Φλερτάροντας με τα «απόνερα» του σχεδίου Ανάν

Το παρελθόν είναι χρήσιμο εργαλείο προκειμένου να αποφεύγονται λάθη που έγιναν και ενέργειες που δεν ήταν και δεν είναι τόσο τιμητικές για κάποιους. Πέρασαν 18 χρόνια από το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν με την καταπελτική απόφαση του λαού, αλλά φαίνεται κάποιοι δεν τα βάζουν κάτω. Παραμένουν εγκλωβισμένοι στις δικές τους θέσεις και στα δανεικά από τους ξένους αφηγήματα περί χαμένων ευκαιριών. Η ετυμηγορία του λαού δεν μετρά, ούτε και όταν κάποιοι «πάτωσαν» χάνοντας σημαντικά ποσοστά της δύναμής τους στις εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν του εκτρωματικού σχεδίου Ανάν.

Δεν είναι μόνο αλαζονεία, είναι και κάτι πολύ χειρότερο οι εμμονές των γνωστών από τη Δεξιά μέχρι και την Αριστερά να δίνουν συνεχώς άλλοθι και ερείσματα στην Τουρκία.

Οι αντιπαραθέσεις στην τελευταία τηλεμαχία στο κρατικό κανάλι, μεταξύ των τριών υποψηφίων Προέδρων Αβέρωφ Νεοφύτου, Ανδρέα Μαυρογιάννη και Νίκου Χριστοδουλίδη ανέδειξαν μεν τις διαφορές μεταξύ τους, αλλά και την ευκολία αλλαγής πρότερων θέσεων και απόψεων.

Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, πέραν της εμμονής του να ενταχθεί η πολύπαθη Κύπρος στις τάξεις του ΝΑΤΟ, εμφανίστηκε να διαφωνεί με τους χειρισμούς και την μέχρι τώρα πολιτική του Προέδρου Αναστασιάδη στο Κυπριακό, φορτώνοντας τις ευθύνες στον συνυποψήφιό του, τέως ΥΠΕΞ Νίκο Χριστοδουλίδη. Από την άλλη ο Ανδρέας Μαυρογιάννης ως διαπραγματευτής, ο οποίος από την εποχή του Μον Πελεράν μέχρι και το αδιέξοδο του Κραν Μοντανά εμφανιζόταν υπέρμαχος των χειρισμών του Προέδρου Αναστασιάδη και δεν επιδεχόταν καμιά αμφισβήτηση, έκανε στροφή 180 μοιρών φορτώνοντας και αυτός τις ευθύνες στον συνυποψήφιό του, πρώην Κυβερνητικό Εκπρόσωπο και αργότερα ΥΠΕΞ, Νίκο Χριστοδουλίδη. Το ατύχημα για τον κ. Μαυρογιάννη είναι ότι οι πολίτες δεν έχουν μνήμη ψαριού. Θυμούνται πολύ καλά (είναι άλλωστε καταγεγραμμένες) τις θέσεις που διατύπωνε ο ίδιος υποστηρίζοντας με σθένος τους χειρισμούς της ε/κ πλευράς. Και καλά έκανε. Αρκετοί θυμούνται ακόμα (πριν από δύο χρόνια) τη θυελλώδη συζήτηση στον ραδιοφωνικό σταθμό ΑΣΤΡΑ μεταξύ του ιδίου και του τέως Γ.Γ. του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού, με τον νυν υποψήφιο του ΑΚΕΛ να υπερασπίζεται τους χειρισμούς της ε/κ πλευράς και τον τέως Γ.Γ. του κόμματος να επιτίθεται οργισμένος και να φορτώνει στη δική μας πλευρά τις ευθύνες για το ναυάγιο.

Ο κ. Μαυρογιάννης στην πρόσφατη τηλεμαχία παρουσίασε ένα πρόσωπο άγνωστο. Προσπάθησε σε επίπεδο κουτσομπολιού να μειώσει τον Ν. Χριστοδουλίδη. Ισχυρίστηκε πως του τηλεφώνησε εκφράζοντας τις διαφωνίες του, λέγοντας πως δεν «πρόκειται να θυσιάσει το πολιτικό του μέλλον». Βέβαια από τότε μέχρι και τις αρχές του 2022, πριν οριστεί υποψήφιος του ΑΚΕΛ ο κ. Μαυρογιάννης, όχι μόνο δεν παραιτήθηκε από τη θέση του διαπραγματευτή, αλλά συνέχιζε να υποστηρίζει τους χειρισμούς του Προέδρου Αναστασιάδη.

