Δεν ξεχνούμε το πραξικόπημα και την εισβολή

Τη Δευτέρα, 15 Ιουλίου 1974, ο χρόνος σταμάτησε, πάγωσε. Το ραδιόφωνο του ΡΙΚ διέκοψε την εκπομπή του και ανακοίνωσε το μεγάλο ψέμα, με το οποίο ξεκίνησε η καταστροφή της Κύπρου. «Η Ε.Φ. ανέλαβε την εξουσία. Ο Μακάριος είναι ήδη νεκρός». Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού πάγωσε. Κατάλαβε ότι η χούντα αποφάσισε να κάνει το πραξικόπημα, που όλοι φοβόμασταν, αλλά όλοι την πιστώναμε με ίχνη λογικής. Γιατί κάθε λογικός άνθρωπος ανέμενε ότι θα ακολουθούσε τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Υπήρξαν όμως και τα αντίθετα συναισθήματα. Τα μέλη της ΕΟΚΑ Β’ και οι υποστηρικτές της άρχισαν τα πανηγύρια. Στους δρόμους εμφανίστηκαν οι πρώτοι ένοπλοι ΕΟΚΑβητατζήδες, που πανηγύριζαν ότι «έπεσε ο τύραννος» και ανέμεναν την ανακήρυξη της Ένωσης, που, σύμφωνα με την πεποίθησή τους, την εμπόδιζε ο Μακάριος για να μη χάσει την προεδρική εξουσία.

Κλειστήκαμε στα σπίτια μας. Κυκλοφορούσαν μόνο όσοι πανηγύριζαν. Άρχισαν οι συλλήψεις και η εκδίκηση των λεγόμενων «ενωτικών». Η χαρά και τα πανηγύρια τους δεν κράτησαν πολύ. Τα διέκοψε και πάλι το ΡΙΚ το Σάββατο το πρωί, που ανακοίνωσε με πολλή καθυστέρηση, και αφού διέκοψε το πρόγραμμα γυμναστικής, ότι οι Τούρκοι έκαμαν εισβολή στην Κερύνεια. Αλεξιπτωτιστές έπεφταν στην Λευκωσία στην περιοχή της Μιας Μηλιάς. Η εθνική καταστροφή είχε αρχίσει.

Η Ε.Φ. έκανε σπασμωδικές κινήσεις επιστράτευσης και το χουντοκρατούμενο ΡΙΚ βεβαίωνε ότι οι εισβολείς αποκρούονταν και τα κουφάρια τους επέπλεαν στη θάλασσα. Όμως στην πραγματικότητα βρίσκονταν ήδη στην Κερύνεια και διέπρατταν εγκλήματα και δολοφονίες για τρομοκράτηση του λαού. Η Ε.Φ. έδιδε εντολές να μην ανταποδώσουν το πυρ, γιατί οι Τούρκοι απλώς «έκαναν άσκηση». Ο φανατισμός των προδοτών, που πολεμούσαν τον Μακάριο και την πολιτική του, δεν είχε όρια.

Θυμάμαι ένα βράδυ εκείνες τις μέρες, όταν μπροστά μου συνάδελφος εκπαιδευτικός, φανατικός αντιμακαριακός, αγκαλιαζόταν με γνωστό μέλος της ΕΟΚΑ Β’, πανηγύριζαν για το πραξικόπημα και ο εκπαιδευτικός φώναξε χαρούμενος: «Επιτέλους το έθνος απαλλάγηκε από τον τύραννο και τώρα θα βρει το δρόμο του». Ποιο δρόμο του; Ακόμα το ΡΙΚ δεν ανακοίνωσε την πανωλεθρία της Ε.Φ. και οι χρήσιμοι ηλίθιοι ανέμεναν την ανακήρυξη της Ένωσης. Τόσο ήταν το μίσος τους για τον Μακάριο, που παρέλυε τη λογική τους.

Μερικοί από αυτούς ακόμα και σήμερα διατείνονται ότι το πραξικόπημα το οργάνωσε ο Μακάριος για να ρίξει τη χούντα. Ότι αυτός, όταν βρισκόταν στο Λονδίνο, συνέφαγε με τον Ετζεβίτ και τον κάλεσε να στείλει στρατό στην Κύπρο για να διώξει τη χούντα.

