Το μαϊττάππιν*

Δύο μέρες τώρα οι Τούρκοι προσπαθούν να πείσουν πως σφύζουν από διάθεση για συνομιλίες προκειμένου να λύσουν τα προβλήματα με την Ελλάδα (φευ!).

Την αλλαγή της ρητορικής σήμανε ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας που από χθες στις Βρυξέλλες άρχισε να «ρίχνει γέφυρες» στον Έλληνα ομόλογό του Νίκο Παναγιωτόπουλο, για την ανάγκη συνομιλιών μεταξύ των δύο χωρών.

Ο Χουλουσί Ακκάρ, συνεχίζοντας, δήλωσε σήμερα πως «η εστίαση σε μια θετική ατζέντα και η μείωση της έντασης θα συμβάλει τόσο στις διμερείς σχέσεις όσο και στην περιφερειακή συνεργασία […] η Τουρκία μπορεί να λύσει τις διαφορές της με την Ελλάδα με διάλογο».

Υπενθυμίζεται πως ο Τούρκος ΥΠΑΜ μόλις πριν τρεις μέρες, «πλακώθηκε» λεκτικά με Έλληνες βουλευτές, οι οποίοι τόλμησαν να του επισημάνουν τα αυτονόητα περί κατοχής στην Κύπρο, περί υπερπτήσεων και επαναλαμβανόμενων παραβιάσεων στο Αιγαίο, και περί του γενικότερου επιθετικού κλίματος που υιοθετεί η Άγκυρα.

Μάλιστα σχετικά με το εν λόγω επεισόδιο, ο κ. Ακάρ επιχείρησε στις σημερινές του «μελιστάλαχτες» δηλώσεις να βάψει το άσπρο – μαύρο, λέγοντας πως «κάναμε την ενημέρωση σε μια ευγενική, διπλωματική γλώσσα που επιλέχθηκε σωστά, χωρίς να προκαλέσουμε κανέναν».

Η μεταμορφωμένη στάση του κ. Ακάρ, υιοθετείται μάλιστα τις τελευταίες δύο μέρες και από τον φιλοκυβερνητικό τουρκικό Τύπο. Επιχειρείται από την Άγκυρα να βγει προς τα έξω ότι η Τουρκία προβαίνει σε «πυροσβεστικές» τοποθετήσεις, για τις φωτιές φυσικά που η ίδια έχει ανάψει με την αναθεωρητική ρητορική και τις επιθετικές της δράσεις…

Ρητορική και δράσεις που σήμαναν συναγερμό σε Ελλάδα και Ευρώπη για ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου.

Πάντως διάφοροι καλοθελητές από το «λόμπι» της άνευ όρων ελληνοτουρκικής φιλίας, έσπευσαν να παρουσιάσουν τις δηλώσεις Ακάρ ως «αλλαγή στάσης της Τουρκίας», «αλλαγή ρότας από Ακάρ», προτάσσοντας μάλιστα την «ειλικρινή» πρόθεση της Άγκυρας για πολιτισμένους τρόπους εύρεσης λύσεων στις ελληνοτουρκικές διαφορές…

Θέλει, όμως, όντως η Τουρκία να ρίξει τους τόνους; Και πόσο ειλικρινής είναι η διάθεσή της για αποκλιμάκωση και συνομιλίες;

Την απάντηση την έδωσε λίγα λεπτά μετά τις δηλώσεις Ακάρ στις Βρυξέλλες, σε τουρκικό έδαφος και συγκεκριμένα μετά την προσευχή της Παρασκευής ο ίδιος ο Ερντογάν: «Όσον αφορά στην Ελλάδα […] δεν θα ξανασυναντηθούμε μαζί τους, ειδικά αν δεν βρεθεί μπροστά μου ένας έντιμος πολιτικός. Έχουμε τελειώσει με τις συνεδριάσεις του Ανώτατου Στρατηγικού Συμβουλίου και δεν θα πραγματοποιήσουμε τη σύνοδο του Ανώτατου Στρατηγικού Συμβουλίου με την Ελλάδα. Δεν θα κάνουμε τη συνάντηση φέτος. Δεν μπορεί να υπάρξει πιο ξεκάθαρη, πιο ανοιχτή απάντηση από αυτό. Η Ελλάδα ας δει πώς θα τα βγάλει πέρα μόνη της».

Από τη μία, δηλαδή, ο Ακάρ ο οποίος βρίσκεται εκτός Τουρκίας και προετοιμάζει το έδαφος για τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ (όπου η Τουρκία λόγω των ελληνοτουρκικών, αλλά κυρίως λόγω του ΒΕΤΟ για ένταξη της Φινλανδίας και Σουηδίας θα βρεθεί απομονωμένη) το παίζει διπλωματικά, πολιτισμένα και όμορφα…

Από την άλλη, ο Ερντογάν βγαίνει από το τζαμί πλημμυρισμένος με τη θεία χάρη του Αλλάχ, και επαναλαμβάνει το «μελιστάλαχτο» «Μητσοτάκης Γιοκ», βάζοντας τέλος στις ολιγόωρες ελπίδες για γεφύρωση του χάσματος…

Η επίσημη ανάγνωση των γεγονότων, καταλήγει πως η τουρκική Κυβέρνηση βρίσκεται υπό πίεση και προσπαθεί με διπλωματικούς ακροβατισμούς και τακτικισμούς αφενός να συσπειρώνει το εκλογικό σώμα στο εσωτερικό και αφετέρου να κρατά ισορροπίες στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων. Κάτι που την οδηγεί στην υιοθέτηση μιας κυκλοθυμικής διπλωματίας.

Επί της ουσίας, αυτό που συμβαίνει είναι πως οι Τούρκοι προσπαθούν «ως είναι το συνήθειό τους, οι απαίσιοι» να μας πιάσουν στο μαϊττάππιν. Το θέμα είναι πόση προθυμία υπάρχει στα καθ ‘ημάς, για να χάψουμε ξανά το τουρκικό μαϊττάππι και να τροφοδοτήσουμε εκ νέου τις ψευδαισθήσεις μας και τις κατευναστικές μας διαθέσεις…

*μαϊττάππιν, το, [από το τουρκικό maytap (οθωμ, mahtab)] κοροϊδία, ειρωνεία, σκώμμα. Σοβαρομιλάς τωρά, οξά ‘πκιαες μας στο μαϊττάππιν; («Θησαυρός της Κυπριακή Διαλέκτου» του Κωνσταντίνου Γιαγκουλλή).