμπαϊτζάν στην Αρμενία, επιχείρησε να μειώσει την επιρροή της Μόσχας στο Καζακστάν και αναμένεται σύντομα να εξαναγκάσει τη Ρωσία να επέμβει στην Υπερδνειστερία.

Η επαναδραστηριοποίηση του Κινήματος των Αδεσμεύτων καθώς και η αφύπνιση των κινημάτων Ειρήνης μπορεί να γίνει ο τρίτος πόλος για τη σωτηρία του πλανήτη. Να τερματιστούν ο επεμβάσεις και οι πόλεμοι. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει για να σωθεί η ανθρωπότητα από τη επεκτατική πολιτική αυτών που θέλουν να είναι οι κυρίαρχοι του πλανήτη.