Αναλύσεις

Η κουλτούρα της υποταγής και της απάθειας

Ο κυπριακός λαός χρειάζεται προπόνηση για να αποκτήσει αντιστάσεις κατά των κατακτητών και των ξενόφερτων «φίλων»

Το βόρειο τμήμα της Κύπρου βρίσκεται υπό την κατοχή της Τουρκίας εδώ και 50 χρόνια. Αντί ως κράτος -έστω κολοβό και κουτσουρεμένο- να αναλώναμε όλες μας τις δυνάμεις, ασκώντας πιέσεις προς κάθε κατεύθυνση και να μην αφήναμε καμιά ευρωπαϊκή χώρα να ξεχνά αυτήν την ντροπή, μόλις ακουστεί μια «ντουφεκιά» που στοχεύει στη διαπόμπευση και τον διασυρμό της Κύπρου τρέχουμε σαν αλαφιασμένοι λαγοί να παραδεχτούμε την ενοχή μας. Διατάσσονται έρευνες για να τους αποδείξουμε πόσο ευάλωτοι είμαστε σε ανυπόστατους ισχυρισμούς ή κατηγορίες. Μάλιστα, για να μην υπάρξει καμιά αμφιβολία ότι δεν θα συμμορφωθούμε, αναθέτουμε σε ξένους εμπειρογνώμονες να μας ελέγξουν μπας και κινήσουμε υποψίες πως δεν θα είμαστε αντικειμενικοί.

Η Κύπρος έχει χιλιάδες επιστήμονες, έγκριτους οικονομολόγους, λογιστές και νομικούς που θα μπορούσαν να προβούν στην αναγκαία έρευνα και ελέγχους και δεν χρειαζόμαστε ξένους εμπειρογνώμονες. Αλλά πάντα έτσι γίνεται. Υποτιμούμε τους ντόπιους και αναζητούμε ξένους, που παλαιότερα αποδείχθηκε πως δεν ήταν και τόσο αξιόπιστοι.

Από την άλλη εγείρονται και πολλά ερωτήματα ως προς τις σκοπιμότητες που έγινε η εν λόγω έρευνα. Μα είμαστε σοβαροί; 270 δημοσιογράφοι δεν είχαν άλλη δουλειά και ασχολήθηκαν με το «φαινόμενο» Κύπρος; Δηλαδή μας θεωρούν τον ομφαλό της Γης; Εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτοί ασχολούνται με την κουκίδα της Ανατολικής Μεσογείου; Την ώρα που χιλιάδες παιδιά στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη δολοφονούνται από τους βομβαρδισμούς του ισραηλινού στρατού, οι Δυτικές χώρες με τη λεγόμενη κοινοπραξία των 270 δημοσιογράφων μας δακτυλοδείχνουν ως διεφθαρμένους; Δεν τους πνίγουν οι τύψεις για το αίμα χιλιάδων αθώων παιδιών, γυναικών και αμάχων στην καθημαγμένη Παλαιστίνη; Δεν αισθάνονται ενοχές γιατί δεν εφάρμοσαν σκληρές κυρώσεις κατά της Τουρκίας, η οποία ως υποψήφιο μέλος της Ε.Ε. κατέχει το βόρειο τμήμα μιας χώρας μόνιμου μέλους της Ε. Ένωσης; Αυτό μήπως δεν είναι διαφθορά χειρίστου είδους, χώρες της Ε.Ε. να εξοπλίζουν την Τουρκία και να την κανακεύουν για να αγοράζει τα όπλα τους;

Και αυτό το αφήγημα περί δικαιώματος του Ισραήλ στην αυτοάμυνα τι σημαίνει; Έχει το δικαίωμα να εξολοθρεύει τον άμαχο πληθυσμός της Γάζας, αναζητώντας τους τρομοκράτες της Χαμάς;