Όσοι ζήσαμε το μίσος και την τρομοκρατία των ετών 1970-74 θυμόμαστε ακόμα τις εγκληματικές ενέργειες της ΕΟΚΑ Β’, τις δολοφονίες αντιπάλων, τις ανατινάξεις των αστυνομικών σταθμών για «προώθηση της ένωσης», την πολεμική και την εξύβριση του Μακαρίου και της Κυβέρνησης μέσα στα χουντοκρατούμενα στρατόπεδα της Ε.Φ., την ανοχή των χουντικών αξιωματικών να γίνεται κλοπή όπλων από τη Ε.Φ. για να εξοπλίζεται η ΕΟΚΑ Β’. Θυμόμαστε ακόμα τις απόπειρες δολοφονίας του Μακαρίου, τη συνεργασία των τριών μητροπολιτών, που με εντολές της χούντας προσπάθησαν να καθαιρέσουν και να εξευτελίσουν τον Μακάριο.

Μια εβδομάδα μετά το πραξικόπημα άρχισε η τουρκική εισβολή. Και σε μερικές εβδομάδες, καταπατώντας την εκεχειρία, κατέλαβαν το 36% του εδάφους της Κ.Δ. και εκτόπισαν από τα σπίτια, τα χωριά και τις πόλεις τους διακόσιες χιλιάδες κατοίκους και μας κατέστησαν πρόσφυγες στην ίδια μας την πατρίδα. Αλλά και τις μέρες εκείνες της καταστροφής οι ΕΟΚΑβητατζήδες τρομοκρατούσαν ακόμα τον κόσμο. Βλέποντας τον μεγάλο όλεθρο που σκόρπισαν στην Κύπρο και τον Ελληνισμό, έγιναν ακόμα πιο παράλογοι. Προσπαθούσαν να πουν ότι για όλα έφταιγε ο Μακάριος και οι ίδιοι ήταν απλώς αγωνιστές της Ενώσεως.

Για τους νέους που δεν έζησαν τα γεγονότα, απλώς θυμίζουμε ότι έκαναν συγκεντρώσεις μερικών χιλιάδων αντιμακαριακών με αίτημα τη μη επάνοδο του Μακαρίου στην Κύπρο. Τις ίδιες μέρες ο τρομοκρατημένος λαός του Μακαρίου οργάνωσε συλλαλητήριο δεκάδων χιλιάδων υποστηρικτών του, απαιτώντας την επάνοδο του Μακαρίου, που οι άσπονδοι εχθροί του Ελληνισμού και η ΕΟΚΑ Β’ προσπαθούσαν να αποτρέψουν. Στη συγκέντρωση στη Λεμεσό έδωσε και η ΕΟΚΑ Β’ το «παρών» της με τη δολοφονία ενός οδηγού λεωφορείου που μετέφερε οπαδούς τους Μακαρίου στο συλλαλητήριο. Τον πυροβολισμό έριξε ένοπλος ΕΟΚΑβητατζής από το Μέγαρο της Μητρόπολης Λεμεσού, που ακόμα ήταν προπύργιο της χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄.

Ο Μακάριος επανήλθε. Αλλά, όπως είπε ο ίδιος, το κακό είχε γίνει. Και από τότε η Κύπρος πληρώνει τον παραλογισμό της χούντας, της ΕΟΚΑ Β’ και της τουρκικής εισβολής. Και τώρα κάποιοι προσπαθούν να κάνουν τον λαό να ξεχάσει την εισβολή και να αποδεχτεί μια λύση, όπως την θέλουν οι Τούρκοι και οι φίλοι τους. Και η Κύπρος να γίνει προτεκτοράτο της Τουρκίας.

Ελπίζουμε αυτό το νέο πραξικόπημα να αποτύχει. Γιατί, αν οι θιασώτες της όποιας λύσης αποδεχτούν τη διχοτόμηση, αν αποδεχτούν κατάργηση της Κ.Δ. και αντικατάστασή της με δυο κράτη με κυριαρχική ισότητα, τότε θα χαθεί ο Ελληνισμός της Κύπρου και ολόκληρη η Κύπρος.