Το πρώην μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας, Τουμάζος Τσιελεπής, σε μια προσπάθεια να συνδράμει στην απογοητευτική εμφάνιση Μαυρογιάννη, προέβη σε δηλώσεις στην εφ. ΠΟΛΙΤΗΣ επαναλαμβάνοντας τα γνωστά αφηγήματα του ΑΚΕΛ. Ο κ. Τσιελεπής είπε ακόμα πως τις όποιες ευθύνες βαραίνουν την ε/κ πλευρά για την αποτυχία των διαπραγματεύσεων στο Μον Πελεράν και το Κραν Μοντανά, τις έχει ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης. Ωστόσο, σημείωσε, ο κ. Χριστοδουλίδης (τότε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος), σύμβουλος του Προέδρου, είχε άλλη άποψη και θεωρούσε ότι δεν μπορούσαμε να φτάσουμε σε λύση ούτε στο Μον Πελεράν ούτε στο Κραν Μοντανά. Σε ερώτηση για τον ρόλο του διαπραγματευτή της ε/κ πλευράς, Ανδρέα Μαυρογιάννη, ο Τουμάζος Τσιελεπής απάντησε: «Δεν μπορώ να εξισώσω τον ρόλο τους». Βέβαια ο κ. Τσιελεπής είπε πολλά και διάφορα, αφήνοντας εκτός κριτικής την κατοχική Τουρκία.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έσπευσε την Τετάρτη να διαψεύσει τους ισχυρισμούς για το τι έγινε στο Μον Πελεράν, ενώ για τα διαμειφθέντα στο Κραν Μοντανά όπως είπε διαψεύδονται από τα πρακτικά του ΟΗΕ, τις δηλώσεις Τσαβούσογλου και συνεντεύξεις του Ανδρέα Μαυρογιάννη.

Πιο συγκεκριμένα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σημείωσε ότι: «Οι ισχυρισμοί που προβάλλονται για τα όσα έλαβαν χώραν στο Μον Πελεράν είναι παντελώς αβάσιμοι και κακόβουλοι, αφού ως αποτέλεσμα των συνομιλιών εκείνων, οδηγηθήκαμε τον Ιανουάριο του 2017 στη Γενεύη, όπου για πρώτη φορά κατατέθηκαν χάρτες επί του εδαφικού, με αποκλίνουσα διαφορά το 1%».

Για τα όσα αναφέρονται για τα συμβάντα στο Κραν Μοντανά περί ενημέρωσής του από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ για ύπαρξη επιστολής της Τουρκίας που αποδεχόταν κατάργηση των εγγυήσεων, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης υπενθύμισε πως ανάλογοι ισχυρισμοί διαψεύδονται από τα πρακτικά των Ηνωμένων Εθνών που είδαν το φως της δημοσιότητας, από τις θέσεις της Τουρκίας και των Τουρκοκυπρίων που κατατέθηκαν κατά τη διάρκεια του δείπνου, από δηλώσεις του ιδίου του κ. Τσαβούσογλου τόσο πριν όσο και μετά το κρίσιμο δείπνο, από δεκάδες συνεντεύξεις του διαπραγματευτή Ανδρέα Μαυρογιάννη που διέψευδε ανάλογα αφηγήματα.

Σημείωσε ότι «οι γραπτές μας προτάσεις υποβλήθηκαν στις 5 και 6 Ιουλίου, ύστερα από τις διευκρινίσεις που δόθηκαν στις 4 Ιουλίου από τον κ. Έιντε για τα 6 σημεία του πλαισίου που υπέβαλε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ».

«Οι προτάσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς ετοιμάστηκαν, με οδηγίες μου, από τον διαπραγματευτή και την ομάδα του, στην οποία συμμετείχε και ο κ. Τσιελεπής», αναφέρει. Συνεπώς, προσθέτει, «ο ισχυρισμός πως ‘‘υποβάλαμε μυθιστόρημα’’ αποτελεί προσβολή για το σύνολο της διαπραγματευτικής ομάδας και τον τότε Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ, που στις 5 Ιουλίου, με ανάρτησή του στο διαδίκτυο, επικροτούσε και χαιρέτιζε την πρωτοβουλία της δικής μας πλευράς».