Απαθείς θεατές

Στην Κύπρο, την τραγωδία του παλαιστινιακού λαού την παρακολουθούμε από τους δέκτες των τηλεοράσεων λες και πρόκειται για ένα συνηθισμένο σίριαλ. Κάποιες οργανώσεις και κινήματα έκαναν διαδηλώσεις κατά των βομβαρδισμών του Ισραήλ, αλλά και αυτές ήταν πενιχρές σε συμμετοχή. Όσον αφορά τους κυβερνώντες και τους ηγέτες του ΔΗΣΥ, δεν βρήκαν ούτε μια λέξη για να καταδικάσουν τις φρικαλεότητες των Εβραίων σε βάρος των αμάχων. Ταμπουρώθηκαν πίσω από την πρωτοβουλία για αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, που ο Θεός οίδε πότε θα ξεκινήσει, και χαριεντίζονται σε ένα πήγαινε-έλα σε γειτονικές μας χώρες.

Αποπροσανατολισμός, αποχαύνωση και νωθρότητα

Οι αρχαίοι Ρωμαίοι γνώριζαν πώς να αποσπούν την προσοχή των υπηκόων τους από τα μείζονα προβλήματα. Πρόσφεραν άρτο και θέαμα. Στη σύγχρονη εποχή οι αυτοαποκαλούμενοι παγκόσμιοι ηγεμόνες των ΗΠΑ, που βρίσκονται σε μια φθίνουσα πορεία, κατέχουν την πρωτιά σε συνταγές αποχαύνωσης και αποστροφής προς τις αρχές και τα ιδανικά.

Όλα τα τηλεσκουπίδια, σίριαλ, σαπουνόπερες, τυχερά παιχνίδια και άλλα ευτελή θεάματα, μας έρχονται από την PAX AMERICANA προκειμένου οι λαοί της Ευρώπης, της Ασίας και της Λατινική Αμερικής να καταβροχθίζουν τον πολτό της αποχαύνωσης. Με αυτές τις «συνταγές» οι αντιστάσεις μειώνονται και επέρχεται η νωθρότητα.

Η απάθεια και η αποχαύνωση των νεών δεν είναι τυχαία. Όταν τους τρέφουμε με προϊόντα υποκουλτούρας και τους απομακρύνουμε από αρχές και αξίες μετατρέπονται σε ζόμπι, που ο μόνος στόχος και επιδίωξη είναι ο γρήγορος πλουτισμός, η εύκολη ζωή και ο καιροσκοπισμός. Όλα αυτά παράγουν και αναπαράγουν την παραβατικότητα, που έγινε πλέον καθημερινό φαινόμενο στα σχολεία μας και στους δρόμους των πόλεων.

Ο φόρος υποτελείας έγινε τρόπος ζωής

Την ίδια ώρα υπάρχουν πολλές φωνές κομμάτων, οργανώσεων και ΜΚΟ για το άνοιγμα και άλλων οδοφραγμάτων.

Το άνοιγμα νέων οδοφραγμάτων, λένε οι κάθε λογής «γνωστικοί», θα φέρει τις δύο κοινότητες πιο κοντά. Πόσο πιο κοντά δηλαδή; Να λέμε τραγουδάκια και να οργανώνουμε φιέστες προς τέρψη και αγαλλίαση όσων μας λένε πως το Κυπριακό είναι δικοινοτικό και όχι πρόβλημα εισβολής και κατοχής; Να παραδεχτούμε το αφήγημά τους ότι πάσχουμε από ψυχώσεις και εμμονές για την τουρκική κατοχή; Πάνω σε αυτό το σκεπτικό της δήθεν ψυχολογικής μας διαταραχής, εφηύραν ο περιβόητος ΟΑΣΕ και η ΕΣΚ το εκτρωματικό γλωσσάρι για να μας μάθουν να μην αποκαλούμε τον κατοχικό ηγέτη, κατοχικό, αλλά Τ/κ ηγέτη. Ή να μην αποκαλείται ψευδοκράτος το υποτελές στην Τουρκία παράνομο κρατίδιο στα κατεχόμενα αλλά «ΤΔΒΚ». Σε λίγο θα απαλείψουν και τα εισαγωγικά και θα μας μείνει κράτος.

