Πειθαρχία στα σχολεία - Λάθος προτεραιότητες, Αθηνά
Μαθητής επιτέθηκε σε καθηγητή με καρέκλα και τον τραυμάτισε. Η είδηση μάς σόκαρε όλους. Μαθητής, που διαφώνησε με την ποινή που του επιβλήθηκε για προηγούμενο παράπτωμα, έριξε καρέκλα στον καθηγητή του και τον άφησε αιμόφυρτο.
Τα περιστατικά βίας και παραβατικότητας αυξάνονται συνεχώς στα σχολεία. Και το εντυπωσιακό είναι ότι ο αριθμός μαθητών στο σχολείο όλο και μειώνεται αισθητά αλλά και ο αριθμός μαθητών ανά τάξη. Δεν υπάρχουν πλέον τα σχολεία μαμούθ που υπήρχαν παλαιότερα. Υπηρέτησα σε Λύκειο με 1.500 μαθητές με έναν ικανότατο Διευθυντή (Γαβριήλ Μηνάς) και ποτέ δεν είχαμε τέτοια περιστατικά. Σήμερα ελάχιστα σχολεία αριθμούν πέραν των 400 μαθητών. Στα μαθήματα επιλογής στο Λύκειο ο αριθμός μαθητών κυμαίνεται μεταξύ 10-12. Το δε επίπεδο μαθημάτων έπεσε κατακόρυφα.
Διορίστηκα μόλις 20 χρονών, μια αδύνατη κοπελίτσα, σε ιδιωτικό σχολείο να διδάσκω 7η τάξη. Δεν θα ξεχάσω την πρώτη μέρα που μπήκα στην τάξη και αντίκρισα 35 αγόρια 19 χρονών να με κοιτάζουν. Τα κατάφερα και επιβλήθηκα διότι είχα μεγάλη ανάγκη να εργαστώ, αλλά και διότι ήταν το πνεύμα της εποχής, υπήρχε πειθαρχία. Ο Γιώργος Χατζηκωστής αναφέρει στο βιβλίο του ότι όταν ήταν τελειόφοιτος (1952-53), η τάξη του αριθμούσε 72 παιδιά. Υπήρχε πειθαρχία και το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό σε όλα τα μαθήματα. Επιβάλλονταν αυστηρές τιμωρίες στους παραβατικούς μαθητές, μέχρι και ξύλο, με το οποίο διαφωνώ.
Πιο παλιά, όταν έπαιρνε ο γονιός τον μαθητή στο σχολείο, έλεγε: «Κρέας δικό σου, κόκκαλα δικά μου». Αυτή ήταν η εξουσιοδότηση του γονιού στον δάσκαλο να δέρνει το παιδί του, κάτι το απάνθρωπο.
Σήμερα φτάσαμε στο άλλο άκρο, δεν υπάρχει πειθαρχία και κάθε χρόνο και χειρότερα.
Τι μεσολάβησε;
Στην πορεία μάς προέκυψαν τα δικαιώματα του παιδιού και η Λήδα Κουρσουμπά να μας κουνά το δάκτυλο. Τα παιδιά έχουν και υποχρεώσεις, όχι μόνο δικαιώματα. Βασική υποχρέωση είναι να σέβονται τους μεγαλύτερους, τους εκπαιδευτικούς, τους ηλικιωμένους, τους αδύναμους.
Θα μπορούσαμε για μια φορά να βρούμε τη χρυσή τομή, κάπου στο μέσο.
Έχω αναφέρει πολλές φορές ότι αν λειτουργούν κάποια σχολεία σωστά, οφείλεται στους εμπνευσμένους εκπαιδευτικούς που καταθέτουν την ψυχή τους εκεί. Γι’ αυτούς η εργασία τους είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα, και έχουμε πολλούς τέτοιους. Όμως, όταν πρόκειται για προαγωγές επεμβαίνουν τα κόμματα, δεν υπάρχει αξιοκρατία. Συνήθως, όταν κάποιος δεν ανήκει σε κόμμα δεν προωθείται, παραδείγματα πολλά. Αποτέλεσμα, οι ευσυνείδητοι, οι άξιοι εκπαιδευτικοί να αποκαρδιώνονται, να αποστασιοποιούνται ως αποτέλεσμα της αναξιοκρατίας.
Θα ήθελα να σχολιάσω και τις εξαγγελίες της Αθηνάς ότι θα και θα και θα. Δεν αναμένεις από άνθρωπο που υπήρξε Διευθύντρια Παιδαγωγικού για πάνω από 10 χρόνια να εξαγγέλλει ότι θα «ενδυναμώσει» τους εκπαιδευτικούς. Και τόσο καιρό τι έκανε; Θα καταγράφουν τα σχολεία τα περιστατικά βίας και θα αποστέλλονται στο Υπουργείο, λέει. Συνήθης τακτική των σχολείων είναι να προσπαθούν να τα κρύψουν (αν κρύβονται φυσικά). Δεν αδικώ τους εκπαιδευτικούς, αφού για ό,τι συμβεί ψάχνουν να βρούν τον τελευταίο τροχό της άμαξας να του επιρρίψουν ευθύνες.
Τον τελευταίο καιρό μού κάνει εντύπωση το marketing της υπουργού και του περίγυρού της, που παρασύρει και αφελείς δημοσιογράφους. Μπράβο της Υπουργού διότι κατήργησε τα τετράμηνα, τα οποία ήταν στην προεκλογική εξαγγελία του Προέδρου. Όποιος/α και να διοριζόταν, θα τα καταργούσε. Άρα, μπράβο στον Πρόεδρο που τα συμπεριέλαβε στο πρόγραμμά του. Χθες είδαμε διθυράμβους διότι θα μπουν κλιματιστικά στα σχολεία, ως το μέγα πρόβλημα των σχολείων να είναι αυτό. Γνωρίζω ότι και άλλοι Υπουργοί ζήτησαν σχετικό κονδύλι, αλλά δεν εγκρίθηκε. Και πάλι μπράβο στον Πρόεδρο που το προώθησε.
Ποια θα είναι η μοίρα των κλιματιστικών και πόση η διάρκεια ζωής τους με τόσους βανδαλισμούς στα σχολεία, όταν ρίχνονται καρέκλες ακόμα και στους καθηγητές τους; Μήπως θα χαθούν τα χρήματα των φορολογουμένων;
ΛΑΘΟΣ προτεραιότητες, Αθηνά.
Όλα για το θεαθήναι.
Ενδυναμώνεις τους εκπαιδευτικούς δημιουργώντας πρότυπα στα σχολεία και υπάρχουν πολλοί άξιοι. Εφαρμόζεις πιστά την αξιοκρατία. Δίνεις σωστές και έγκαιρες οδηγίες και όχι να ψάχνεις για εξιλαστήριο θύμα μετά.
Τέλος, θα ήθελα να γίνει έρευνα πόσοι από αυτούς που κατοικοεδρεύουν στα υψηλά δώματα του Υπουργείου έχουν εμπειρίες σχολείου και τάξης. Διότι κάποια πράματα δεν μαθαίνονται στη θεωρία, αλλά με τις εμπειρίες.
*ΖΗΝΑ ΠΟΥΛΛΗ