Η αξιοπιστία στα… κάγκελα

Από τη στιγμή που ο Τουμάζος Τσιελεπής βγήκε να κατηγορήσει ακόμα μια φορά τη δική μας πλευρά ως συνήγορος του κ. Μαυρογιάννη, ο τελευταίος απώλεσε όχι μόνο την αξιοπιστία του αλλά και εν δυνάμει ψηφοφόρους του.

Είναι γνωστό άλλωστε πως ο κ. Τουμάζος Τσιελεπής δεν ήταν μόνο υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν. Διατηρούσε όπως και άλλοι τόσο στο ΑΚΕΛ όσο και στον ΔΗΣΥ πολύ καλές σχέσεις με τον ανεκδιήγητο ειδικό αντιπρόσωπο του Γ.Γ. του ΟΗΕ Άλβαρο ντε Σότο και όλο το σινάφι των ξένων, που πίεζαν για να εγκριθεί από τον λαό το σχέδιο Ανάν.

Θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη μου η απάντηση που έδωσε, όταν ρωτήθηκε από μέλος του Π.Γ. (την υποφαινόμενη συγκεκριμένα), όταν κορυφώνονταν οι αντιδράσεις στο ΑΚΕΛ πριν από τη λήψη αποφάσεων για το σχέδιο Ανάν:

«Τι θα γίνει με τις ‘‘εποικοδομητικές ασάφειες’’ που διαχέονται σε όλες τις πρόνοιες του σχεδίου Ανάν όταν η Τουρκία θα υποστηρίζει ότι την ευνοούν;». Η απάντηση που είχε δώσει ο κ. Τσιελεπής ήταν: «Θα πάμε να ρωτήσουμε τον ντε Σότο…».

Δεν θα αναφέρω τι επακολούθησε στη συνεδρία του Π.Γ. και ποιες ήταν οι αντιδράσεις. Υπάρχουν άλλωστε τα πρακτικά των συνεδριάσεων, αν δεν «διορθώθηκαν» από τότε.

Και το «Αμπντούλχαμιτ Χαν» πλέει στη Μεσόγειο

Όλες αυτές οι συζητήσεις και αντιπαραθέσεις διεξάγονται την ίδια ώρα που η Τουρκία ετοιμάζεται να στείλει αρχές Αυγούστου στην Ανατολική Μεσόγειο το νέο της γεωτρύπανο «Αμπντούλχαμιτ Χαν». Προφανώς όχι για τουριστικούς σκοπούς αλλά για νέες ληστρικές παραβιάσεις. Παράλληλα ο εποικισμός της Αμμοχώστου συνεχίζεται με τους εταίρους της ΕΕ να κάνουν πως δεν συμβαίνει τίποτε στα εδάφη ενός κράτους μέλους τους.

Εμείς εδώ στην Κύπρο, αφού «χορτάσαμε» από τις φραστικές δηλώσεις αλληλεγγύης των Ευρωπαίων και των ΗΠΑ μη εξαιρουμένων, φαίνεται πως δεν έχουμε καταλάβει γιατί κανένας από τους πιο πάνω δεν είναι πρόθυμος να προβεί σε κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας. Ή το αντιλαμβανόμαστε και το προσπερνούμε μη μας τύχουν και χειρότερα.

Το ζητούμενο σήμερα είναι πώς προχωρούμε ως Κυπριακή Δημοκρατία για να λυθεί το Κυπριακό και η Κύπρος να καταστεί ένα κανονικό κράτος. Σίγουρα όχι με την επαιτεία και τα παρακάλια, αλλά με μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική. Σε αυτήν την πολυδιάστατη πολιτική πρέπει να εντάξουμε τη Ρωσία και την Κίνα ως μόνιμα μέλη του Σ. Ασφαλείας και όχι μόνο τους Δυτικούς, από τους οποίους δεν βρίσκουμε ανταπόκριση.

Όπως οι ΗΠΑ και η Δύση δεν αφήνουν την Τουρκία να πέσει στην αγκαλιά της Ρωσίας, ούτε και η Κύπρος πρέπει να αφήσει τη Ρωσία και την Κίνα να είναι πιο κοντά στην Τουρκία.

Για να μη μας πνίξουν τα απόνερα του σχεδίου Ανάν, εφόσον οι νοσταλγοί του σήκωσαν κεφάλι, οφείλουμε να επεκτείνουμε το στρατόπεδο των συμμάχων μας, διορθώνοντας και τη στάση μας απέναντί τους.