Ούτε καν φτάνουν στ' αφτιά τους οι φωνές του Ερντογάν, που ως μουεζίνης πάνω στον μιναρέ φωνάζει στις προσευχές της Παρασκευής πως η μόνη λύση στο Κυπριακό είναι τα δύο κράτη.

Έτσι, με το άνοιγμα και άλλων οδοφραγμάτων ο φόρος υποτελείας των Ε/κ προς τους Τούρκους εμπόρους και επιχειρηματίες θα αυξάνεται συνεχώς. Έχει γίνει πλέον τρόπος ζωής ο φόρος υποτελείας προς την κατοχή. Διακοπές στα κατεχόμενα, ψώνια, βενζίνη και τζόγος σε καζίνας της τουρκικής μαφίας, λες και είναι ένα γειτονικό κράτος και δεν έχουν διαπραχθεί εγκλήματα πολέμου από την Τουρκία. Δεν σφαγιάσθηκαν άμαχοι και δεν συνεχίζουν να σφετερίζονται τις περιουσίες συμπατριωτών μας. Όσο γι’ αυτό το «Δεν ξεχνώ», που το θυμούνται κάθε επέτειο της εισβολής, χάσκει στις αίθουσες των σχολείων σαν μια γκροτέσκ καρικατούρα άνευ νοήματος, μηνύματος και σημασίας. Για όλη αυτήν εξαχρείωση, την απάθεια και τον ωχαδερφισμό κανένας θεσμός, καμιά κυβέρνηση, κανένα πολιτικό κόμμα δεν κάνουν κάτι για να τερματισθεί. Αυτό και αν είναι σκάνδαλο και διαφθορά. Να μη δίνουμε μάχες για τη χαμένη μας πατρίδα. Να αφηνόμαστε στο όνειδος της κατοχής, αποδεχόμενοι τη μοίρα μας.

Κατά τα άλλα γινόμαστε ευαίσθητοι και μυγιάγγιχτοι όταν μας κατηγορούν για διαφθορά οι ξένοι ή ότι δεν συμμορφωθήκαμε με τις υποδείξεις για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.

Είδατε καμιά κοινοπραξία ή ομάδα δημοσιογράφων να ασχολούνται με τα φερόμενα σκάνδαλα που αποδίδονταν κατά της Προέδρου της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού; Κάτι πήγε να γίνει και έκλεισαν άρον-άρον την υπόθεση. Αυτή είναι «ιερή αγελάδα» και δεν επιδέχεται καμιά έρευνα.

Όσον αφορά το περιεχόμενο της έρευνας των 270 δημοσιογράφων υπάρχει έντονο το στοιχείο του αντιρωσισμού. Σε όλο σχεδόν το περιεχόμενό της διαχέεται μια υστερία εναντίον του Ρώσου Προέδρου. Όταν αποκαλούνται οι Ρώσοι ολιγάρχες ως «τα πορτοφόλια του Πούτιν», κανένας δεν μιλά ή προσποιείται πως δεν θυμάται πως είναι ο Ρώσος Πρόεδρος που έκανε εκστρατείες για να επιστραφούν πίσω στη χώρα τα δισεκατομμύρια που υπεξαίρεσαν αυτοί οι ολιγάρχες εκμεταλλευόμενοι τον πλούτο της χώρας. Γιατί δεν τα κληρονόμησαν από τους παππούδες τους που ανήκαν στα σοβιέτ. Απλώς τα έκλεψαν.

Ο κυπριακός λαός χρειάζεται προπόνηση για να απαλλαγεί από την κουλτούρα της υποταγής και της απάθειας. Να αποκτήσει αντιστάσεις κατά των κατακτητών και των ξενόφερτων «φίλων». Για τούτο χρειάζονται φωτισμένοι ηγέτες και όχι ηγετίσκοι μοιραίοι και άβουλοι έτοιμοι να συμμορφωθούν σε όποια εντολή μας δώσουν οι ξένοι, που μέχρι σήμερα κανένα καλό δεν είδαμε από δαύτους.