Συγχαρητήρια στον σφαγέα μας…
Το ΝΑΤΟ συνεχάρη την Άγκυρα για τη σφαγή που υπέστησαν οι Έλληνες στη Μικρά Ασία υπό το πρόσχημα της ημέρας των εορτασμών της τουρκικής ανεξαρτησίας. Ή η Συμμαχία έχει ξεφύγει των δημοκρατικών της αρχών ή δεν ξέρει τι της γίνεται.
Υπάρχει και άλλη εκδοχή. Η Ελλάδα κοιμάται. Γιατί κοιμάται; Διότι, εάν συνέβαινε το αντίθετο, θα είχε ήδη εξηγήσει στους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους τα πιο απλά ιστορικά γεγονότα, ξεκινώντας από την καταστροφή της Σμύρνης και καταλήγοντας σε αυτήν της Κύπρου.
Ο Ελληνικός Στρατός στη Μικρά Ασία βρισκόταν με τις ευλογίες των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι Τούρκοι δεν κέρδισαν απλώς έναν πόλεμο, αλλά προχώρησαν σε βαρβαρότητες. Σε βιασμούς, σε δολοφονίες αμάχων, σε βασανιστήρια, σε εκδιώξεις πληθυσμών. Σε εθνοκαθάρσεις. Έκαψαν τη Σμύρνη. Κατέστρεψαν έναν πολιτισμό χιλιάδων χρόνων. Και έγραψαν μιαν από τις πιο μελανές σελίδες στην παγκόσμια Ιστορία.
Εκ των πραγμάτων, εγείρονται τα εξής ερωτήματα: Για ποιο λόγο συγχαίρει το ΝΑΤΟ την Τουρκία; Για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας; Για τη βαρβαρότητα ή για το ξεκλήρισμα των Χριστιανικών πληθυσμών; Ερώτημα νέο, συναφές με τα προηγούμενα: Δεν οφείλει η Ελλάδα να αξιώσει μιαν απάντηση, μια συγγνώμη; Και πρέπει και επιβάλλεται. Διότι δεν μπορεί η Συμμαχία να τιμωρεί τον Πούτιν και τη Ρωσία για σφαγές αμάχων και για εγκλήματα πολέμου από τη μια και να δίνει συγχαρητήρια στις τουρκικές σφαγές από την άλλη.
Όταν, βεβαίως, υπάρχουν εντός της Ελλάδας «προοδευτικές φωνές» που προβάλλουν τον ανιστόρητο ισχυρισμό για συνωστισμό στην προκυμαία της Σμύρνης, δικαιολογούν ή όχι τα αδικαιολόγητα εγκλήματα της Τουρκίας; Βρίσκουν ή όχι οι ξένοι και δη οι ΝΑΤΟϊκοί σύμμαχοι έδαφος για να επιδίδονται σε προσβλητικές συμπεριφορές; Και να ήταν μόνον αυτοί; Όταν η Κύπρος, που είναι θύμα της τουρκικής εισβολής, καταπίνει τη βαρβαρότητα μέσω π.χ. των ΜΟΕ, ποιο μήνυμα στέλνει διεθνώς; Προσφέρει ή όχι άλλοθι στην Τουρκία; Της παρέχει ή όχι το δικαίωμα να εμφανίζεται με καθαρό ποινικό μητρώο; Εφόσον εμείς δεν σεβόμαστε την Ιστορία και είμαστε έτοιμοι να διαγράψουμε την κατοχή και τα εγκλήματα της Άγκυρας, πώς να μας σεβαστούν οι ΝΑΤΟϊκοί και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας;
Τα συγχαρητήρια του ΝΑΤΟ είναι απαράδεκτη διπλωματική ενέργεια. Η πολιτική, όμως, της ηγεσίας μας δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Είναι νωπές ακόμη οι δηλώσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού στις 13 Μαρτίου, μετά το γεύμα που είχε με τον Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη. Του έπλεξε το εγκώμιο και τον αποκάλεσε «καλό σύμμαχο». Γινόταν, δε, λόγος για νέα σελίδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πριν, όμως, αλέκτορα φωνήσαι, το ειδύλλιο εξελίχθηκε σε εφιάλτη. Σε απειλές και ιαχές πολέμου για νέα Μικρασιατική Καταστροφή. Από αυτές τις στήλες είχαμε προειδοποιήσει τον κ. Μητσοτάκη για ό,τι θα συνέβαινε. Γι’ αυτά που θα έρχονταν. Και ότι με τους διπλωματικούς φανφαρονισμούς απλώς ξέπλυνε τα αιματοβαμμένα χέρια του Ερντογάν. Και ιδού τώρα τα επίχειρα…
Υπάρχουν και άλλα αναπάντητα ερωτήματα που απασχολούν τους Έλληνες. Όπως είναι τα εξής: Γιατί η Συμμαχία επιτρέπει στην Τουρκία να συνεργάζεται με τη Ρωσία, επί της οποίας επιβάλλεται εμπάργκο; Και γιατί η Αθήνα δεν εγείρει το θέμα αυτό στο ΝΑΤΟ και από κοινού με τη Λευκωσία εντός της ΕΕ; Δεν μπορούν οι λαοί της της ΕΕ, καθώς και του ΝΑΤΟ να υποφέρουν λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και ο Ερντογάν να «πλουτίζει» με την πειρατική πολιτική του. Και να εισπράττει, μάλιστα, συγχαρητήρια για τις σφαγές στη Μικρά Ασία, τις οποίες μάς απειλεί ότι θα επαναλάβει! Η ντροπή δεν είναι μόνο για το ΝΑΤΟ, αλλά και για ολόκληρη την πολιτισμένη ανθρωπότητα. Ντροπή είναι και για τη δική μας ηγεσία, διότι Αθήνα και Λευκωσία θα έπρεπε να είχαν ήδη στείλει στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ τα ιστορικά έγγραφα με τις τουρκικές θηριωδίες, δίνοντάς τους τα θερμά μας συγχαρητήρια για τα δικά τους ανεπίτρεπτα συγχαρητήρια προς τον σφαγέα μας!
